Στις εθνικές δημοσκοπήσεις τα τρία κόμματα του δεξιού τόξου (Λαϊκό Κόμμα, Ciudadanos και το ακροδεξιό Vox, που σχημάτισαν κυβέρνηση στην τοπική Βουλή της Ανδαλουσίας) φθάνουν κατά μέσον όρο το 49% έναντι λιγότερο από 40% του διδύμου Σοσιαλιστών-Podemos, με αποτέλεσμα να προεξοφλείται η αυτοδυναμία των πρώτων.

Οι αγορές ήδη… πανηγυρίζουν για την αναπόδραστη εξέλιξη, καθώς, παρά τη χθεσινή καταψήφιση του προϋπολογισμού και την ουσιαστική πτώση της ισπανικής κυβέρνησης, το επιτόκιο του ισπανικού 10ετούς ομολόγου έπεσε στο 1,24%!

Οι πρόωρες κάλπες αναμένεται να στηθούν στις 14 ή το αργότερο στις 28 Απριλίου (τη σχετική ημερομηνία είπε ότι θα ανακοινώσει αύριο ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσες) ύστερα από την καταψήφιση του προϋπολογισμού στη Βουλή, που ενείχε ουσιαστικά θέση ψήφου εμπιστοσύνης.

Το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης τράβηξαν τα δύο αυτονομιστικά κόμματα της Καταλωνίας (Ρεπουμπλικανική Καταλανική Αριστερά/ ERC και Δημοκρατικό Κόμμα Καταλονίας/ PdeCat) επειδή ο Σάντσες απέρριψε κατηγορηματικά τη διεξαγωγή αυτονομιστικού δημοψηφίσματος, που θα άναβε νέες φωτιές, στην ταραγμένη εκ νέου Καταλονία. Τα πνεύματα στην περιφέρεια της Βαρκελώνης είναι ιδιαίτερα οξυμμένα από προχθές Τρίτη, που ξεκίνησε η δίκη των 12 αυτονομιστών πολιτικών (υπουργών, προέδρου της Βουλής και αρχηγών κομμάτων της Καταλονίας) που οργάνωσαν την πραξικοπηματική ανακήρυξη της ανεξαρτησίας στις 27 Οκτωβρίου του 2017. Ο πρωτεργάτης της ανταρσίας Κάρλες Πουτζδεμόν παραμένει φυγάς στο Βέλγιο αλλά δεν δικάζεται ερήμην, όπως προβλέπει ο ισπανικός ποινικός κώδικας, λόγω της βαρύτητας του αδικήματός του.

Ο Σάντσες και οι Podemos έγιναν σάντουιτς ανάμεσα σε αντίρροπες δυνάμεις που τελικά τους έλιωσαν. Από τη μια τα δεξιά κόμματα που εκφράζουν την επιθυμία της πλειοψηφίας των Ισπανών για εθνική ενότητα και πάταξη των αυτονομιστικών κινήσεων οργάνωσαν ογκώδη διαδήλωση την Κυριακή στη Μαδρίτη με επικεφαλής και τους τρεις αρχηγούς (Πάμπλο Κασάδο του Λαϊκού Κόμματος, Αλμπερτ Ριβέρα των Ciudadanos και Σαντιάγο Αμπασκάλ του Vox). Από την άλλη οι αυτονομιστές που ζητούν περισσότερα δικαιώματα και παύση των «πολιτικών διώξεων», σε μια Ισπανία που θα οδεύσει σε εκλογές πιο διχασμένη από ποτέ.

Ο αρχηγός των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας και το μετριοπαθές Εθνικό Κόμμα Βάσκων (PNV) προσπαθούσαν μάταια να μεταπείσουν ως την τελευταία στιγμή τους εκπροσώπους των καταλανικών κομμάτων στη Βουλή της Μαδρίτης, οι οποίοι τελικά συντάχθηκαν με τους … ορκισμένους δεξιούς αντιπάλους τους στην καταψήφιση του προϋπολογισμού, από διαφορετικές βέβαια αφετηρίες.

Ετσι ο Σάντσες υπέστη ένα Βατερλώ, με μόλις 158 βουλευτές να υπερψηφίζουν τον προϋπολογισμό του, 191 να λένε «όχι» και έναν να απέχει. Η απόρριψη του προϋπολογισμού ανέστειλε μια σειρά μέτρων που σκόπευε να πάρει η ισπανική κυβέρνηση, όπως η μείωση του ΦΠΑ κατά 4% και η επέκταση του επιδόματος ανεργίας σε κατηγορίες ανέργων άνω των 55 ετών. Ωστόσο «σώθηκε» το εμβληματικότερο μέτρο της 8μηνης αριστερής κυβέρνησης, η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 22%, στα 900 ευρώ.

Στο στρατόπεδο των Ciudadanos ακούγονται φωνές ενάντια στην κεντρική συνεργασία με το ακροδεξιό Vox και για προσέγγιση με τους Σοσιαλιστές, κάτι που ίσως στην πορεία διχάσει το φιλελεύθερο κόμμα.

Σίγουρα οι εξελίξεις ήταν μια πικρή εκδίκηση για τον Μαριάνο Ραχόι, η κυβέρνηση του οποίου έπεσε από πρόταση δυσπιστίας πέρυσι τον Ιούνιο, λόγω τεράστιων σκανδάλων διαφθοράς στο Λαϊκό Κόμμα. Οι Σοσιαλιστές που ανέχονταν ως τότε τη διακυβέρνησή του τον καταψήφισαν συμμαχώντας με τους Podemos, και ο Σάντσες του πήρε την καρέκλα, χωρίς ωστόσο ούτε αυτός να μακροημερεύσει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κάτι ανάλογο συνέβη το 1996, όταν το καταλανικό κόμμα CDC καταψήφισε τον προϋπολογισμό του Φελίπε Γκοζάλες, αναγκάζοντας τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό να πάει σε εκλογές, τις οποίες… και έχασε.

Στον μέσο όρο των τελευταίων δημοσκοπήσεων διαφόρων φορέων και ινστιτούτων που επεξεργάστηκε η El Pais, το Σοσιαλιστικό Κόμμα παραμένει πρώτο με 24,4%, ακολουθούμενο από το Λαϊκό Κόμμα με 20,7%, τους Ciudadanos με 18% και το ακροδεξιό, αντιμεταναστευτικό και… μισογυνικό Vox με 10,6% που υπαγορεύει πλέον την αντζέντα της δεξιάς, βαθαίνοντας την κοινωνική και πολιτική πόλωση στην Ισπανία.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]