Με χρυσάνθεμα, γαρίφαλα, τριαντάφυλλα, ανεμώνες, βιολέτες, πασχαλιές, λίλιουμ, ζουμπούλια άλλοτε με χιλιάδες χάντρες και πέρλες, ολονυχτίς τους στολίζουν ώστε να είναι έτοιμοι για τη περιφορά με την οποία κορυφώνεται το Θείο Δράμα.
Οι πιστοί συμμετέχουν με ευλάβεια στη περιφορά του Επιταφίου, το τυπικό της οποίας αλλάζει απο πόλη σε πόλη, απο χωριό σε χωριό.
Στα Καμίνια της Υδρας ο Επιτάφιος καταλήγει μέσα στη θάλασσα, για να ευλογηθούν και να καθαγιαστούν τα νερά. Στη συνέχεια γίνεται δέηση υπέρ των ναυτικών που ταξιδεύουν, για ήσυχα ταξίδια και καλό γυρισμό. Το έθιμο πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1923 από τους σφουγγαράδες των Καμινίων, των οποίων τα σφουγγαράδικα καΐκια αναχωρούσαν μετά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και επέστρεφαν κοντά στην ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Ανάλογα έθιμα πραγματοποιούνται στο παραθαλάσσιο ξωκλήσι της Αγίας Γρηγορούσας, στο Πολύχνι της Νάξου αλλά και στα Κιόνια, στην Τήνο. Οπως και στο Τολό Αργολίδας όπου όταν ο Επιτάφιος μπαίνει στη θάλασσα ανάβουν κόκκινες φωτοβολίδες.
Κλίμα κατάνυξης και στη Ναύπακτο. Εκεί οι Επιτάφιοι συναντιούνται στο λιμάνι, σβήνουν τα φώτα και ανάβουν οι φωτιές των ψαράδων στις πολεμίστρες του κάστρου. Το έθιμο έχει ρίζες στην Τουρκοκρατία, όταν οι Χριστιανοί κάτοικοι ήθελαν να δείξουν στους Τούρκους πώς γιορτάζουν οι ορθόδοξοι την Ανάσταση.
Το μεσημέρι στις 12:30 ξεκινά στα γραφικά σοκάκια και τις πλατείες, στο νησί των Φαιάκων (Κέρκυρα) η περιφορά των Επιταφίων της πόλης. Διαρκεί μέχρι και τις 22:00 οπότε και πραγματοποιείται η περιφορά του Επιταφίου της Μητρόπολης. Μόνον στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα ο Επιτάφιος περιφέρεται στις εννέα το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Το έθιμο παραμένει ζωντανό από το 1574 όταν οι Βενετοί, για λόγους ασφαλείας, απαγόρευσαν στους Ορθοδόξους την περιφορά των Επιταφίων τη Μεγάλη Παρασκευή και επέτρεψαν μόνο τη λιτανεία του Αγίου το Μεγάλο Σάββατο.
Στην Πάρο, στο χωριό Μάρπησσα, τη Μεγάλη Πέµπτη το βράδυ, οι γυναίκες ανηφορίζουν προς τον µητροπολιτικό ναό, για να µείνουν εκεί όλη τη νύχτα στολίζοντας τον Επιτάφιο. Στην περιφορά του Επιταφίου το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, πραγµατοποιούνται περίπου 15 στάσεις και γίνεται η αναπαράσταση των Παθών του Χριστού, κατά την οποία ο επισκέπτης βιώνει µοναδικά έθιµα, που χρονολογούνται από το 1937.
Ενάμιση μήνα κεντούν οι πιστοί τον Επιτάφιο στην Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονα στο Φόδελε Κρήτης. Στις Σέρρες, κατά την περιφορά του Επιταφίου, αναβιώνει στη συνοικία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου το έθιμο «Αδώνια». Σύμφωνα με το τελετουργικό του εθίμου, όταν ο Επιτάφιος πλησιάζει, κάθε νοικοκυρά τοποθετεί στο κατώφλι του σπιτιού της ένα τραπεζάκι, πάνω στο οποίο έχει θυμίαμα και την εικόνα του Εσταυρωμένου, πλαισιωμένη από πασχαλιές και άλλα άνθη.
ΠΕΡΛΕΣ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
Ολόκληρη ιεροτελεστία απαιτείται για το διάκοσμο του Επιταφίου στην Ουρανούπολη της Χαλκιδικής. Οι γυναίκες του χωριού τον στολίζουν με λουλούδια και πέρλες πάνω σε υπέροχα βυζαντινά χρώματα και σχέδια από βιβλία του Αγίου Ορους.
ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ
Στη Μονή της Καισαριανής, ο Επιτάφιος είναι ο μοναδικός στην Αττική που βγαίνει με το φως της ημέρας, καθώς η Μονή, με ιστορία 10 αιώνων, βρίσκεται στην καρδιά του Αισθητικού Δάσους του Υμηττού και απαγορεύεται η πρόσβαση μετά τη δύση του ήλιου.
Ειδήσεις σήμερα
Καιρός: Βροχές σε μεγάλο μέρος της χώρας – Τι καιρό θα κάνει την Κυριακή του Πάσχα;