Συνολικά, το 2020 κατεγράφησαν 404 περιστατικά σε χώρους θρησκευτικής σημασίας. Μάλιστα, από τα 385 περιστατικά σε βάρος του χριστιανισμού (σ.σ.: το 2019 ήταν συνολικά 514), τα 374 (92,57%) σημειώθηκαν στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και αφορούν σε κλοπές, διαρρήξεις, ιεροσυλίες, ληστείες και τοποθετήσεις εκρηκτικών μηχανισμών.

Ενδεικτικό είναι το συμβάν με τον εκρηκτικό μηχανισμό που άγνωστος τοποθέτησε τον περασμένο Απρίλιο στη Μονή Πετράκη. Ο αυτοσχέδιος εμπρηστικός μηχανισμός αποτελούνταν από ταξιδιωτική βαλίτσα που περιείχε μία φιάλη υγραερίου, βάρους δεκατριών κιλών.

Οπως επίσης και αυτό στη Λέσβο τον περασμένο Μάρτιο, όπου οι δράστες άνοιξαν οικογενειακούς τάφους και πέταξαν έξω τα οστά των νεκρών, σπάζοντας τους σταυρούς και καταστρέφοντας τα καντήλια.

Οι ενοριακοί και μοναστηριακοί ναοί ανέρχονται σε 9.822, χωρίς σε αυτόν τον αριθμό να συνυπολογίζονται τα παρεκκλήσια, τα ξωκλήσια, οι προσκυνηματικοί, ιδιόκτητοι και κοιμητηριακοί ναοί. Μάλιστα, το 2020, όπως γίνεται γνωστό στην έκθεση, δημοσιεύθηκαν πέντε Προεδρικά Διατάγματα για την ίδρυση ενοριών, δύο για την ίδρυση και ένα για την ανασύσταση ιερών μονών σε μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Επτά περιστατικά (1,73%), έλαβαν χώρα στην Καθολική Εκκλησία, η οποία στην Ελλάδα διαθέτει 231 χώρους λατρείας και τέσσερα (0,99) στους Γνήσιους Ορθόδοξους Χριστιανούς (παλαιοημερολογίτες).

Την ίδια στιγμή, δέκα (2,48%) συμβάντα με ρατσιστικό και αντισημιτικό χαρακτήρα αφορούν στον ιουδαϊσμό, όπου στις εν ενεργεία, σήμερα, κοινότητες λειτουργούν έντεκα συναγωγές, ενώ εννέα (2,23%) στο μουσουλμανισμό.

«Η κρίση της πανδημίας δοκίμασε και δοκιμάζει, και στο πεδίο των θρησκευμάτων, θεσμούς, συνήθειες και πρόσωπα. Και είναι σοβαρός λόγος αισιοδοξίας και ελπίδας για το μέλλον ότι η χώρα μας μπόρεσε να την αντιμετωπίσει επιτυχώς μέσω των θεσμών της», αναφέρει, προλογίζοντας την έκθεση, η υπουργός Παιδείας.

ΑΠΕΔΙΔΑΝ ΤΑ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ» ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΪΣΙΟ

Υποκινούμενοι από ακραίους οι αρνητές

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το εισαγωγικό σημείωμα του κ. Γιώργου Καλαντζή, γενικού γραμματέα Θρησκευμάτων, ο οποίος, αναφερόμενος στην πανδημία και στα κινήματα των αρνητών και των αντιεμβολιαστών, σημειώνει ότι αυτά διακινούνταν μέσω του Διαδικτύου και συγκεκριμένων εφημερίδων που εκπροσωπούν τον ακραίο χώρο και αναπαρήγαγαν τη στάση του Πατριαρχείου Μόσχας. Τα επιχειρήματα των αρνητών, οι οποίοι, σύμφωνα με τον κ. Καλαντζή, έβαλαν στο στόχαστρό τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, δεν αποδίδονταν στους πραγματικούς συγγραφείς τους, αλλά σε ορθόδοξους αγίους, κυρίως στον Αγιο Παΐσιο.

«Στη μεγάλη πλειονότητά τους οι αρνητές αναπαρήγαγαν (συνήθως επιλεκτικά) τη στάση και τις ανακοινώσεις του Πατριαρχείου Μόσχας ή κληρικών του και τα κηρύγματα ακραίων προτεσταντικών οργανώσεων των ΗΠΑ. Στην πρώτη περίπτωση, κύριος στόχος ήταν η ανάδειξη του Πατριαρχείου Μόσχας ως του μόνου γνήσιου εκφραστή και υπερασπιστή της Ορθοδοξίας, σε αντίθεση με τη στάση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος που “πρόδωσαν την Ορθοδοξία” γιατί “υποτάχθηκαν” στο κράτος και “τήρησαν τα μέτρα”».

Στη δεύτερη περίπτωση «επιχειρήματα συνιστούσαν απλές μεταφράσεις κειμένων από ακραίες προτεσταντικές οργανώσεις των ΗΠΑ, όπου συνυπήρχαν οι θεωρίες για το “χάραγμα του Αντίχριστου”, για την παραγωγή εμβολίων από “αγέννητα παιδιά που δολοφονήθηκαν”, για την “αλλαγή του ανθρώπινου DNA” ή για το “τσιπάρισμα” όλων των ανθρώπων με στόχο “την υποταγή τους σε μια παγκόσμια εξουσία”. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου αυτά τα κείμενα ή οι ιδέες δεν αποδίδονταν στους πραγματικούς συγγραφείς τους, αλλά σε αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας και κυρίως στον Αγιο Παΐσιο».