Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι το τίμημα θα κινηθεί σε ποσό άνω των 400 εκατ. ευρώ, ποσό που κάνει το ΤΑΙΠΕΔ να «τρίβει» τα χέρια του, ενώ ενδεικτικό του ενδιαφέροντος του διαγωνισμού είναι το γεγονός ότι ισχυροί παίκτες της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας τον τελευταίο καιρό παίρνουν θέση πίσω από κοινοπρακτικά σχήματα που έχουν ήδη περάσει στην επόμενη φάση του διαγωνισμού.

Οι δύο «μνηστήρες» είναι: η κοινοπραξία των Snam S.p.A. (Ιταλία), Enagás Internacional S.L.U. (Ισπανία), Fluxys S.A. (Βέλγιο) και N.V. Nederlandse Gasunie (Ολλανδία) και η επίσης ισπανική Regasificadora del Noroeste S.A. (διαχειριστής στην περιοχή της Γαλικίας) με την προσθήκη της ρουμανικής Transgaz, πίσω από την οποία, σύμφωνα με πληροφορίες του «Ε.Τ.» της Κυριακής, βρίσκεται ο γαλλικός κολοσσός ENGIE (πρόκειται για το «πάντρεμα» της παλιάς Garde France με την ιστορική Ιndosuez ).

Σύνθετα ζητήματα

Είναι κοινός τόπος ότι οι ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις (ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ, ΔEΗ και ΔΕΣΦΑ) θεωρούνται από τα πλέον σύνθετα ζητήματα που θα κληθεί να διαχειριστεί η νέα διοίκηση του Ταμείου υπό τον κ. Αρη Ξενόφο, καθώς υπάρχουν εκκρεμότητες με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για θέματα ανταγωνισμού (π.χ. για τη ΔEΗ) και άλλα σημαντικά, όπως η πώληση τμήματος του λιγνιτικού χαρτοφυλακίου της ΔEΗ, το άνοιγμα της αγοράς φυσικού αερίου κ.ά.

Οι μνημονιακές απαιτήσεις θέλουν φέτος έσοδα 2 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις και οι δανειστές έχουν στρέψει την προσοχή τους στο πεδίο αυτό, θεωρώντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει συζήτηση για διευθέτηση του χρέους εάν δεν παρουσιάσει και η Ελλάδα απτά αποτελέσματα, καθώς τα έσοδα του ΤΑΙΠΕΔ κατευθύνονται αποκλειστικά για την ελάφρυνση του χρέους.

Η νέα διοίκηση του Ταμείου έχει αποφασίσει να επιταχύνει στο μέγιστο προκειμένου να επιτευχθούν οι δεσμεύσεις της χώρας έναντι των δανειστών, αλλά και να καταστεί το πρόγραμμα αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου που έχει το ΤΑΙΠΕΔ ως μοχλός επανεκκίνησης της οικονομίας. Αυτό που προκρίνουν στο ΤΑΙΠΕΔ είναι το γεγονός ότι έχει αναπτυχθεί ένα θετικό momentum για την Ελλάδα, τις αγορές και τις επενδύσεις και δεν πρέπει να περάσει ανεκμετάλλευτο.

Ομως μεγαλύτερο πρόβλημα και με πολιτικές προεκτάσεις θα προκύψει τόσο για το Ταμείο όσο και για την κυβέρνηση, αν οι προσφορές των υποψηφίων κινηθούν κάτω από το ποσό των 400 εκατ. ευρώ, δεδομένου ότι η προσφορά της αζέρικης SOCAR που απερρίφθη πριν από ένα χρόνο λόγω ευρωπαϊκών πιέσεων ανερχόταν στα 400 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι η ελληνική πλευρά έχει δεσμευτεί έναντι των δανειστών για την ανάδειξη και του προτιμητέου επενδυτή για την απόκτηση του 66% του Διαχειριστή εντός του Φεβρουαρίου. Σύμφωνα πάλι με το Μνημόνιο, έως τον Απρίλιο θα πρέπει να υπογραφούν και οι συμφωνίες μεταξύ των μετόχων, καθώς και της μεταβίβασης των μετοχών. Κυβέρνηση και ΕΛ.ΠΕ. (που ελέγχουν το 35%) πάντως θεωρούν ως τιμή εκκίνησης της υποβολής των προσφορών το τίμημα που είχαν προσφέρει οι Αζέροι της Socar στον προηγούμενο άγονο διαγωνισμό, που ήταν τα 400 εκατ. ευρώ, ενώ αν δεν καταστεί αυτό δυνατό θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα ζητηθεί βελτιωμένη προσφορά.

Εκτιμούν πως θα πρέπει να δοθεί κατά πολύ υψηλότερη προσφορά. Αποδίδουν αυτή τη θέση στο γεγονός πως η εταιρία θα εμφανίσει καθαρά κέρδη για το 2017 ύψους 94 εκατ. ευρώ, ποσό δυόμισι φορές πάνω από το 2016, ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα εκτιμώνται στα 200 εκατ. ευρώ.

Επιπλέον, το έργο των 147 εκατ. ευρώ για την κατασκευή της τρίτης δεξαμενής απόθηκευσης LNG στη Ρεβυθούσα, καθώς και η ανάληψη της διαχείρισης του αγωγού του ΤΑP από το Διαχειριστή αποτελούν παρακαταθήκη για υπεραξίες της εταιρίας, που συνηγορούν στην κατάθεση μιας υψηλής προσφοράς.

Σύμφωνα με το Ταμείο, μετά την ανακήρυξη προτιμητέου επενδυτή, ο φάκελος του διαγωνισμού θα αποσταλεί για έγκριση στο Ελεγκτικό Συνέδριο, ενώ απαιτούνται και εγκρίσεις από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές. Στόχος είναι μέσα στο καλοκαίρι να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία πώλησης του ΔΕΣΦΑ, όπως προβλέπει και το sMoU.

Οι παίκτες

Η ενίσχυση της δεύτερης κοινοπραξίας που διεκδικεί το 66% του ΔΕΣΦΑ με την προσθήκη των Ρουμάνων της Transgaz στην υποψηφιότητα της ισπανικής Reganosa del Noroeste S.A. ίσως να είναι το κλειδί στην εξασφάλιση ενός υψηλότερου τιμήματος για το διαχειριστή φυσικού αερίου, καθώς και η είσοδος του γαλλικού κολοσσού ENGIE στο παιχνίδι (λέγεται με παραίνεση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν), που αποκαλύπτει ο «Ε.Τ.», δίνει ώθηση στο τελικό τίμημα.

Το δεύτερο ισχυρό σχήμα αφορά στην κοινοπραξία των διαχειριστών φυσικού αερίου σε Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο και Ολλανδία, αντίστοιχα, και συγκεκριμένα οι Snam S.p.A./ Enagás Internacional S.L.U./ Fluxys S.A./ N.V. Nederlandse Gasunie. Οι τρεις πρώτοι είναι και μέτοχοι της εταιρίας διαχείρισης του αγωγού φυσικού αερίου TAP.
Η Reganosa, που εδρεύει στην αυτόνομη κοινότητα της Γαλικίας, είναι διαχειριστής φυσικού αερίου που εφοδιάζει ολόκληρη τη βορειοδυτική ισπανική περιοχή λειτουργώντας 130 χλμ. εθνικού δικτύου, ενώ διαθέτει και τερματικό σταθμό LNG στο Mugardos. Η Transgaz είναι ο διαχειριστής του συστήματος μεταφοράς αερίου της Ρουμανίας και λειτουργεί ένα δίκτυο αγωγών συνολικού μήκους 13.000 χιλιομέτρων. Το δίκτυό της συνδέεται με αυτό της Βουλγαρίας, της Ουγγαρίας, της Μολδαβίας και της Ουκρανίας.

Τις προηγούμενες μέρες, η γενική συνέλευση των μετόχων της Transgaz ενέκρινε πανηγυρικά την πρόσδεση της εταιρίας στο άρμα της Reganosa, παίρνοντας το χαμένο εισιτήριο για το δεύτερο στάδιο του διαγωνισμού. Τον περασμένο Αύγουστο, η Τransgaz μαζί με τη γαλλική GRTgaz συμμετείχαν στην α’ φάση του διαγωνισμού για την απόκτηση του 66% του ΔΕΣΦΑ, αλλά η συμμετοχή τους απορρίφθηκε καθώς ήταν σε σύγκρουση με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς.

ΧΑΡΗΣ ΝΤΙΓΡΙΝΤΑΚΗΣ
[email protected]
Από το ένθετο Οικονομία της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]