Για παράδειγμα, στο θέμα της συμφωνίας κυβέρνησης – Εκκλησίας, που ανακοινώθηκε σε απευθείας τηλεοπτική σύνδεση με δηλώσεις πρωθυπουργού – Αρχιεπισκόπου, τώρα που η συμφωνία ναυαγεί, ο κ. Τσίπρας ψάχνει να βρει φταίχτες στη Νέα Δημοκρατία. Είδαμε έτσι χθες να επιτίθεται στην αξιωματική αντιπολίτευση με ανακοινώσεις του Μαξίμου και διαρροές στον φιλικό του Τύπο, κατηγορώντας τον πρόεδρο της Ν.Δ. ότι προσπάθησε να τορπιλίσει τη συμφωνία, πραγματοποιώντας συναντήσεις με τον Αρχιεπίσκοπο και τον μητροπολίτη Πειραιώς.
Δεν μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τους ισχυρισμούς του Μαξίμου. Μέχρι προχθές έλεγε ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν υπέρ της συμφωνίας με την Εκκλησία και τώρα λέει ότι την υπονομεύει με μυστικές συναντήσεις. Το περιεχόμενο του διαλόγου με τον Αρχιεπίσκοπο διαψεύστηκε από τον κ. Ιερώνυμο, ενώ η συνάντηση με τον Πειραιώς έγινε δύο εβδομάδες πριν από την ανακοίνωση της συμφωνίας.
Αλήθεια, ο κ. Τσίπρας, που πίστευε στη συμφωνία, πόσες φορές είχε συναντηθεί μυστικά με τον Αρχιεπίσκοπο μέχρι να την εξασφαλίσει; Γιατί η κυβέρνηση υποστήριζε ότι οι δύο πλευρές δούλευαν μαζί επί δεκαεπτά μήνες.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο πρωθυπουργός προσπαθεί να μοιραστεί το κόστος του φιάσκου. Πράγμα το οποίο όμως δεν μπορεί να γίνει, γιατί αυτό συγκρούεται με την πραγματικότητα. Η συμφωνία είναι αποκλειστικά της κυβέρνησης, η οποία αγνόησε τα πολιτικά κόμματα και τον απλό κλήρο, με αποτέλεσμα να συναντήσει τώρα τοίχο.
Τα ψέματα του Μαξίμου συνήθως γυρίζουν ανάποδα. Και την ενάτη εντολή του «ου ψευδομαρτυρήσης» θα τη θυμούνται πολύ καλά οι πολίτες στις εκλογές.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]