Μέσα από εντυπωσιακά στιγμιότυπα, χρησιμοποίησε τη διαδικασία της αυτοχρωμίας, δηλαδή της κατεξοχήν φωτογραφικής μεθόδου της εποχής, η οποία έφτασε στην αγορά με τους αδερφούς Lumière το 1907.

Η τεχνική της αυτοχρωμίας βασίζεται στην επάλειψη μιας γυάλινης πλάκας με μικροσκοπικούς κόκκους αμύλου πατάτας (διαμέτρου 10 – 15 χιλιοστών του χιλιοστόμετρου), οι οποίοι έχουν χρωματισθεί με κόκκινες, πράσινες και μπλε χρωστικές ουσίες.

Οι κόκκοι του αμύλου έχουν την ιδιομορφία να είναι σχετικά διαφανείς, να βάφονται εύκολα με τα επιθυμητά χρώματα και να απομονώνονται σε απαιτούμενα μεγέθη.

Τα τρία διαφορετικά χρωματισμένα είδη κόκκων, μετά από καλή ανάμειξη, σχηματίζουν ένα τρίχρωμο μωσαϊκό πάνω στη γυάλινη πλάκα έτσι ώστε να αναλογούν ένα εκατομμύριο έγχρωμοι κόκκοι σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό της πλάκας, δίνοντας στις αυτοχρωμίες την καταπληκτική διαβάθμιση των αποχρώσεων που τις χαρακτηρίζει. Η ακριβής αναλογία των κόκκινων, πράσινων και μπλε κόκκων και η ομογενοποίηση του μείγματος, είναι απαραίτητη για τη χρωματική ισορροπία της εικόνας.