Πριν από μερικές μέρες επέστρεψε από την Ουγκάντα, όπου τα μέλη της ομάδας Wheeling2help φιλοξενήθηκαν κοντά στη μαγευτική Λίμνη Μπουνιόνι. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, κατασκεύασαν κουζίνα που παραχωρήθηκε σε σχολείο της περιοχής, ώστε να σιτίζονται οι μαθητές.
«Οι αποστάσεις είναι σημαντικός παράγοντας. Το συγκεκριμένο σχολείο λειτουργεί από τις 07:00 έως τις 17:00 και υπάρχουν μαθητές που πρέπει να περπατήσουν δύο ώρες για να φτάσουν και άλλες τόσες για να γυρίσουν σπίτι τους. Επίσης, στην Ουγκάντα κάναμε μαζί με τις μαθήτριες επαναχρησιμοποιούμενες σερβιέτες, καθώς πολλά κορίτσια σταματούν το σχολείο μετά την εμφάνιση της εμμηνόρροιας», είπε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ Ορεστιάδας. Να σημειωθεί ότι η ομάδα έβαψε το σχολείο και ζωγράφισε παίζοντας με τα παιδιά. Οπως είπε, εντυπωσιάστηκε από την άδολη αγάπη των παιδιών που, παρά τη σκληρή πραγματικότητα στην οποία ζουν, είναι γεμάτα όνειρα και φιλοδοξίες. «Παρά την ανέχεια, τα εμπόδια και τις αναστολές, θέλουν να γίνουν επιστήμονες, γιατροί, καθηγητές. Θέλουν να γνωρίσουν την Ελλάδα, την οποία αγάπησαν μέσα από τις αφηγήσεις μας», πρόσθεσε.
Τον περασμένο Απρίλιο, ο Σπύρος Διαγκάκης, και πάλι στο πλαίσιο δράσης της Wheeling2help, είχε βρεθεί στο Νεπάλ. Εμεινε δέκα ημέρες στην περιοχή Takure, η οποία βρίσκεται στις παρυφές των Ιμαλαΐων και είχε σχεδόν ισοπεδωθεί από τον φονικό σεισμό του 2015. Τα μέλη της ομάδας συνέβαλαν στην πρόσβαση πόσιμου νερού για περίπου 80 σπίτια και βοήθησαν σημαντικά στην καλλιέργεια του καφέ, κλαδεύοντας, βάζοντας οργανική ύλη compost στα δέντρα και συλλέγοντας τους καρπούς. Επίσης, έφτιαξαν εκατοντάδες φιλικά προς το περιβάλλον τούβλα, τα οποία προορίζονταν για την επέκταση του ορφανοτροφείου.
Τέλος, επισκέφτηκαν το ορφανοτροφείο, όπου έπαιξαν, χόρεψαν και ζωγράφισαν με όλα τα παιδιά, τα οποία δυστυχώς έχασαν τους γονείς τους από τον καταστροφικό σεισμό. «Προσωπικά, θεωρώ ότι ο εθελοντισμός πρέπει να αποτελεί στάσης ζωής σε όλα τα μέλη της κοινωνίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα οφέλη δεν αφορούν αποκλειστικά στο κοινωνικό σύνολο, αλλά παράλληλα συμβάλλουν και σε προσωπικό επίπεδο. Το να γίνεσαι κομμάτι μιας κοινωνικής δράσης προσδίδει ένα αίσθημα “ανήκειν” και την ικανοποίηση του να προσφέρει κανείς ανιδιοτελώς σε έναν κοινό σκοπό», τόνισε.
Πριν από ένα χρόνο, τα μέλη της ομάδας βρέθηκαν στο χωριό Gongo, στα ανατολικά της Τανζανίας, όπου επιδόθηκαν σε δράσεις ενδυνάμωσης τόσο της τοπικής κοινότητας όσο και της εκπαίδευσης. «Ζητάμε βοήθεια ώστε να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο. Να βάλουμε το λιθαράκι μας στο δρόμο για την εκπλήρωση των ονείρων παιδιών που δεν έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν στο Γυμνάσιο. Ο καθένας από εμάς μπορεί, αλλά μαζί μπορούμε καλύτερα. Asante sana ή αλλιώς ευχαριστούμε πολύ!», κατέληξε.
Ειδήσεις σήμερα
Μήνυμα στις αγορές με νέα πρόωρη αποπληρωμή χρέους
Ροή Ειδήσεων 
