Ανοίγοντας τις εργασίες του συνεδρίου για την Οικονομία και την Ανάπτυξη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε πως «το θέμα της Μεταρρύθμισης στην Δημόσια Διοίκηση είναι στην καρδιά του όλου προβληματισμού», ενώ στη συνέχεια ανέπτυξε επιστημονικά και πολιτικά ποια είναι η πραγματική έννοια των μεταρρυθμιστικών τομών.
«Μέσα στην πολύχρονη κρίση που ζούμε και μέσα από την σύγχυση που υπάρχει, χάσαμε την ουσία του όρου μεταρρύθμιση» εξήγησε ο κ. Παυλόπουλος, για να προσθέσει: «Έχουμε βαφτίσει μεταρρύθμιση πράγματα χωρίς μεταρρυθμιστική προοπτική… Μια αλλαγή εκ βάθρων δεν είναι μεταρρύθμιση, είναι κάτι άλλο».
«Η μεταρρύθμιση προϋποθέτει ότι στηρίζω ένα αντικείμενο που το θεωρώ βασικό εργαλείο για την δημόσια διοίκηση. Όπως δεν είναι μεταρρύθμιση εκείνο στο οποίο επιφέρουμε επιδερμικές αλλαγές, χωρίς να φτάνουμε στην ουσία. Δεν είναι μεταρρύθμιση η ανατροπή ή η απλή επιδερμική μεταποίηση» εξήγησε.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράμμισε ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να έχουν τα εξής χαρακτηριστικά ως βασικές αρχές:
– Αλλαγή ενός αντικειμένου που το ρυθμίζουμε. Την αλλαγή εκείνου του τμήματος της Δημόσιας Διοίκησης που θέλουμε να αλλάξουμε.
– Η αλλαγή είναι ουσιώδης. Δεν μπορεί να είναι μόνο μια επιδερμική μεταποίηση. Παίρνω τμήματα του προς μεταρρύθμιση αντικειμένου και τα αντικαθιστώ με άλλα.
– Αυτή η αλλαγή δεν γίνεται αποσπασματικά. Δεν αρκεί μια αλλαγή που γίνεται για ιδεολογικούς λόγους, αν δεν αποσκοπεί να γίνει το αντικείμενο ορθολογικό -δηλαδή αποτελεσματικό. Στόχος είναι η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και λειτουργικότητας»
«Το πεδίο που χρειάζεται περισσότερο μεταρρυθμίσεις από το σύνολο της κρατικής μηχανής θα συμφωνήσουμε ότι είναι η Δημόσια Διοίκηση» συνέχισε σε άλλο σημείο ο κ. Παυλόπουλος, για να προσθέσει: «Αν δεν υπάρξει βαθιά μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για πραγματική έξοδο από την κρίση. Είναι ουτοπικός ο στόχος εξόδου χωρίς κατάλληλη Δημόσια Διοίκηση. Πρέπει να γίνουν τομές με διάρκεια».
Αντώνης Σαμαράς: Το παρασκήνιο της διαγραφής του και οι τρεις ατάκες που έσπασαν το ραγισμένο γυαλί
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξήγησε ότι ένα από τα βασικά προβλήματα είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι αποσπασματικές και δεν έχουν διάρκεια, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις ανατρέπονται, κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση. «Χωρίς ο ένας να λαμβάνει την σκυτάλη από τον άλλο, κρατώντας τα θετικά στοιχεία της μεταρρύθμισης, δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος. Αυτές οι διακοπές δεν βοηθούν το τελικό αποτέλεσμα».
Ειδικότερα, οι μεταρρυθμίσεις στην Δημόσια Διοίκηση πρέπει να στοχεύουν -σύμφωνα με τον κ. Παυλόπουλο- στα εξής:
Στην στελέχωση της Δημόσιας Διοίκησης. Το προσωπικό πρέπει να διαμορφωθεί υπο όρους αξιοκρατίας. Υπο όρους πραγματικής Αριστείας. Μόνο αυτή η Δημόσια Διοίκηση μπορεί να εξασφαλίσει πραγματική ιεραρχία. Χωρίς ιεραρχία η Δημόσια Διοίκηση δεν μπορεί να υπάρξει. Το ζήσαμε στο παρελθόν σε κρίσιμη στιγμή όταν η Ελλάδα ξεκίνησε την ευρωπαϊκή της πορεία καρατομήθηκε το στελεχιακό της δυναμικό.
Η αξιοκρατία προϋποθέτει ότι η επιλογή του προσωπικού γίνεται με όρους αντικειμενικούς και λαμβάνοντας υπόψη την προσωπικότητα του ανθρώπου. Η αξιολόγηση του προσωπικού είναι και κατά την περίοδο που μπαίνει και κατά την διάρκεια της πορείας του με τεχνοκρατικά κριτήρια».
Η πρόσληψη πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις αντικειμενικές ικανότητας αλλά δεν είναι δυνατόν να απομονώσεις το πρόσωπο που εισέρχεται στο Δημόσιο από τον στόχο που πρέπει να εκπληρώσει. Χρειάζεται να συνδυαστεί η κρίση για πρόσληψη και στάση υπαλλήλου με την προσωπικότητά του. Εκτός από την γνώση πρέπει να έχει και κατάλληλη προσωπικότητα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με κριτήρια αντικειμενικά. Έχουμε απαξιώσει τον Θεσμό της Συνέντευξης που είναι απαραίτητη και για την πρόσληψη και για την αξιολόγηση του υπαλλήλου.
Ο υπάλληλος πρέπει να έχει την νοοτροπία της προστασίας του Δημόσιου Συμφέροντος.
Επίσης, οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να διασφαλίζουν την συνέχεια της Δημόσιας Διοίκησης. Μας λείπει η συνέχεια της Δημόσιας Διοίκησης που πρέπει να ισοφαρίζει την λογική ασυνέχεια της πολιτικής πορείας.
Αν δεν υπάρχει η Δημόσια Διοίκηση να εξασφαλίσει την συνέχεια του κράτους μέσα από την φυσιολογική ασυνέχεια, δεν θα υπάρξει λύση
Δεν μπορεί κάθε φορά που έχουμε κυβερνητικές αλλαγές η Διοίκηση να αναθεωρεί τους στόχους της».