Εχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από τότε που συστήθηκε στο ευρύ κοινό, γιατί στους άντρες ήταν ήδη γνωστός από το αθλητικό ρεπορτάζ. Μία συμπαθητική φυσιογνωμία, ένας έξυπνος άνθρωπος κατάφερε μέσα σε μικρό -για την τηλεοπτική πραγματικότητα- διάστημα να κάνει το όνειρο κάθε παρουσιαστή πραγματικότητα: να αναλαμβάνει τα ηνία ενός δημοφιλούς πρότζεκτ ξανά και ξανά, να το εκτοξεύει στους πίνακες της Nielsen και να θεωρείται πλέον ένας από τους αγαπημένους του κοινού! Τι άλλο να ζητήσει ο οικοδεσπότης του «Τροχού της Τύχης» του Star από τη ζωή του; Ισως έναν έρωτα; Μάλλον τον έχει ήδη!

Τρίτη σεζόν για τον «Τροχό της Τύχης» με νούμερα υψηλότερα από ποτέ! Τελικά, ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σου;

Μα φυσικά ο ίδιος ο «Τροχός». Κανένα επιτυχημένο format στην παγκόσμια τηλεόραση δεν έγινε επιτυχημένο χάρη στους παρουσιαστές του. Ο ρόλος μας είναι να αναδεικνύουμε όσο το δυνατόν καλύτερα την έξυπνη ιδέα και το έξυπνο concept. Θα δεχτώ ότι βοηθάω τα μέγιστα στην ανάδειξη της ιδέας του «Τροχού της Τύχης», αλλά τα εύσημα ανήκουν στον Merv Griffin, που σκέφτηκε το concept το 1975. Οι παρουσιαστές βάζουμε το αλατοπίπερο. Εμένα… μου έπεσε καλή δόση.

Θεωρείς ότι κατάφερες με το σπαθί σου να γίνεις «τηλεοπτική έκπληξη»;

Οπωσδήποτε δεν μου χαρίστηκε κάτι. Δούλεψα πολύ σκληρά στο αθλητικό ρεπορτάζ τα προηγούμενα 19 χρόνια, εκ των οποίων τα 15 τηλεοπτικά και σε σκληρές συνθήκες. Κάθε μέρα γέμιζα εμπειρίες και φόρτωνα ιδέες στο μυαλό μου. Ηρθε η στιγμή που αξιοποίησα όλη αυτή την (όποια) εμπειρία. Ετυχε να γίνει μακριά από τον κόσμο μου (τα αθλητικά), αλλά εντάξει… δεν ζούσα σε άλλη χώρα. Εβλεπα πάντα ψυχαγωγικά προγράμματα και είχα προσωπική άποψη για την αισθητική τους. Απλά προσάρμοσα τον εαυτό μου σε αυτό το νέο (μου) κόσμο.

Είσαι ευχαριστημένος από τις κριτικές που δέχεσαι; Τις διαβάζεις; Ψάχνεις να βρεις το όνομά σου σε στήλες τηλεκριτικών;

Μου έχουν πει έμπειροι συνάδελφοι να απαντώ ψέματα σε αυτή την ερώτηση. Να λέω πως ψάχνω κάθε πρωί για τηλεθεάσεις και κριτικές για να μη φανώ σνομπ και υπερόπτης. Δεν το κάνω, όμως. Φυσικά και με ενδιαφέρουν και οι τηλεθεάσεις και οι κριτικές, αλλά δεν είναι το πρώτο πράγμα που έχω στο μυαλό μου κάθε μέρα. Κριτικές δέχομαι κάθε λεπτό στο δρόμο από τους τηλεθεατές και μέχρις στιγμής με κάνουν περήφανο. Τις γνώμες των τηλεκριτικών φυσικά και τις διαβάζω, όταν φτάσουν στα μάτια μου. Οι περισσότερες είναι θετικές. Και τις αρνητικές όμως δεν τις αγνοώ. Απεναντίας. Οσες φορές διάβασα κάτι μη θετικό για τον «Τροχό» ή εμένα προσωπικά, το σεβάστηκα. Αν κάποιος προσπαθεί να μας πει πως κάτι δεν γίνεται καλά γιατί να μην τον ακούσουμε και να το διορθώσουμε;

Εχεις σκεφτεί το επόμενο βήμα σου μετά τον «Τροχό»; Κάποια στιγμή θα τελειώσει! Σε φοβίζει το μετά; Με την έννοια ότι έγινες ευρέως γνωστός μέσα από αυτό το κόνσεπτ!

Κανένας φόβος. Θα κάνω κάτι εξίσου διασκεδαστικό φαντάζομαι. Δεν νιώθω σαν τραγουδιστής μιας επιτυχίας. Σαν τον Snow που έβγαλε το super-hit «Informer» το 1993, αλλά δεν ξέρεις αν ζει ή αν πέθανε από τότε. Παρεμπιπτόντως, ζει στον Καναδά και γράφει ακόμη τραγούδια (γέλια).

Από τα προγράμματα της φετινής χρονιάς ποιο ξεχωρίζεις και γιατί;

Τα προγράμματα που ξεχώρισα τον προηγούμενο χρόνο ήταν το «Ράδιο Αρβύλα» και το «Cineλθετε» του Διονύση Ατζαράκη. Είχαν ακριβώς αυτά που μου αρέσει να βλέπω στην TV. Αντισυμβατικότητα στη ροή και τη σκέψη. Η τηλεόραση εξελίσσεται και πρέπει να σπάμε το μοτίβο της συνήθειας. Οποιος παρακολουθεί αμερικανικά τηλεοπτικά προγράμματα ξέρει πως η μισή ελληνική τηλεόραση βαδίζει με καθυστέρηση 1-2 ετών πάνω στις ιδέες τους. Δεν είναι κακό, αλλά πρέπει να βάζουμε και τη δική μας πινελιά.

Νιώθεις ότι όλη αυτή η κατάσταση του προηγούμενου διαστήματος, με τις τηλεοπτικές άδειες και το φόβο του επερχόμενου μαύρου, έβλαψε την τηλεοπτική αγορά ή «προσγείωσε» και κάποιους με υπέρογκους μισθούς και τρελές απαιτήσεις;

Φυσικά και έβλαψε την αγορά. Ευνούχισε προγραμματισμούς, σκέψεις, ακόμη και όνειρα. Το STAR, για παράδειγμα, αναγκάστηκε να χάσει δύο μεγάλα προγράμματα, στα οποία στήριζε την επόμενη σεζόν. Το «Voice» και το «Survivor». Τελικά αποδείχτηκε πως αυτό έγινε για το… τίποτα. Οσο για την προσγείωση των απαιτήσεων ήλθε φυσιολογικά και στα media, όπως σε κάθε άλλο κλάδο της κοινωνίας μας, εν μέσω κρίσης.

Πώς ήταν για σένα εκείνο το διάστημα; Φοβήθηκες ότι έχασες τα πάντα;

Οχι. Είμαι λίγο αναίσθητος σε αυτά τα θέματα και δεν πίστεψα ποτέ ότι θα περάσει ο νόμος Παππά. Στο παρελθόν, που βίωσα κλεισίματα μαγαζιών, ήμουν μέχρι και μια μέρα πριν στον κόσμο μου. Το επόμενο πρωί, ένιωθα το σοκ που οι υπόλοιποι ζούσαν από την πρώτη μέρα. Αναίσθητος; Ανεύθυνος; Ή μήπως φύσει υπεραισιόδοξος; Διάλεξε εσύ πώς θέλεις να με χαρακτηρίσεις. Εγώ κρατώ το τελευταίο ως στάση ζωής.

Νιώθεις ότι το κοινό έχει αγαπήσει τον Πέτρο ως παρουσιαστή;

Αυτό εκλαμβάνω. Δεν νομίζω πως έχουν συνωμοτήσει όλοι γύρω μου απλά για να με κολακεύουν. Αν είναι έτσι, τότε μάλλον ζω στον κόσμο του Truman Show.

Αν και είσαι ένας ιδιαίτερα κοινωνικός άνθρωπος, έχω την αίσθηση ότι αποφεύγεις τις συνεντεύξεις...

Οχι, δεν τις αποφεύγω. Απλά δεν θέλω να κουράζω με την παρουσία μου. Μπαίνω στα σπίτια των ανθρώπων κάθε απόγευμα. Ας μην κάνω κατάληψη στο οπτικό τους πεδίο και τις άλλες ώρες. Αλλωστε, είμαι απλά ένας παρουσιαστής τηλεπαιχνιδιού, που ίσως κάποιον τον ενδιαφέρει και η προσωπική μου άποψη για δύο-τρία θέματα. Μόνο στην Ελλάδα οι παρουσιαστές έχουν μεγαλύτερο media status από τους πραγματικούς διάσημους, τους καλεσμένους τους, ηθοποιούς, αθλητές, τραγουδιστές, συγγραφείς κ.ά. Δεν συμφωνώ με αυτό.

Κεφάλαιο «προσωπικά»! Πώς είναι ο Πέτρος στις προσωπικές του σχέσεις; Εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου; Φλερτάρεις έντονα;

Φλερτάρω μόνο τη σύντροφό μου. Καθημερινά και σε μεγάλες ποσότητες. Κάθε μέρα πρέπει να διεκδικείς από την αρχή τον άνθρωπό σου, προκειμένου να τον κερδίζεις ξανά και ξανά. Αν πάψεις να του δείχνεις ενδιαφέρον, θα νιώσει δεδομένος και θα αναζητήσει πιθανότατα αλλού φλερτ ή απλές κολακείες.

Σε φλερτάρουν από τότε που έγινες αναγνωρίσιμος;

Οχι και τόσο. Κατάλαβα όμως πως η τηλεόραση σε… ομορφαίνει (γέλια).

Με το χέρι στην καρδιά, έχεις χρησιμοποιήσει την αναγνωρισιμότητά σου για να… ρίξεις μια γυναίκα;

Με το χέρι όχι στην καρδιά, αλλά στο… σβέρκο, για να μην πέσει φατούρο από τη σύντροφό μου, θα σου απαντήσω πως όχι (γέλια). Αν πασάρεις την αναγνωρισιμότητα για να κατακτήσεις μια γυναίκα, πιθανότατα το μόνο που θα λάβεις είναι μια υπέροχη σχέση της αναγνωρισιμότητάς σου με μια κοπέλα, με εσένα έξω από αυτό το κάδρο. Δεν είμαι γκουρού των σχέσεων. Από τα λάθη μου όμως έμαθα πως, όπως στη ζωή, στις παρέες και στις δουλειές, έτσι και στις σχέσεις πρέπει να αγαπηθείς για αυτό που πραγματικά είσαι. Καθετί διαφορετικό από την αλήθεια οδηγεί στην απαξίωση πολύ γρήγορα.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Από το ένθετο TV κους κους του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής