Από την παρακολούθηση του διεθνούς Τύπου, δεν υπάρχει αντιπολίτευση στην Ε.Ε. που να έχει συμπεριλάβει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τη νέα κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη (πολιτική, οικονομική, ενεργειακή), στα μικροκομματικά σχέδια.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε, προχθές, από την Καλαμάτα ότι ο πρωθυπουργός σχεδιάζει πρόωρες εκλογές για να «δραπετεύσει» και ότι ο ίδιος είναι έτοιμος να αναλάβει τις τύχες της χώρας, όπως έκανε το 2015. Ατυχής επιλογή από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ξύπνημα της μνήμης του ελληνικού λαού.

Διότι ο λαός θυμάται ότι ήταν εκείνος που «δραπέτευσε». Θυμάται, επίσης, ότι τότε που ανέλαβε ο κ. Τσίπρας, η χώρα ήταν στην πιστοληπτική γραμμή, είχε επιστρέψει σε ισχνούς αλλά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης ύστερα από χρόνια ύφεσης, είχαν αρχίσει να κλείνουν οι πληγές της οικονομικής κρίσης. Αλλά ο κ. Τσίπρας, για να υπερασπιστεί την πολιτική της κατάργησης των Μνημονίων «με έναν νόμο και ένα άρθρο», έπαιξε τις θυσίες του ελληνικού λαού στα ζάρια, τίναξε τα πάντα στον αέρα, έφερε το 3ο αχρείαστο και σκληρότερο Μνημόνιο, έβαλε για άλλα τρία χρόνια τη χώρα στην ύφεση. Και ήταν εκείνος που «δραπέτευσε» από τις ευθύνες του επιχειρώντας να τις μεταθέσει στον λαό, με ένα δημοψήφισμα και με πρόωρες εκλογές, κοροϊδεύοντας κυνικά και στυγνά όλα τα κόμματα που αναγκαστικά ψήφισαν στη Βουλή το δικό του Μνημόνιο, για να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία.

Οι στόχοι

Είναι κοινός τόπος το γεγονός ότι η κρίση της Ουκρανίας αλλάζει τα πράγματα στον κόσμο, την Ευρώπη, αλλάζει και την ατζέντα στην Ελλάδα. Ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του προχωρούν ένα βήμα παραπέρα. Χρησιμοποιεί την κρίση για να πετύχει τους δικούς του σκοπούς.

Αρχικά για να πετύχει την «ομογενοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ σε μία στιγμή που έδειχνε και πάλι πολυδιασπασμένος και αδύναμος να κινήσει ακόμα και το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, εν όψει του συνεδρίου του. Και στη συνέχεια για να φορτώσει τις επιπτώσεις της στην κυβέρνηση. Οπως ακριβώς προσπάθησε και συνεχίζει να προσπαθεί με την κρίση της πανδημίας που δεν έχει τελειώσει.

Με έντονα αντινατοϊκό και ήπια «αντιπουτινικό» λόγο, ο Αλέξης Τσίπρας χαϊδεύει τα αυτιά του αντισυστημικού, αριστερόστροφου και λούμπεν ακροατηρίου του, εκτιμώντας ότι οι πολίτες δεν θα του ζητήσουν να πάρει σαφή θέση έναντι της κρίσης και, κυρίως, δεν θα τον ψέξουν επειδή δεν έχει θέσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο θα συνεχίσει να λέει γενικά και αόριστα «όχι» στον πόλεμο, θα συνεχίσει να τηρεί ίσες αποστάσεις από τον εισβολέα Πούτιν και τον αμυνόμενο Ζελένσκι και θα συνεχίσει να διαφωνεί με κινήσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή μας ως κράτος-μέλος της Ε.Ε. αλλά και του ΝΑΤΟ, όπως η αποστολή αμυντικού υλικού στην Ουκρανία.

Κυρίως όμως θα συνεχίσει τον λαϊκισμό και τις καταγγελίες κατά της κυβέρνησης ότι δεν κάνει τίποτα για την ακρίβεια που μαστίζει τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, προστατεύει τα καρτέλ και τους ισχυρούς κ.λπ. Η ακρίβεια αντιμετωπίζεται από την Κουμουνδούρου ως «μάννα εξ ουρανού», αλλά αυτή είναι μόνο η επιφάνεια της τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ενεργειακής κρίσης που φέρνει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Περί «ατλαντισμού»

Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να χύνει δάκρυα για τα ρωσικά ρούβλια που χάνονται από τον ελληνικό τουρισμό και κατηγορεί την κυβέρνηση για «ατλαντισμό». Δεν εξηγεί, ωστόσο, ότι η «ουδέτερη» στάση που προτείνει έχει μεγαλύτερο κόστος. Το λιγότερο κακό που μπορεί να κάνει στην Ελλάδα η αποδοχή της λογικής του αναθεωρητισμού είναι να «εκλάβει» η Τουρκία ότι, αφού δεχόμαστε ότι η Ρωσία μπορεί να εισβάλει στις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας, τότε δεχόμαστε και την εισβολή του Αττίλα το 1974 ή τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, σήμερα.

Ενδεικτικό της αντίφασης που διέπει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι την ίδια ώρα που ακολουθεί και προτείνει την ουδετερότητα που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν, για τη σημερινή συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη, ζήτησε «σαφείς κόκκινες γραμμές, με άμεσο στόχο τη μείωση της έντασης και απώτερο σκοπό την προσφυγή στη Χάγη για υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ».

Δεν είναι όμως μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που δείχνει να βάζει πάνω από τη διεθνή κρίση και τις επιπτώσεις της το μικροκομματικό του συμφέρον στο εσωτερικό σκηνικό.

Η Χαριλάου Τρικούπη

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι και στο ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει δώσει εντολή στον Βαγγέλη Αργύρη για επίσπευση των διαδικασιών προετοιμασίας ψηφοδελτίων και η Χαριλάου Τρικούπη «δίνει» προς τα έξω ακόμα και ημερομηνίες των πρόωρων εκλογών. Φαβορί η 22α Μαΐου και αουτσάιντερ η 29η Μαΐου.

Διαθέτουν και πληροφορίες, υποστηρίζουν οι συνεργάτες του κ. Ανδρουλάκη, ότι ο πρωθυπουργός, πιεζόμενος από τα προβλήματα που επιφέρει η κρίση της πανδημίας και τώρα του πολέμου της Ουκρανίας, θα επιδιώξει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να προσφύγει πρόωρα στις κάλπες, πριν από το καλοκαίρι.

Η εντολή του νέου προέδρου του ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ,  όπως ακριβώς και η εντολή του κ. Τσίπρα για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι να τεθεί το κόμμα του σε πλήρη εκλογική ετοιμότητα. Να συγκροτηθούν όσο πιο σύντομα γίνεται τα ψηφοδέλτια, να ξεκινήσουν οι περιοδείες στις συνοικίες και την επαρχία κ.λπ.

 Ψάχνουν υποψηφίους 

Και στον ΣΥΡΙΖΑ όμως έχει ξεκινήσει, υπό κάποια μυστικότητα, η διαδικασία κατάρτισης των ψηφοδελτίων. Και στο πλαίσιο αυτής είδε το φως της δημοσιότητας μία πολύ ενδιαφέρουσα φήμη. Οτι ο κ. Τσίπρας, λέει, δέχεται εισηγήσεις να προτείνει εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας στην εισαγγελέα Ελένη Τουλουπάκη. Οχι ως ανταπόδοση των υπηρεσιών της στη σκευωρία Novartis και τη συγκάλυψη του πραγματικού σκανδάλου χάριν της εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ως ένδειξη αναγνώρισης του θάρρους της να ελέγξει πολιτικούς. Αξιόπιστη πηγή του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει τη φήμη και συμπληρώνει ότι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας θέλουν ακόμα να μπουν, επίσης σε εκλόγιμη θέση, ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και η Γιάννα Παπαδάκου.