Ο κ. Παυλοπουλος μίλησε κατ αρχήν για την αγωνία για το μέλλον της Ευρώπης και εξήγησε: «Μιλώ για αγωνία, όχι για σκεπτικισμό. Και τούτο διότι ουδέποτε αμφισβητήσαμε -και ούτε πρόκειται να το πράξουμε, τώρα και στο μέλλον- έστω και κατ’ ελάχιστο, την πορεία δόμησης του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος. Όλως αντιθέτως, μας διακατέχει η κοινή αγωνία για την ολοκλήρωσή του, ιδίως υπό τις σημερινές προκλήσεις και τα επικίνδυνα φαινόμενα λαϊκισμού, που επιχειρούν να υπονομεύσουν τα θεμέλια του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος και να επιφέρουν την κατάρρευσή του”.

Ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε ότι η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει μπροστά διαφορετικά θα βρεθεί μπροστά στον κίνδυνο της διάλυσης και αναφέρθηκε στο όραμα για την ενοποίηση της Ευρώπης: “Πριν απ’ όλα πρέπει να επισημάνω ότι, ιδίως σήμερα, είμαστε πίσω από τους στόχους που έθεσαν οι «Πατέρες» του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, όταν το οραματίσθηκαν ως «οχυρό άμυνας» έναντι των δεινών του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και προκειμένου η Ανθρωπότητα να μην ξαναζήσει, ποτέ πια, τους εφιάλτες τους”. Συνεχίζοντας ανάφερε: ” Οραματιζόμαστε την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση ως την δημιουργία μιας ομοσπονδιακού τύπου Ευρωπαϊκής Ένωσης… Πρέπει να εφεύρουμε μία νέου τύπου ομοσπονδία η οποία στηρίζεται στις θεσμικές και πολιτικές αντηρίδες της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας…Η αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπερβαίνει τους Λαούς της και αποκτά πλανητικές διαστάσεις, όταν πρόκειται να υπερασπισθεί, παγκοσμίως, τις θεμελιώδεις αρχές της Ειρήνης, του Ανθρωπισμού, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, κυρίως δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Ακολούθως αναφέρθηκε στις βασικές προτεραιότητες, στους τρεις βασικούς πυλώνες για την επίτευξη της τελικής Ευρωπαϊκής Ενοποίησης:

-Ο πρώτος άξονας αφορά την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενόψει των συνεχώς εντεινόμενων παγκόσμιων προκλήσεων -δείγμα γραφής των οποίων αποτελούν τα τεκταινόμενα σήμερα στην Μέση Ανατολή και στην Βόρεια Αφρική- πρέπει αμέσως να ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς διαμόρφωσης αποτελεσματικής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας.

-Ο δεύτερος άξονας αφορά την ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, η οποία πρέπει να καταστεί επαρκής και βιώσιμη. Τούτο προϋποθέτει, κατά προτεραιότητα, την ενεργοποίηση των θεσμικών πυλώνων, των σχετικών με την συλλογική λειτουργία του Eurogroup, την πλήρη αξιοποίηση του ρόλου του ESM και, πρωτίστως, την θωράκιση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

-Και ο τρίτος άξονας αφορά την υπεράσπιση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κράτους Δικαίου. Έτσι ώστε ν’ αντιμετωπισθούν, στο πλαίσιο των κρατών-μελών, η επικίνδυνη διεύρυνση των ανισοτήτων και οι κίνδυνοι ρήξης του κοινωνικού ιστού, που δυστυχώς ευνοούν την εμφάνιση λαϊκιστικών ή ακόμη και νεοναζιστικών μορφωμάτων, τα οποία έχουν ως στόχο την κατεδάφιση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος.

Από τη πλευρά του ο πρόεδρος της Πορτογαλίας συμφώνησε με την ανάγκη ενοποίησης της Ευρώπης, ωστόσο διαφώνησε με τον Έλληνα ομόλογό του στην “ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης”. Ας προχωρήσει η ενοποίηση, πολιτική και οικονομική, είπε χαρακτηριστικά αλλά δεν χρειάζεται να ονομαστεί ομοσπονδία γιατί αυτό θα προσθέσει μία ακόμη διαφορά σε όσες υπάρχουν. Ο κ. ντε Σόουζα έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον πολίτη της Ευρώπης και υπογράμμισε ότι για να αντιμετωπιστούν οι αγωνίες του θα πρέπει να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Συμφώνησε δε και στην ανάγκη ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους αλλά και της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]