«Γεννήθηκε μέσα στην πολιτική και μέσα στον πρόλογο της μεταπολίτευσης, που κυριαρχούσε η πολιτική», υπενθύμισε, προσθέτοντας ότι τα εφόδια υπήρχαν, ώσπου η στροφή της μοίρας τα περιθωριοποίησε. Η Φώφη Γεννηματά κατάλαβε ότι ό,τι επιτύγχανε θα το έκανε παρά τη σκληρή στροφή της μοίρας.

Η βαρύτητα της υγείας της έγινε αντιληπτή με τον θάνατό της. Τίποτα δεν ήταν εύκολο γι’ αυτή και το καταλαβαίνουμε τώρα, αναδρομικά, καθώς μας καθησύχαζε το χαμόγελό της.

Κάνοντας αναδρομή στους λόγους της, υπογράμμισε το ενδιαφέρον και την ανησυχία της για το περιβάλλον, την κοινωνική συνοχή, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως των γυναικών και με κοινό παρονομαστή την υπευθυνότητα. Πάντα, στο νου της είχε την έγνοια της για την παράταξή της, στην οποία ένιωθε ότι η παρουσία της έδινε ενότητα, ενώ πρόσθεσε: «Το πιο δυνατό χειροκρότημα για τη Φώφη Γεννηματά είναι το σημερινό, που δεν θα το ακούσει».