Μπορεί ο υπουργός Κώστας Γαβρόγλου με την ψήφιση του νόμου για την υποχρεωτική παρουσία των εκπαιδευτικών 30 ώρες την εβδομάδα στο σχολείο να θεώρησε ότι «ξεμπέρδεψε», πανηγυρίζοντας σε σχετική ανακοίνωση ότι δεν αλλάζει τίποτα, στην έκθεση όμως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το θέμα κρίνεται ότι εκκρεμεί και ζητείται περαιτέρω διευκρίνιση μέσω εγκυκλίου «στη γραμμή της συμφωνίας», όπως αναφέρει. Κι αν το 30ωρο είναι στις άμεσες υποχρεώσεις του υπουργείου Παιδείας, οι επόμενοι μήνες θα είναι εξίσου δύσκολοι για την πολιτική ηγεσία, η οποία θα πρέπει μέχρι τον ερχόμενο Μάρτη να έχει ψηφίσει δύο νόμους σχετικά με την αξιολόγηση των στελεχών εκπαίδευσης και των σχολικών μονάδων, ενώ τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους να έχει προχωρήσει στη συγχώνευση σχολικών μονάδων.

Με την ψήφιση στον νόμο με τα προαπαιτούμενα του υποχρεωτικού 30ωρου, το υπουργείο Παιδείας επιχείρησε –επικοινωνιακά τουλάχιστον– να προβάλει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα στο ωράριο των εκπαιδευτικών. Η νέα διάταξη σε κάποια σημεία είναι πανομοιότυπη με τον νόμο για το ωράριο του εκπαιδευτικού το 1985, όμως η έκδοση της εγκυκλίου θα δώσει τις απαραίτητες κατευθυντήριες γραμμές. Ανάμεσά τους και το ζήτημα της κατάργησης της ώρας σίτισης στα δημοτικά ως διδακτικής.

Οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες έχουν δηλώσει ανοιχτά ότι δεν θα εφαρμόσουν τον νόμο, σημειώνοντας ότι μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες τους θα αποχωρούν από το σχολείο, είτε έχουν συμπληρώσει το ωράριό τους είτε όχι. Από την πλευρά του το υπουργείο Παιδείας, αν και συμφώνησε με τους θεσμούς για την ψήφιση ενός νόμου για υποχρεωτική 30ωρη παραμονή των εκπαιδευτικών στα σχολεία, δεν έχει ορίσει κάποια εποπτική αρχή ή κάποιο πρόγραμμα για τους εκπαιδευτικούς που θα εξασφαλίζει την παραμονή τους στο σχολείο. Η προσοχή στρέφεται στη εγκύκλιο όπου αναμένεται να ξεκαθαριστεί αν το υπουργείο όντως θα εφαρμόσει αύξηση στο ωράριο (σ.σ. με τον ορισμό εργασιών στους εκπαιδευτικούς εντός του ωραρίου της σχολικής μονάδας ή την προσθήκη εποπτείας για να διασφαλιστεί η υποχρεωτική παραμονή) ή απλά θα αφήσει να διαιωνίζεται η μη εφαρμογή ενός νόμου.

Συγχωνεύσεις και αξιολόγηση

«Αγκάθι» παραμένουν και οι συγχωνεύσεις σχολείων, καθώς κι εκεί αναμένονται διευκρινίσεις για τα κριτήρια με τα οποία θα γίνουν. Οι θεσμοί ζήτησαν προϋποθέσεις συγχωνεύσεων αλλά και χρονοδιάγραμμα που θα ξεκινάει από τον Σεπτέμβρη του 2018. Μάλιστα, θα ζητηθούν στοιχεία, τα οποία θα εξετάσουν οι θεσμοί μαζί με τον ΟΟΣΑ έως και τον Απρίλη του 2018.

Στο βαρύ νομοθετικό πρόγραμμα του υπουργείου προστίθενται και δύο ακόμα νόμοι, αν και δεν «πολυδιαφημίζονται» από τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου. Μέχρι τον Μάρτιο του 2018 το υπουργείο Παιδείας δεσμεύεται να έχει ψηφίσει έναν νόμο που θα αναβαθμίζει τις επιτροπές που είναι υπεύθυνες για τις αξιολογήσεις κι έναν νόμο για τη μέθοδο αξιολόγησης που θα εφαρμοστεί για τα στελέχη εκπαίδευσης (π.χ. διευθυντές σχολείων, υποδιευθυντές, διευθυντές εκπαίδευσης) καθώς και την αυτοαξιολόγηση σχολικών μονάδων. Στην επικαιροποίηση προβλέπεται και εξορθολογισμός πόρων, χωρίς να διευκρινίζεται σε τι ακριβώς αναφέρεται (σ.σ. στο εκπαιδευτικό δυναμικό, τα κονδύλια). Πάντως, στη συμφωνία ζητείται ξεκάθαρα στροφή προς την αξιοκρατία με τη συμμετοχή και του ΑΣΕΠ στις επιτροπές αξιολόγησης των στελεχών εκπαίδευσης.

ΕΛΠΙΔΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]