Και ποιος να την αδικήσει; Για την 86χρονη σήμερα Ιταλίδα πρωταγωνίστρια, το να είναι εφάμιλλη και σαφώς πιο λαμπερή των Τζον Γουέιν, Μάρλον Μπράντο, Κλαρκ Γκέιμπλ, Τσάρλι Τσάπλιν, Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Φρανκ Σινάτρα ήταν πάντα μέρος της καθημερινότητάς της.

Ηδη από το 1960 ήταν η πρώτη που κέρδισε Οσκαρ για ερμηνεία μη αγγλόφωνη και το σαλόνι της κοσμούν Χρυσές Σφαίρες, ένα Γκράμι, το βραβείο γυναικείας ερμηνείας του Φεστιβάλ Βενετίας, ένα Οσκαρ για το σύνολο της προσφοράς της, ένα βραβείο γυναικείας ερμηνείας στις Κάννες, ενώ μέχρι και οι Rolling Stones έχουν γράψει τραγούδι για εκείνη, το «Pass the wine (Sophia Loren)».

Στους μήνες της πανδημίας, η κορυφαία πρωταγωνίστρια βρίσκεται κλεισμένη στο υπερπολυτελές της σπίτι στη Γενεύη. «Δεν ξέρω τι να κάνω όλη μέρα. Είμαι σπίτι και δεν θέλω να βγω. Φοβάμαι πολύ. Η ταινία είναι το μόνο με το οποίο νιώθω κοντά. Είναι η δικιά μου ταινία, δικό μου δημιούργημα», λέει σε πρόσφατη συνέντευξή της στον «Independent».

Και η ταινία δεν είναι άλλη από το «Η ζωή μπροστά σου» που έκανε πρεμιέρα στο Netflix τον Νοέμβριο. Είναι η πρώτη της πρωταγωνιστική ερμηνεία μετά από μια δεκαετία απουσίας και ίσως τη φέρει στα Οσκαρ για ακόμη μια φορά. Σκηνοθετεί ο γιος της, Εδουάρδο Πόντι, κι εκείνη υποδύεται μια πρώην πόρνη που έχει επιβιώσει από το Ολοκαύτωμα και τώρα φροντίζει τα παιδιά των γυναικών της γειτονιάς που εκδίδονται.

Οταν δέχεται να πάρει υπό την προστασία της και τον 12χρονο Σενεγαλέζο Μόμο, που της έκλεψε την τσάντα, θα αναπτυχθεί ένας ιδιαίτερος δεσμός ανάμεσά τους. «Ο ρόλος ήταν θαυμάσιος. Πρόκειται για μια γυναίκα δυνατή και εύθραυστη, με χιούμορ αλλά και συναίσθημα. Είναι μια γυναίκα που εμπεριέχει όλα όσα είναι μια γυναίκα.

Ενα πλάσμα που πάντα ήθελα να μεταφέρω στη μεγάλη οθόνη. Πάντα ήθελα να υποδύομαι γυναίκες με δυνατό χαρακτήρα», λέει.

Γεννήθηκε άλλωστε από μια πανέμορφη μητέρα, τη Ρομίλντα, που έβγαινε στο δρόμο και της ζητούσαν αυτόγραφο. «Η μητέρα μου έμοιαζε πάρα πολύ στην Γκρέτα Γκάρμπο και ήθελε να γίνει ηθοποιός. Μάλιστα, όταν ήταν έφηβη είχε κερδίσει ένα διαγωνισμό με σωσίες της Γκρέτα Γκάρμπο. Το έπαθλο ήταν ένα ταξίδι στην Αμερική, αλλά ποτέ δεν πήγε. Δεν την άφησαν οι γονείς της», θυμάται η Σοφία Λόρεν και προσθέτει:

«Τελικά δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο στη ζωή της και ήταν πολύ μόνη. Ηταν δυνατός χαρακτήρας, αλλά όχι τόσο όσο ήθελε να δείχνει». Ο πατέρας της ήταν απών. Δεν ήθελε καν να δώσει το όνομά του στη μικρή της αδελφή, Μαρία. «Στο σχολείο όλα τα παιδιά είχαν πλήρη οικογένεια. Δεν τα ζήλευα, αλλά ήμουν διαφορετική. Τα αγόρια με κορόιδευαν και υπέφερα. Ομως το γεγονός ότι η μητέρα μου ήταν ανύπαντρη δεν μας έκανε λιγότερο οικογένεια. Μάλιστα, εξαιτίας του ότι ήμασταν διαφορετικές, δεθήκαμε μεταξύ μας πιο πολύ».

Με τον πρώτο μεγάλο της ρόλο («Αΐντα», 1953) και την αμοιβή της, εξαγόρασε το επίθετο του πατέρα της για την αδελφή της. Μετά ήρθε ο Βιτόρια ντε Σίκα. «Αν δεν ήταν εκείνος δεν θα τα κατάφερνα τόσο καλά. Υπήρξε υπέροχος μαέστρος υποκριτικής. Πριν ακόμα δουλέψουμε μαζί, μου έδινε οδηγίες και με εμψύχωνε με πολλά τηλεφωνήματα. Μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω και να μη φοβάμαι να τολμώ. Ποτέ», λέει.

Αν και γεννήθηκε για τη μεγάλη οθόνη, η ίδια ένιωθε πως οι επιθυμίες της δεν σταματούσαν εκεί. Η οικογένεια ήταν πάντα μία από αυτές. Παντρεύτηκε τον Κάρλο Πόντι το 1958 κι έκανε δύο παιδιά, τον Κάρλο τζ. και τον Εδουάρδο. «Είναι και οι δύο υπέροχοι

. Η αγαπημένη μου ανάμνηση είναι όταν ήμουν έγκυος και σκεφτόμουν πως σύντομα θα γίνω μητέρα», τονίζει. Τα παιδιά της ήταν ο λόγος που σταμάτησε το 1980 να παίζει τόσο συχνά στις ταινίες. «Ηθελα να τα ζήσω περισσότερο. Δούλευα από τα 17 μου χρόνια». Ο γιος της Εδουάρδο την έπεισε να επιστρέψει μπροστά στην κάμερα για το «Η ζωή μπροστά σου». Σε εκείνον στρεφόταν μετά το γύρισμα κάθε σκηνής για να βεβαιωθεί ότι πήγε καλά. «Εχω τρομερή ανασφάλεια στο γύρισμα. Δεν πήγα ποτέ μου σε σχολή υποκριτικής», λέει.

Εχει τέσσερα εγγόνια. «Τα πιο όμορφα εγγόνια που έχω δει ποτέ μου. Αλλά δεν τους δείχνω τις ταινίες μου. Δεν θα ήθελα να τους επιβάλω πράγματα για τα οποία ίσως να μην ενδιαφέρονται», λέει η ίδια. Μόνο η 14χρονη κόρη του Εδουάρδο Πόντι είδε την ταινία μόνη της και όταν τελείωσε βγήκε από το δωμάτιο με κλαμένα μάτια. «Δεν έχω ξαναδεί την κόρη μου τόσο πολύ επηρεασμένη από ταινία. Σκέφτηκα ότι αν κατάφερε να αγγίξει μια 14χρονη, τότε ίσως να αγγίξει και τον υπόλοιπο κόσμο», λέει ο σκηνοθέτης.

Από την  έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου 

Ειδήσεις 

Άγριες Μέλισσες-επεισόδιο Τετάρτης (17/2): Συγκλονίζεται η οικογένεια Σεβαστού

Ο Μελέτης Ηλίας μιλά στο TYPOS TV για τα «Καλύτερα Χρόνια» της ΕΡΤ1 και το #MeToo

Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου: Τα φαβορί για τη Χρυσή Άρκτο