Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρόεδρος του ΣYΡΙΖΑ προσπαθεί να ασκήσει αντιπολίτευση αδιαφορώντας για τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει στα εθνικά μας θέματα. Την προηγούμενη εβδομάδα ο κ. Τσίπρας «πιάστηκε» από ένα tweet του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ για να κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι συμφώνησε μυστικά το διάλογο όταν λίγες ώρες αργότερα ο κ. Στόλτενμπεργκ διευκρίνιζε ότι εννοούσε τη διενέργεια συνομιλιών με βάση ένα τεχνικής φύσεως έγγραφο για την αποφυγή «ατυχημάτων». Την περασμένη Δευτέρα ο κ. Τσίπρας αποκάλεσε τον πρωθυπουργό ως «τον μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα», την ώρα που η κρίση με την Τουρκία βρίσκεται σε οριακά επίπεδα, χθες τον κατηγόρησε για διγλωσσία και ανειλικρίνεια.
Εάν ο Μητσοτάκης ασκούσε μυστική διπλωματία με την Τουρκία, δεν θα την αποκάλυπτε ο ίδιος και μάλιστα με ενυπόγραφο άρθρο που θα δημοσιευόταν ταυτόχρονα σε τρεις εφημερίδες της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Εάν υπήρχε βάση συμφωνίας με την Αγκυρα για την επανέναρξη του διαλόγου, η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα, είχε ενημερώσει εγκαίρως τον διπλωματικό σύμβουλο του κ. Τσίπρα για όλες τις εξελίξεις.
Στις χθεσινές οργισμένες δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και ένα ενδιαφέρον απόσπασμα, που αξίζει να επισημανθεί. Ο κ. Τσίπρας καταγγέλλει τον κ. Μητσοτάκη ότι «δεσμεύει τη χώρα έναντι της Τουρκίας χωρίς να ενημερώσει κανέναν αλλά και χωρίς να ζητήσει, όπως θα όφειλε, καμία εξουσιοδότηση για να υπογράψει δεσμεύσεις, ούτε από το Συμβούλιο Πολιτικών αρχηγών ούτε από τη Βουλή των Ελλήνων ούτε καν από το Υπουργικό του Συμβούλιο».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για δεσμεύσεις, όταν δεν υπάρχει η παραμικρή συμφωνία και για έλλειμμα εξουσιοδότησης όταν ο πρωθυπουργός αναφέρεται σε μία διαμεσολαβητική προσπάθεια της Γερμανικής Προεδρίας για επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών που είχαν διακοπεί τα προηγούμενα χρόνια.
Αλήθεια, όμως, ο κ. Τσίπρας με ποια εξουσιοδότηση και από ποιον ανέλαβε όχι απλώς δεσμεύσεις, αλλά συμφώνησε με την κυβέρνηση Ζάεφ για τις Πρέσπες, όταν ο πολιτικός κόσμος και οι απλοί πολίτες βρέθηκαν προ τετελεσμένων και αγνοούσαν τις μυστικές διαπραγματεύσεις με το γειτονικό κράτος;
Ας μη γελιόμαστε. Ο ορισμός της μυστικής διπλωματίας είναι οι διεργασίες που έφεραν τη Συμφωνία των Πρεσπών και όχι οι επαφές σε επίπεδο διπλωματικών συμβούλων Ελλάδας και Τουρκίας στο Βερολίνο. Σε μία περίοδο κατά την οποία κάθε λέξη μετρά στην κρίση με την Τουρκία, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτει διπλωματικά «σκάνδαλα» και χρησιμοποιεί τα εθνικά θέματα ως ένα πεδίο βολής για φθηνή αντιπολίτευση.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ο ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ
Και μέσα σε όλα είχαμε τον «ανασχηματισμό» στον ΣΥΡΙΖΑ, που σημαδεύτηκε από τον κομματικό παραγκωνισμό του Ευκλείδη Τσακαλώτου και τη διάσωση του Νίκου Παππά. Ο πρώτος απομακρύνθηκε από τομεάρχης Οικονομικών διά της «προαγωγής» του σε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, ενώ ο δεύτερος έλαβε μετάθεση από τον τομέα της Ανάπτυξης στις υποδομές.
Ο κ. Τσίπρας προώθησε στη θέση της επικεφαλής του τομέα Οικονομικών την Εφη Αχτσιόγλου στέλνοντας τον Τσακαλώτο στη Βουλή, ενώ σε ό,τι αφορά τον κ. Παππά, δύσκολα θα μπορούσε να κρατηθεί στο οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ ύστερα από τις καταγγελίες για το «μαγαζί» και τα λοιπά ανοικτά μέτωπα στα οποία έχει βρεθεί ο πρώην υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής. Σε γενικές γραμμές, ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να κρατήσει τις ισορροπίες στο κόμμα, αλλά είναι εμφανής η προσπάθειά του να «ψαλιδίσει» όσους αρθρώνουν διαφορετικό λόγο από την επίσημη «προεδρική» γραμμή.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr