Το μπουρκίνι που απαγορεύτηκε στις Κάννες και σε άλλες γαλλικές πόλεις, ανεβάζει το θερμόμετρο στη Γαλλία, καθώς τη σκυτάλη της αντιπαράθεσης έχει πάρει η επίσημη πολιτεία. Το παράδειγμα των Καννών σκέπτονται να ακολουθήσουν η Γερμανία και η Αυστρία, επεκτείνοντας την απαγόρευση σε όλη την γκάμα της ισλαμικής γυναικείας ενδυμασίας.

Στη Γαλλία, η συζήτηση για το «μπουρκίνι» σοβάρεψε ακόμη περισσότερο μετά τη χθεσινή παρέμβαση του πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς, ο οποίος δήλωσε πως «το μπουρκίνι δεν είναι συμβατό με τις αξίες της γαλλικής Δημοκρατίας» και εξέφρασε τη συμπαράστασή του στους Γάλλους δημάρχους που το απαγόρευσαν.

Μετά τις Κάννες, ο γειτονικός δήμος του Βιλνέβ-Λουμπέ αλλά και του Σισκό στην Κορσική απαγόρευσαν την εμφάνιση με μπουρκίνι στις παραλίες. Το ίδιο σκοπεύουν να πράξουν και άλλοι δύο παραθαλάσσιοι δήμοι, του Λουκάτ και του Τουκέ. Ο δήμος των Καννών, μάλιστα, προχώρησε στα πρώτα πρόστιμα σε μη συμμορφούμενες γυναίκες κι έβγαλε τη δημοτική αστυνομία στις παραλίες για έρευνα.

Οργανώσεις μουσουλμάνων έχουν κινηθεί δικαστικά εναντίον των δημάρχων που απαγόρευσαν το μπουρκίνι αλλά εκτός από τον πρωθυπουργό Βαλς, η κυβέρνηση του Ολάντ αποφεύγει να πάρει θέση στο ζήτημα, φοβούμενη ότι η αντιπαράθεση θα οξύνει τα πνεύματα σε μια στιγμή που η κατάσταση είναι βεβαρημένη από τις τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις.

Η απαγόρευση των μπουρκίνι έχει προκαλέσει κύμα αντιδράσεων από μουσουλμανικές οργανώσεις που κατηγορούν τις τοπικές αρχές ότι τροφοδοτούν νέες εντάσεις. «Το μπουρκίνι δεν είναι τύπος μαγιό, είναι η μετάφραση μιας πολιτικής θεώρησης που βασίζεται στον υποβιβασμό της γυναίκας… πίσω από το μπουρκίνι υπάρχει η ιδέα πως οι γυναίκες είναι μιαρές και πρέπει να είναι καλυμμένες» τόνισε ο Βαλς, επαναλαμβάνοντας τον κοσμικό χαρακτήρα του γαλλικού κράτους.

Η σοσιαλιστική κυβέρνηση αφήνει την κεντροδεξιά να υψώνει τη φωνή απέναντι στο μπουρκίνι, ενώ το Εθνικό Μέτωπο βρήκε ευκαιρία να ξεσπαθώσει με ακραίες κορόνες συλλήβδην εναντίον όλων των μουσουλμάνων. Έτσι, λοιπόν, δεν μπορούσε παρά να ακυρωθεί, τελικά, η διοργάνωση μίας «ημέρας μπουρκίνι» στο ιδιωτικό θαλάσσιο πάρκο Speedwater της Μασσαλίας, που είχε προγραμματιστεί για τις 10 Σεπτεμβρίου από τη γυναικεία μουσουλμανική οργάνωση Smile 13. Τα μέλη της οργάνωσης δέχθηκαν απειλές θανάτου και καταγγέλλουν ότι «έπεσαν θύματα της μαζικής ισλαμοφοβίας».

Στην κοσμική Γαλλία, που απαγόρευσε από το 2004 την ισλαμική ενδυμασία που καλύπτει όλο το πρόσωπο της γυναίκας (μπούρκα και νικάμπ) στους δημόσιους χώρους, δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που να απαγορεύει το μπουρκίνι, ενδυμασία την οποία λάνσαρε το 2003 μία Λιβανέζα σχεδιάστρια που ζούσε στην Αυστραλία. Το «μπουρκίνι» εισέβαλε αιφνίδια στον δημόσιο διάλογο, μετά το μακελειό στη Νίκαια και τον φόνο του Καθολικού ιερέα από τζιχαντιστές μέσα σε εκκλησία της Νορμανδίας.

Έκτοτε η Γαλλία ζει ένα πρωτόγνωρο καλοκαίρι φόβου και αστυνομοκρατίας, με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης να παρατείνεται για έξι μήνες, τους αστυνομικούς να περιφρουρούν τις ειδυλλιακές παραλίες της Κυανής Ακτής και τα μουσικά φεστιβάλ του καλοκαιριού να ακυρώνονται υπό τον φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων.

O Τζoν Μπόουεν, καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Washington στο Σεντ Λούις, αναφέρει ότι σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν είναι τόσο μεγάλες οι εντάσεις, από ό,τι στη Γαλλία, με τα 6 εκατομμύρια των μουσουλμάνων, την οδυνηρή ιστορία της αποικιοκρατίας και την «τολμηρή» εξωτερική πολιτική.

ΑΛΙΚΗ ΚΟΤΖΙΑ,

ΝΑΤΑΣΑ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ 

 Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου