Όμως μόλις το 2% θα εγκατέλειπε την προσπάθεια εάν γνώριζε εκ των προτέρων τους κινδύνους. Η μελέτη του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, υπό τον τίτλο «Σκαρφαλώνοντας Φράχτες: Φωνές Παράτυπων Αφρικανών Μεταναστών στην Ευρώπη» βασίστηκε σε δείγμα σχεδόν 2.000 μεταναστών από 39 αφρικανικές χώρες σε 13 κράτη της Ευρώπης. Όλοι τους είπαν ότι αφίχθησαν παράτυπα στην Ευρώπη και δεν είχαν πρόθεση να ζητήσουν άσυλο.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η εύρεση δουλειάς δεν είναι το μοναδικό κίνητρο για τη μετακίνηση: μόλις το 1% του δείγματος είπε ότι μετανάστευσε απλώς ή μόνο για να βρει δουλειά.

Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν τεκμηριώνουν ότι δεν είναι όλοι οι παράτυποι μετανάστες — συγκριτικά — φτωχοί στις χώρες τους στην Αφρική, ούτε έχουν όλοι κατώτερο μορφωτικό επίπεδο.

Περίπου το 58% του δείγματος είτε εργαζόταν είτε σπούδαζε όταν αποφάσισε να φύγει και η πλειονότητα εξ όσων εργάζονταν είχε μισθό, σύμφωνα με την υπηρεσία αυτή του ΟΗΕ. Όμως, περίπου οι μισοί θεωρούν ότι δεν εξασφάλιζαν αρκετά.

Η μελέτη «υπογραμμίζει ότι η μετανάστευση είναι επίπτωση της αναπτυξιακής προόδου στην Αφρική, προόδου εντούτοις άνισης και όχι αρκετά ταχείας ώστε να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των ανθρώπων», εξηγεί στον πρόλογό της ο διευθυντής του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, ο Άχιμ Στάινερ [1].

«Οι φραγμοί στις ευκαιρίες, η “έλλειψη επιλογών” προκύπτει από τη μελέτη ότι αποτελούν κρίσιμους παράγοντες που διαμορφώνουν τους υπολογισμούς αυτών των νέων», προσθέτει ο ίδιος.

Η μελέτη αναφέρει εξάλλου πως το αίσθημα ντροπής διότι δεν επιτυγχάνουν την «αποστολή» τους, να στέλνουν χρήματα πίσω στην πατρίδα, είναι ένας από τους λόγους που αποτρέπουν τους μετανάστες από την επιστροφή τους στις χώρες τους. Πάντως, περίπου το 78% του δείγματος στέλνει χρήματα στην οικογένεια και στην κοινότητά του/της.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ