Γράφει ο Αλέξανδρος Ι. Βενιός – Φωτογραφίες Δημήτρης Μανώλαρος

Γνωρίζετε τι σημαίνει το λατινογενές επίθετο Coelica;

Λογικά όχι όπως και εγώ εξάλλου. Εύλογη εδώ η απορία, τι σχέση μπορεί να έχει το συγκεκριμένο επίθετο, στο αφιέρωμα ενός κλασσικού καθαρόαιμου αγωνιστικού αυτοκινήτου; Και όμως έχει, αφού Coelica σημαίνει ουράνιος και το συγκεκριμένο επίθετο επέλεξε, πολύ εύστοχα, το 1971 η Toyota για να βαφτίσει (αφαιρώντας το φωνήεν «ο») τη Celica. Τη πρόταση της δηλαδή στη δημοφιλέστατη, ιδιαίτερα εκείνη την εποχή, κατηγορία των δίπορτων κουπέ μοντέλων 2+2 θέσεων. Μία κατηγορία που τότε κυριαρχείτο ως επί το πλείστον από Ιταλούς κατασκευαστές (βλ. Alfa Romeo, Lancia, Fiat).

Έχοντας ως δεδομένο, έναν ιδιαίτερα σκληρό ανταγωνισμό κυρίως σε επίπεδα αισθητικής και οδικής συμπεριφοράς, οι Ιάπωνες έπρεπε να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια για να κερδίσουν το συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό, που ουδόλως θα συγκινείτο από την παροιμιώδη αξιοπιστία της Toyota και μόνον. Ευτυχώς δηλαδή, καθώς όλες οι γενιές της Celica που ακολούθησαν στη συνέχεια μέχρι και τη λήξη της παραγωγής το 2006, στέκονταν δίχως ίχνος συμπλέγματος κατωτερότητας απέναντι στον οιονδήποτε ανταγωνιστή, σε όλα τα επίπεδα ανεξαιρέτως. A και απογειώνοντας τη διάθεση όσων τις επέλεξαν στα ουράνια!

Η αρχή μίας μεγάλης ιστορίας

Όπως ήδη έχετε αντιληφθεί από τις φωτογραφίες, σήμερα έχουμε μπροστά μας όχι απλά τη 4η γενιά Celica (η οποία παρεμπιπτόντως σηματοδότησε το πέρασμα του μοντέλου στη μπροστινή κίνηση αντί της πίσω) που μέχρι πριν λίγα χρόνια δέσποζε στους Ελληνικούς δρόμους, αλλά τη σπάνια κορυφαία τετρακίνητη εκδοχή της, GT4 ST165! Ένα σπουδαίο αυτοκίνητο, που αποτέλεσε τη βάση για την αγωνιστική έκδοση που ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο για τη μετέπειτα κυριαρχία της Toyota στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ.

«Και η οποία στο Ράλλυ Ακρόπολις του 1989 τερμάτισε στη 14^η θέση γενικής, δεύτερη στη κατηγορία Ν (νορμάλ) και τρίτη στην Ελληνική κατάταξη, με πλήρωμα τους Γκάλλο – Βασιλειάδη», θα συμπληρώσει εύστοχα ο φανατικός των αγώνων! Εικόνες μαγικές από τα καλύτερα μας χρόνια, ξύπνησαν αυτοστιγμεί όταν την αντίκρισα ξανά μετά από τόσα χρόνια ένα απόγευμα του Mαϊου, στην άκρως ενδιαφέρουσα πίστα του Iaveris Park στην Αυλώνα Αττικής. Μία διευκρίνιση απαραίτητη στο σημείο αυτό.

Η συγκεκριμένη Celica είναι η ίδια ακριβώς «κυρία» που είχε κάνει την έκπληξη το 1989 με τους Γκάλλο – Βασιλειάδη, μόνο που σήμερα έχει ξαναβαφτεί στο φυσικό της χρώμα, το κόκκινο, όπως όταν ήρθε στη χώρα μας. Όση ώρα την παρατηρούσα ένα διάπλατο χαμόγελο σχηματίστηκε ασυναίσθητα, αντίστοιχο με το χαμόγελο του τωρινού ιδιοκτήτη της και επί χρόνια αγαπητού προσωπικού μου φίλου Τάκη Παναγιωτόπουλου. Ο οποίος με τη «Γιαγιά» όπως την αποκαλεί χαϊδευτικά όλο λατρεία, από το 1999 έως το 2007 κέρδιζε σωρηδόν έπαθλα σε πάρα πολλούς αγώνες του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος σε χώμα και άσφαλτο, βιώνοντας μαζί της ξεχωριστές χαρές και μοναδικές οδηγικές συγκινήσεις!

Διαβάστε την συνέχεια στο Autypos.gr 

Ειδήσεις σήμερα

Βόλος: Αποκαλύψεις για το μαρτύριο μάνας και κόρης – Αυτός είναι ο 28χρονος που κρατούσε φυλακισμένη και βασάνιζε την σύζυγό του

Πτώση αεροσκάφους στη Θήβα: Πατέρας ενός μικρού παιδιού ο 37χρονος που σκοτώθηκε

Βίντεο: ΑμεΑ καταγγέλλει οδηγό του ΟΑΣΑ για την συμπεριφορά του – «Δεν έχεις βοηθό ρε;»