Με μια συγκλονιστική του επιστολή, που έγραψε μέσα από τη φυλακή, στέλνει, μέσω του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής, μήνυμα απόγνωσης, καταγγέλλοντας το σκληρό καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο. Στη Βενεζουέλα σήμερα, σύμφωνα με ανεξάρτητες οργανώσεις, υπάρχουν περισσότεροι από 300 πολιτικοί κρατούμενοι.
Συνελήφθη εκδικητικά από την μπολιβαριανή Αστυνομία το 2014, με αστήρικτες κατηγορίες περί «εξέγερσης» και «προπαγάνδας» και μέχρι σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, παραμένει στις φυλακές χωρίς ούτε καν να έχει απολογηθεί. Ο Σάλεχ για περισσότερο από δύο χρόνια κρατήθηκε στις μυστικές φυλακές του καθεστώτος, γνωστές ως ο «Τάφος», στα υπόγεια του κεντρικού κτιρίου της Μπολιβαριανής Υπηρεσίας Πληροφοριών στο κέντρο του Καράκας, όπου υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Τα κελιά βρίσκονται πέντε επίπεδα κάτω από τη γη, σε περίπου 15 μέτρα βάθος. Στη συνέχεια ο Σάλεχ μεταφέρθηκε στις φυλακές με την ονομασία «Ελικοειδής», όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Την επιστολή που έγραψε μέσα από τη φυλακή της Βενεζουέλας ο 28χρονος Λόρεντ έδωσε στον «Ε.Τ.» η μητέρα του, Γιαμίλε Σάλεχ.
Η επιστολή
«Από μικρός ονειρευόμουν να γίνω ποιητής, να ασχοληθώ με τα γράμματα, μέχρι να μετατραπώ ο ίδιος σε ποίημα. Αυτό είναι το δράμα μου, το διαρκές μου παράπονο, η εσωτερική μου σύγκρουση.
Γεννήθηκα σε μια πανέμορφη γη, όπου η ζωή υποτιμήθηκε μέχρι να εξαφανιστεί τελείως. Η έννοια της αξιοπρέπειας και η αίσθηση της ανθρωπιάς εξαφανίζονται. Δεν υπάρχει ανοχή στην ελευθερία της σκέψης. Επιβάλλεται η επιθυμία του ενός – με τη… φωτιά και με την πείνα. Χρησιμοποιούν την πολιτική για να επιβάλουν το κακό, εκμεταλλευόμενοι τους φτωχούς. Εγώ, όπως και άλλοι νέοι, κατέληξα αιμόφυρτος, σε εκείνο το ρομαντικό μου αγώνα να θέλω να αλλάξω τον κόσμο στον οποίο ζω.
Τώρα βρίσκομαι εδώ, σε ένα κελί, εδώ και κάποια χρόνια. Η μητέρα μου βρίσκεται έξω από την είσοδο της φυλακής, υποφέρει και αγωνίζεται σαν λιοντάρι για να γυρίσω στο σπίτι μου. Ο,τι και να συμβεί, εκείνη δεν θα παραιτηθεί, η αγάπη της μητέρας είναι αιώνια.
Από την τελευταία φορά που είδα τον ουρανό πέρασε πολύς καιρός και έχω υποφέρει πολύ. Με έχουν χτυπήσει στο σώμα και την ψυχή και με έχουν πληγώσει βαθιά. Μου έχουν στερήσει σχεδόν τα πάντα, έχω χάσει πολλά πράγματα, πολλές φορές θέλησα να πεθάνω, έφθασα στο σημείο να κόψω τις φλέβες μου. Αισθάνθηκα να αναπαύομαι σε κάθε σταγόνα αίματος που έτρεχε. Ομως, θέλησα και να ζήσω. Βρέθηκα σε πανικό νιώθοντας το θάνατο να πλησιάζει. Εζησα τη μοναξιά σαν τιμωρία και σαν μια ευλογία ταυτόχρονα. Με έχουν βάλει σε απομόνωση πολύ καιρό.
Με έριξαν σε έναν υγρό και κρύο Τάφο, πριν από δύο χρόνια. Από εκεί βγήκα ζωντανός. Με μετέφεραν στη Ρόκα Ταρπέγια και με έριξαν μέσα σε ένα κουτί, σε ένα μέρος που λέγεται Ελικοειδής. Είμαι μάρτυρας βασανιστηρίων σε χίλιες μορφές και εκφάνσεις. Εχω δει ό,τι πιο απάνθρωπο υπάρχει.
Υστερα από τρία χρόνια και πολλούς μήνες, στον Τάφο και το Βράχο, με χτυπήματα σε ψυχή και σώμα, με δύο κελιά και πολλά βάσανα, μένω μόνος μου και σε απομόνωση… Ομως, παραμένω ζωντανός. Ζωντανός περισσότερο από ποτέ. Αδυνατώ να νιώσω μίσος.
Αυτός που χάνει είναι μόνο εκείνος που παραδίδεται. Το κλειδί βρίσκεται στο να μπορέσεις να εξαλείψεις το φόβο και να σηκωθείς και μία και περισσότερες φορές με ταπεινότητα. Το κελί είναι μόνο ένα κουτί, αλλά οι ιδέες είναι ολόκληρος ο κόσμος».
Ο Μαδούρο ταΐζει… μέτρα τους πεινασμένους πολίτες
Ύστερα από τουλάχιστον 5 χρόνια βαθιάς ύφεσης, η οικονομία της Βενεζουέλας περνάει πλέον σε φάση… κουβανοποίησης, με εκατομμύρια πολίτες να έχουν εξαθλιωθεί και να εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από το κράτος για να προμηθευτούν τρόφιμα, φάρμακα αλλά και καύσιμα.
Την ίδια στιγμή, το καθεστώς Μαδούρο περιορίζει ακόμη περισσότερο τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, ενώ συνεχίζει τις διώξεις εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων.
«Η ανάπτυξη έρχεται», υποστήριξε ο πρόεδρος της χώρας, Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε σειρά μέτρων, που, όπως είπε, θα συμβάλουν στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Τα κυριότερα από αυτά τα μέτρα είναι:
• Κυκλοφορία παράλληλου ψηφιακού εικονικού νομίσματος με την ονομασία «petro», η αξία του οποίου ισούται με ένα βαρέλι πετρέλαιο, δηλαδή 60 δολάρια.
• Κυκλοφορία νέου εθνικού νομίσματος με την ονομασία «κυρίαρχο μπολίβαρ» αφαιρώντας 5 μηδενικά από το προηγούμενο «δυνατό μπολίβαρ».
• Αύξηση του ΦΠΑ από το 12% στο 16%.
• Αύξηση του κατώτατου μισθού, που φθάνει πλέον τα 1.800 μπολίβαρες, δηλαδή περίπου 30 δολάρια το μήνα (σύμφωνα με την ισοτιμία που δίνει η κυβέρνηση).
• «Διεθνοποίηση» της τιμής της βενζίνης που μέχρι τώρα επωλείτο σε πολύ χαμηλή τιμή για τους Βενεζουελανούς. Η βενζίνη θα χορηγείται πλέον με «δελτίο» μόνο σε όσους διαθέτουν τη λεγόμενη «Ταυτότητα της Πατρίδας», που χορηγεί η κυβέρνηση για να ελέγχει τους πολίτες.
Φαγητό με… δελτίο
Ο Νικολάς Μαδούρο πανηγύρισε για τα μέτρα αυτά, διευκρίνισε όμως ότι η οικονομική ανάκαμψη θα… καθυστερήσει λίγο. «Σε 24 μήνες θα δούμε τα πρώτα συμπτώματα της οικονομικής ανάκαμψης στη χώρα», τόνισε ο Μαδούρο σε μήνυμά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, για να αντιμετωπίσει την πείνα, θέτει σε εφαρμογή τις μεθόδους που χρησιμοποιεί η Κούβα. Ο κατώτατος μισθός, που αντιστοιχεί σε περίπου 30 δολάρια, θα χρησιμοποιείται από τους πολίτες με τη μορφή… δελτίου, για να αγοράζουν κάθε μήνα 25 προϊόντα πρώτης ανάγκης, τα οποία το καθεστώς υποχρεώνει τα καταστήματα να τα πωλούν σε ελεγχόμενες χαμηλές τιμές. Ανάμεσα σε αυτά είναι 1 λίτρο λάδι, 1 κιλό κρέας, 1 κοτόπουλο, 170 γραμμάρια σαρδέλες, 1 λίτρο γάλα, 30 αβγά, 1 κιλό μορταδέλα, λίγη ζάχαρη, αλάτι και αλεύρι.
Στον κατάλογο δεν περιλαμβάνονται εμφιαλωμένο νερό, χαρτί υγείας, απορρυπαντικά και σαπούνια. Τις τελευταίες μέρες ο στρατός εισέβαλε σε πολλά σούπερ μάρκετ συλλαμβάνοντας όσους ιδιοκτήτες δεν συγκρατούν τα 25 προϊόντα σε χαμηλές τιμές. Ιδιοκτήτες καταστημάτων καταγγέλλουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει καλύψει με κανέναν τρόπο τη μείωση στις τιμές αυτών των προϊόντων, ενώ δεν έχουν τη δυνατότητα ούτε και να αυξήσουν τον κατώτατο μισθό, με αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, αναγκαστικά να οδηγούνται σε λουκέτο. Το επόμενο βήμα είναι το κράτος να αναλάβει τον έλεγχο αυτών των ιδιωτικών επιχειρήσεων, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν.
Η οικονομία της Βενεζουέλας έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά πολεμικής περιόδου. Οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι πρόκειται για μια αλλοπρόσαλλη οικονομική πολιτική που θα οδηγήσει τη χώρα στην άβυσσο. «Η κυβέρνηση προκαλεί μια μακρο-υποτίμηση του εθνικού νομίσματος. Τώρα θα αυξηθούν οι τιμές ακόμη και στα προϊόντα, οι τιμές των οποίων δεν είχαν “δολαριοποιηθεί”. Το λογαριασμό αυτών των μέτρων θα τον πληρώσουν οι εργαζόμενοι, που θα δουν το νέο τους μισθό να μετατρέπεται σε αλάτι και νερό», επισήμανε ο έγκριτος οικονομολόγος Χοσέ Γκέρα. «Η οικονομία χρειάζεται καθαρούς κανόνες. Το petro είναι ασταθές και αδύναμο» ξεκαθάρισε η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εμπόρων, Μαρία-Καρολίνα Ουζκάτεγκι, και πρόσθεσε: «Η χώρα πρέπει να αποκτήσει παραγωγή για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση».
Πάνω από 2 εκατ. άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα
Με έναν υπερπληθωρισμό να καλπάζει (σύμφωνα με το ΔΝΤ) στο εξωφρενικό 1.000.000%, με κλειστά καταστήματα και τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα, εκατομμύρια πολίτες συνεχίζουν να εγκαταλείπουν τη Βενεζουέλα. Μέχρι σήμερα περισσότεροι από 2 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν φύγει από τη χώρα αναζητώντας φαγητό και φάρμακα, αλλά και για να γλιτώσουν τις πολιτικές διώξεις. Την ίδια στιγμή όμως γειτονικές χώρες, όπως το Περού και η Βραζιλία, θέτουν περιορισμούς στην είσοδο των μεταναστών από τη Βενεζουέλα, απαιτώντας διαβατήριο, το οποίο το καθεστώς του Μαδούρο έχει σταματήσει εδώ και πολλούς μήνες να εκδίδει.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Κολομβίας, Κάρλος Χόλμες Τρουχίγιο, στο έδαφος της οποίας βρίσκονται περισσότεροι από 1 εκατομμύριο μετανάστες από τη Βενεζουέλα, ζήτησε διεθνή στήριξη και κινητοποίηση για να αντιμετωπιστεί το τεράστιο κύμα φυγής από τη χώρα του Μαδούρο. «Η Κολομβία δεν έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει μόνη της αυτήν την κρίση», προειδοποίησε ο κυβερνητικός αξιωματούχος.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]