Δεκαοκτώ εγκληματίες που στιγμάτισαν την ελληνική κοινωνία, τις αστυνομικές αρχές και τη Δικαιοσύνη «ξεδιπλώνουν» τις παρανομίες τους, τον ψυχικό τους κόσμο και τις ιδιαιτερότητές τους μέσα από τη συγγραφική- δημοσιογραφική πένα του «πρύτανη» του αστυνομικού ρεπορτάζ, Πάνου Σόμπολου. «Σ’ όλη τη δημοσιογραφική μου πορεία προσέγγιζα τους δράστες, τα θύματα και γενικά τις υποθέσεις που χειριζόμουνα με ανθρωπιά. Πάντα ως δημοσιογράφος που αναζητούσα την αλήθεια για να τη μεταφέρω στο αναγνωστικό μου κοινό και στους τηλεθεατές που με παρακολουθούσαν. Αυτό πρέπει να κάνουμε εμείς που υπηρετούμε την ενημέρωση. Να προσπαθούμε να περνάμε θετικά μηνύματα στο κοινωνικό σύνολο. Δεν πρέπει να μπερδεύουμε το ρόλο μας. Εμείς παρουσιάζουμε πραγματικά γεγονότα, αυτά που συνέβησαν. Δεν καταδικάζουμε, ούτε αθωώνουμε», λέει στον Ελεύθερο Τύπο ο συγγραφέας Πάνος Σόμπολος.

Σε κάθε κεφάλαιο-αφιέρωμα στη δράση ενός κακοποιού ή ομάδας κακοποιών, ο Πάνος Σόμπολος ανοίγει τα αρχεία του και καταθέτει όλα όσα έγιναν βασιζόμενος στα στοιχεία που ο ίδιος είχε συλλέξει, πάντα όμως σεβόμενος και τις δύο πλευρές. Ετσι έχει συγκεντρώσει τις καταθέσεις των θυτών, τις συνεντεύξεις που έχει πάρει, εκθέσεις ιατροδικαστών, μέχρι και γνώμες ειδικών ψυχιάτρων, αστυνομικές αναφορές, ενώ σε όλους έχει καταφέρει να βρει στοιχεία για την παιδική τους ηλικία, αυτή που καθορίζει ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φάση της ζωής το χαρακτήρα ενός ατόμου.

Πιστός στις δημοσιογραφικές αρχές ακόμα και για κακοποιούς που ακόμα γράφουν ιστορία, φρόντισε να κάνει ρεπορτάζ μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν εκδοθεί το βιβλίο του. Ο ίδιος μιλώντας στον Ελεύθερο Τύπο αναφέρει: «Είναι πράγματι το τέταρτο βιβλίο. Το πρώτο ήταν “Μια ζωή ρεπορτάζ”, το δεύτερο “Τα εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα – Oπως τα έζησα”, το τρίτο ήταν “Τα τραγικά γεγονότα της τελευταίας 35ετίας – Οπως τα έζησα” και το τέταρτο είναι “Οι Αστέρες του εγκληματικού πάνθεου – Οπως τους έζησα”. Τα τρία προηγούμενα είχαν τεράστια αποδοχή από το αναγνωστικό κοινό και είναι φυσικό να νιώθω ικανοποίηση. Οι αρμόδιοι του εκδοτικού οίκου ΠΑΤΑΚΗ εκτιμούν ότι και το νέο βιβλίο θα έχει την ίδια επιτυχία. Πιστέψτε με, δεν σκέφθηκα ποτέ να γίνω συγγραφέας. Η δουλειά μου για σαράντα χρόνια ήταν το ρεπορτάζ. Γράφω αυτά τα βιβλία για να αφήσω ένα λιθαράκι, μια παρακαταθήκη, στις επόμενες γενιές από το χώρο που πέρασα και υπηρέτησα ως δημοσιογράφος. Oλα τα κείμενα των βιβλίων μου είναι πραγματικά περιστατικά. Δεν μου τα είπε κάποιος, δεν τα διάβασα κάπου, δεν τα άκουσα κάπου. Τα έζησα λεπτό προς λεπτό, όλες τις ώρες του εικοσιτετραώρου και σε όποια περιοχή της Ελλάδας διαδραματίζονταν. Eζησα όλες τις εξελίξεις από κοντά. Είναι γεγονότα που μπορεί να χρησιμοποιηθούν, λόγω της αυθεντικότητάς τους, κι από τον ιστορικό του μέλλοντος».

Σχεδόν οι περισσότεροι κακοποιοί μετά το τέλος της ποινής τους άλλαξαν, είτε βρήκαν το δρόμο της θρησκείας είτε απλώς ξεκίνησαν μία ζωή μακριά από τον υπόκοσμο. Νίκος Κοεμτζής, Κώστας Πάσσαρης, Βαγγέλης Ρωχάμης, «Αυτιάς»-Γεράσιμος Περδικάρης, ο Δράκος της Δράμας-Κυριάκος Παπαχρόνης, οι τρεις σατανιστές, ο Κώστας Ζαρανίκας είναι αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις αυτής της διαπίστωσης. «Ολους τους παράνομους που περιλαμβάνονται στο βιβλίο τούς γνώρισα από κοντά, είτε μετά τη σύλληψή τους στην Ασφάλεια είτε κατά την προσαγωγή τους στον εισαγγελέα είτε στα δικαστήρια. Με τους περισσότερους έχω μιλήσει. Ομως όλους τους γνώρισα στο ρεπορτάζ.

Το υλικό που περιλαμβάνεται στο βιβλίο προέρχεται από το αρχείο που κρατούσα για τις μεγάλες υποθέσεις, τις οποίες χειριζόμουνα κατά καιρούς. Τους επέλεξα επειδή απασχόλησαν για πολύ καιρό ή και για πολλά χρόνια την κοινή γνώμη. Γράφαμε στις εφημερίδες κατά καιρούς εκατοντάδες ρεπορτάζ ή μιλούσαμε στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση αμέτρητες ώρες γι’ αυτούς και τις πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκαν.

Δεν έχω καμιά διάθεση να τους ηρωποιήσω, ούτε και να τους κατακεραυνώσω και να τους καταδικάσω ή να αθωώσω. Είμαι δημοσιογράφος. Δεν είμαι δικαστής. Δεν μπερδεύω το ρόλο μου με το ρόλο των άλλων. Ούτε συγχωροχάρτι δίνω σε κανέναν. Αυτό είναι δουλειά άλλων. Εκείνο που με ικανοποιεί ιδιαίτερα είναι το γεγονός ότι πολλοί από τους παράνομους, όπως θα διαβάσετε και στο βιβλίο, έχουν μετανιώσει πικρά για τις πράξεις τους. Πλήρωσαν με βαριές ποινές και τώρα μετά την αποφυλάκισή τους ζουν μια κανονική ζωή. Βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν εξισώνω τον θύτη με το θύμα, πράγμα που είναι πολύ βασικό».

Οι κακοποιοί που με συγκλόνισαν

Από τους πρωταγωνιστές που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, με είχαν συγκλονίσει δύο Γερμανοί εγκληματίες, οι οποίοι σκότωναν για το τίποτα! Σε διάστημα μόλις 37 ημερών που βρίσκονταν στην Ελλάδα, είχαν δολοφονήσει εν ψυχρώ έξι αθώους συνανθρώπους μας κι έναν αποπειράθηκαν να τον σκοτώσουν, αλλά τελικά γλίτωσε βαρύτατα τραυματισμένος. Θυμάμαι τον τότε ιατροδικαστή Δημήτρη Καψάσκη που μας έλεγε: «Αυτοί οι δύο Γερμανοί ηδονίζονταν να σκοτώνουν»! Ηταν αυτό που λέμε σήμερα «σίριαλ κίλερ» ή όπως αναφέρει και η Αγγελική Καρδαρά στο βιβλίο της «Δολοφόνοι κατ’ εξακολούθηση». Ισως αυτοί οι δύο δολοφόνοι μου έχουν μείνει περισσότερο, επειδή ήταν οι πρώτοι που είχα γνωρίσει όταν άρχιζα τη δημοσιογραφία κι ήμουνα μαθητευόμενος δημοσιογράφος.

Με την υπόθεση «Σατανιστές της Παλλήνης» ασχοληθήκαμε για καιρό και η κοινή γνώμη για χρόνια. Ως δημοσιογράφος που έκανα το ρεπορτάζ, μετέφερα τα όσα είχαν διαδραματισθεί από τους δράστες εκείνη την εποχή. Ηταν σκληρά, ήταν πρωτόγνωρα, αλλά εμείς ήμασταν υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε την ελληνική κοινωνία. Οι τρεις πρωταγωνιστές αυτής της σοβαρότατης υπόθεσης πλήρωσαν για τις πράξεις τους με βαρύτατες ποινές. Εξέτισαν αυτές τις ποινές και τώρα είναι ελεύθεροι. Αυτό που γνωρίζω και περιλαμβάνεται και στο βιβλίο είναι το γεγονός ότι έχουν μετανιώσει πικρά για τα όσα διέπραξαν και φυσικά καταδικάστηκαν. Εχουν γυρίσει σελίδα στη ζωή τους και τώρα ζουν μια φυσιολογική ζωή, πράγμα πολύ θετικό. Βέβαια δεν τους εξισώνω με τα θύματά τους, σε καμιά περίπτωση. Ομως κι από αυτή την υπόθεση περνάω μηνύματα για τους γονείς, το πόσο θα πρέπει να προσέχουν τα παιδιά τους μέχρι να περάσουν το επικίνδυνο στάδιο της ζωής τους.

Οι πρωταγωνιστές

Νίκος Κοεμτζής. Εσφαξε τρεις ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους επτά για μία παραγγελία στην πίστα.
Κώστας Πάσσαρης. Το «θεριό των Βαλκανίων» που θέλει να γίνει καλόγερος στον Άγιον Ορος μετά την αποφυλάκισή του.

Βαγγέλης Ρωχάμης. Ο φάντομας-εφιάλτης της Αστυνομίας για δεκάδες χρόνια.

Θεόδωρος Βερνάδος. Ο ρομαντικός ληστής με τις γλαδιόλες. Εραβε τα χείλη και τα αφτιά με βελόνα και κλωστή και κατάπινε σύρματα και κουταλάκια.

Σορίν Ματέι. Το θρίλερ με τον κακοποιό που σκόρπισε το θάνατο στην οδό Νιόβης. Από μικρός είχε πάρει το στραβό δρόμο γιατί του έλειπαν οικογένεια, αγάπη και στοργή.

«Αυτιάς»-Γεράσιμος Περδικάρης. Ο πασίγνωστος ευγενικός διαρρήκτης που έδινε κουράγιο στα θύματά του και δεν σκότωνε ενοίκους διαμερισμάτων, όπως γίνεται σήμερα.

Κυριάκος Παπαχρόνης. Ο δράκος της Δράμας, που ήταν να μην πετύχει κοπέλα στο διάβα του – ζει τώρα μία κανονική ζωή με τη σύντροφό του.

Βασίλης Λυμπέρης. Εκαψε τα παιδιά του, τη γυναίκα του και την πεθερά του – ο τελευταίος κατάδικος που εκτελέστηκε στην Ελλάδα.

Κάτσουλας-Δημητροκάλης-Μαργέτη. Τα παρασυρμένα παιδιά του Σατανά που γύρισαν σελίδα στη ζωή τους.

Ντουφτ και Μπασσενάουερ. Οι Γερμανοί που «ηδονίζονταν να σκοτώνουν». Σε διάστημα μόλις 37 ημερών δολοφόνησαν εν ψυχρώ έξι αθώα θύματα.

Πίτερ Σέντομ. Ο Αμερικανός δολοφόνος που μάγεψε την ψυχίατρο των φυλακών και απέδρασε μαζί της από τον Κορυδαλλό.

Παύλος Κερεμίδης. Ο κακοποιός που έπεσε νεκρός σε συμπλοκή με αστυνομικούς έξω από το νοσοκομείο «Υγεία».

Παλαιοκωσταίοι. Οι ληστές που δεν σκοτώνουν και οι κινηματογραφικές αποδράσεις με ελικόπτερα.

Κώστας Σαμαράς-Ζαρανίκας. Ο ληστής με το καλλιτεχνικό ταλέντο, που άφησε πίσω του τις ληστείες και τις αποδράσεις και τώρα ασχολείται με τη ζωγραφική.

Κώστας και Παναγιώτης Βλαστός. Απασχόλησαν την Αστυνομία για χρόνια. Παναγιώτης: «Δεν σκότωσα εγώ Ναστούλη και Σίνο, δεν έχω σχέση με την απαγωγή του εφοπλιστή Παναγόπουλου».

Κοντός-Ψηλός. Αρχισαν να ληστεύουν από ανάγκη και μετά γλυκάθηκαν.

Παύλος Μπάτσιος. «Εσείς δεν θα λέγατε ευχαριστώ αν μέσα σε τρία λεπτά παίρνατε από την τράπεζα 18.000.000 δραχμές;».

Στέφαν Γκερίκε. Ο Γερμανός αρχαιοκάπηλος που είχε διοχετεύσει αμέτρητους θησαυρούς της φυλής μας στο εξωτερικό.

Αρχιμανδρίτης Π. Γερβάσιος. Ο συμπαραστάτης των παρανόμων. Ο σεβάσμιος ιερωμένος που αφιέρωσε τη ζωή του στους φυλακισμένους.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΑΜΒΑΚΑ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου