Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα η Eurostat ήταν ήδη σοκαριστικά: Υφεση β’ τριμήνου 10,1% στην ατμομηχανή της Ευρώπης, τη Γερμανία, λόγω της κατάρρευσης των καταναλωτικών δαπανών, των επενδύσεων και των εξαγωγών.

Ανυδρο τοπίο όμως και στη Γαλλία. Σύμφωνα με το εθνικό ινστιτούτο στατιστικής Insee, η δεύτερη οικονομία της ευρωζώνης συρρικνώθηκε 13,8% στο β’ τρίμηνο του 2020 σε σχέση με το α’, ενώ σε σύγκριση με το β’ τρίμηνο του 2019 η πτώση ήταν ιλιγγιώδης: 19%, ήτοι η μεγαλύτερη από το 1949, όταν οι κατεστραμμένες μεταπολεμικές οικονομίες δεν είχαν πάρει ακόμη μπρος. Το γεγονός ότι η καταστροφή δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο είχε προβλέψει το Insee έδωσε αφορμή για… αισιόδοξα σχόλια από τον υπουργό Οικονομικών, Μπρούνο Λεμέρ, ο οποίος κάλεσε ωστόσο τους συμπατριώτες του να καταναλώνουν περισσότερο (έστω και φορώντας μάσκα).

Η Ισπανία μοιάζει να γύρισε στα μαύρα χρόνια των αρχών της δεκαετίας του 2010, καθώς η τριμηνιαία ύφεση (α’ τρίμηνο-β’ τρίμηνο 2020) έφτασε το 18,5% και η ετήσια (β’ τρίμηνο 2019-β’ τρίμηνο 2020) σκαρφάλωσε στο 22,1%, βάζοντας τέλος σε ένα αναπτυξιακό σερί 4,5 ετών.

Πανδημία… ανεργίας

Το φάσμα μιας ενδημικής ανεργίας τεραστίων διαστάσεων, που καμιά μεταπολεμική οικονομία ή κοινωνία δεν έχει κληθεί να διαχειριστεί ως τώρα, πλανάται ήδη απειλητικά πάνω από τη γηραιά ήπειρο.

Ακόμη και στην εύρωστη Γερμανία πάνω από 500.000 εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους από το ξεκίνημα της πανδημίας και άλλοι 7 εκατομμύρια έχουν υπαχθεί σε καθεστώς Kurzarbeit. Δηλαδή σε κυβερνητικά προγράμματα επιδότησης των επιχειρήσεων ώστε να κρατήσουν το προσωπικό τους έστω με μειωμένους μισθούς.

Μέχρι στιγμής η Ανγκελα Μέρκελ και γενικά το πολιτικό σύστημα δεν δείχνει να απειλείται από το δυναμικό μεν, μειοψηφικό δε ρεύμα αμφισβητιών του κορονοϊού – ή Covidiots όπως τους αποκάλεσε ανώτερο στέλεχος του SPD. Ωστόσο, η μεγάλη διαδήλωση 20.000 αμφισβητιών της πανδημίας και των lockdown το προηγούμενο Σάββατο στο Βερολίνο, από διάφορα αντισυστημικά μέρη του πολιτικού φάσματος (κυρίως από το ΑfD και φιλοναζιστικές οργανώσεις, αλλά με την ετερόκλιτη συμμετοχή ειρηνιστών και εκπροσώπων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας), σήμανε καμπανάκι στο Βερολίνο. Ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας χαρακτήρισε απαράδεκτες τις σκηνές διαδηλωτών χωρίς μάσκες και απόσταση, να προπαγανδίζουν πράγματα επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία, ενώ και ο πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ μίλησε για «ανευθυνότητα κάποιων λίγων, που βάζουν σε κίνδυνο τους υπόλοιπους».
Οι πολιτικοί φοβούνται πως αυτό το ανορθολογικό ρεύμα (που εκπροσωπεί το 20% των Γερμανών και ένα διόλου ευκαταφρόνητο 30% των χρηστών social media) μπορεί να φουντώσει αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να απαλύνει τις οικονομικές επιπτώσεις του δεύτερου κύματος στον κόσμο της εργασίας.

Ο Μακρόν

Παρόμοιες ρίζες έχει και ο φόβος του Εμανουέλ Μακρόν, που ακόμη δεν έχει ξεπεράσει το τραύμα των δημόσιων αποδοκιμασιών στη γιορτή της 14ης Ιουλίου. Μετά τις αυξήσεις μισθών στους Γάλλους νοσηλευτές, ο πρόεδρος διέκοψε για λίγο τις οικογενειακές διακοπές του στη θερινή κατοικία των Γάλλων προέδρων, Φορ Μπρεγκανσόν, για να εξαγγείλει πακέτο αυξήσεων 160 εκατ. ευρώ στους εργαζομένους του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι». Οι τελευταίοι φροντίζουν πολλούς από τους 6 εκατομμύρια ηλικιωμένους Γάλλους άνω των 75 ετών -ομάδα ιδιαίτερα ευάλωτη στην πανδημία- και θεωρούνταν από τις πιο αδικημένες κοινωνικές ομάδες. To κόμμα του Μακρόν έπαθε πανωλεθρία στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές κι έχει λυμφατική πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά η εμφανής ανεπάρκεια της Μαρίν Λεπέν προδικάζει σίγουρη επικράτησή του στις προεδρικές εκλογές του 2022, με βάση πάντα τα σημερινά δεδομένα. Ωστόσο -παρά τον σαρκοζικής υφής ανασχηματισμό- η διακυβέρνησή του και η εφαρμογή του προγράμματός του αποδεικνύονται ολοένα πιο προβληματικές, σε ένα περιβάλλον οικονομικής κατάρρευσης των μεσαίων στρωμάτων και οριακής αντοχής του συστήματος Υγείας.

Στον Νότο

Στην Ιταλία το κοινό παρακολουθεί σαστισμένο τις καντρίλιες του Ματέο Σαλβίνι, που μέσα σε μια εβδομάδα έκανε στροφή 180 μοιρών -όπως ο Τραμπ- στη χρήση μάσκας. Από αρνητής της μεταμορφώθηκε σε «υπεύθυνο πολιτικό, που ακούει τους επιστήμονες»! Δεν είναι η πρώτη κωλοτούμπα του αρχηγού της Λέγκας, που βλέπει το κόμμα του να απειλείται με διάσπαση από την παραδοσιακή πτέρυγα των οπαδών του Ουμπέρτο Μπόσι -οπαδού της απόσχισης της Παδανίας- και περιορίζεται δημοσκοπικά σε ένα 25%, σχεδόν δέκα μονάδες κάτω από τις ευρωεκλογές. Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Σαλβίνι δίνει ανάσες στην κυβέρνηση PD-Πέντε Αστέρων με πρωθυπουργό τον Τζουζέπε Κόντε, ο οποίος διαφήμισε το «Μένουμε Ιταλία», κάνοντας μπάνια με τη σύντροφό του Ολίβια Παλαντίνο σε ένα θέρετρο 70 χιλιόμετρα νότια της Ρώμης.

Σε ό,τι αφορά την Ισπανία, η οργή για την απόδραση του «μιζαδόρου» πρώην βασιλιά Χουάν Κάρλος στο εξωτερικό μπορεί να δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μίγμα για τη μοναρχία, την ενότητα της χώρας και την κυβέρνηση Σάντσεθ-Ιγκλέσιας το φθινόπωρο, ιδίως αν η κρίση του κορονοϊού δείξει απειλητικά τα δόντια της στο πεδίο της ανεργίας.

Από την έντυπη έκδοση