Παρά τις καταδίκες για υπεξαίρεση κι άλλες βαρύτατες κακουργηματικές πράξεις, σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου, το δικαστήριο -υιοθετώντας τη σχετική εισαγγελική εισήγηση- αποδέχθηκε τα αιτήματα αναγνώρισης ελαφρυντικών της πλειονότητας των κατηγορουμένων, απομακρύνοντας τη δαμόκλειο σπάθη της ισόβιας κάθειρξης. Η απόφαση επί των ποινών -και για τη χορήγηση ή μη τυχόν αναστολής εκτέλεσης- δεν είχε εκδοθεί μέχρι αργά το βράδυ.
Συγκεκριμένα, οι δικαστές -ομόφωνα ή κατά πλειοψηφία- αναγνώρισαν το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, μεταξύ άλλων, στους εκπροσώπους των δύο εταιριών Β. Μηλιώνη, Αρ. Φλώρο, Αχιλλέα Φλώρο, Στέφανο Σιαφάκα και Νικόλαο Δεκόλη, ενώ στους τέσσερις τελευταίους χορηγήθηκε και το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας μετά την πράξη. Εξαίρεση αποτέλεσε μόνον ο σύζυγος από το ζευγάρι κατηγορουμένων που είχε επιχειρήσει να διαφύγει στη διάρκεια της δίκης (παραβιάζοντας τους περιοριστικούς όρους), στον οποίο δεν δόθηκε ελαφρυντικό.
Το δικαστήριο απέρριψε εν μέρει το αίτημα των κατηγορουμένων που απέβλεπε σε ακόμα ευνοϊκότερες ποινές, δηλαδή της επιστροφής στο Δημόσιο 83 εκατομμυρίων ευρώ από τα συνολικά 103 εκατ. που βρίσκονται κατατεθειμένα σε λογαριασμούς τους. Το αίτημα αφορούσε τόσο την κατηγορία της υπεξαίρεσης όσο και της λαθρεμπορίας, ωστόσο έγινε δεκτό μόνο για τη δεύτερη ανάβοντας «πράσινο» για να επιστραφούν περίπου 2,5 εκατ. ευρώ, ποσό στο οποίο ανέρχεται η ζημία από τη συγκεκριμένη αξιόποινη πράξη. Αντίθετα, ως προς το κακούργημα της υπεξαίρεσης, οι δικαστές τόνισαν αφενός ότι το αίτημα επιστροφής χρημάτων έπρεπε να είχε υποβληθεί προ ενάρξεως της ακροαματικής διαδικασίας ώστε να τύχουν εφαρμογής οι ευνοϊκές διατάξεις, αλλά και να αφορά στο σύνολο του ποσού που κατά το κατηγορητήριο υπεξαίρεσαν οι πρωταγωνιστές του σκανδάλου, το οποίο υπερβαίνει τα 200 εκατ. ευρώ.
Με την ετυμηγορία του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων κρίθηκαν αθώοι 8 κατηγορούμενοι, ενώ ένοχοι κηρύχθηκαν 11, ανάμεσά τους και ο Β. Μηλιώνης, του οποίου την απαλλαγή είχε εισηγηθεί η εισαγγελέας της έδρας.
Συγκεκριμένα, καταδικάστηκαν για:
– Υπεξαίρεση, σε συνδυασμό με το νόμο 1608/50, οι Αρης Φλώρος και Νικ. Δεκόλης.
– Αμεση συνέργεια σε υπεξαίρεση, σε συνδυασμό με το νόμο 1608/50, οι Αχ. Φλώρος και Στ. Σιαφάκας.
– Απλή συνέργεια σε υπεξαίρεση, σε συνδυασμό με το νόμο 1608/50, ο Β. Μηλιώνης.
– Για λαθρεμπορία οι Αρ. Φλώρος, Στ. Σιαφάκας και Ν. Δεκόλης.
– Για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος οι Αρ. Φλώρος, Στ. Σιαφάκας, Ν. Δεκόλης και άλλοι πέντε κατηγορούμενοι.
Στο κατηγορητήριο-καταπέλτης καταγράφονταν ένα προς ένα τα «φέσια» που άφησαν οι κατηγορούμενοι στο Δημόσιο (ΔΕΗ, ΔΕΣΜΗΕ, δήμους κ.λπ.), μη αποδίδοντας το «χαράτσι» των ακινήτων αλλά και άλλους φόρους και τέλη που είχαν εισπραχθεί από την εξόφληση λογαριασμών πολιτών-πελατών των δύο εταιριών παρόχων της ΔΕΗ. Περιγραφόταν δε αναλυτικά ένα δίκτυο διακίνησης διά off shore και εικονικών εταιριών των «μαύρων» χρημάτων με σκοπό τη νομιμοποίησή τους.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΝΑ ΧΑΤΖΗΪΟΡΔΑΝΟΓΛΟΥ
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου