Τα αποτελέσματα τεσσάρων μελετών που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Emotion» εξέτασαν τη διάσπαση της προσοχής μετά από έκθεση σε ερεθίσματα τα οποία θεωρούνται διεγερτικά σε συναισθηματικό επίπεδο.

Τόσο οι νεαροί ενήλικες όσο και οι μεγαλύτεροι παρουσίαζαν διάσπαση μετά από ερεθίσματα που τους φόρτιζαν συναισθηματικά. Ωστόσο, η διαφορά έγκειτο στο είδος των ερεθισμάτων που τους επηρέαζαν.

Διαπιστώθηκε ότι η προσοχή των μεγαλύτερων ενηλίκων διαταρασσόταν περισσότερο όταν είχαν εκτεθεί σε θετικά ερεθίσματα και λιγότερο όταν είχαν εκτεθεί σε αρνητικά.

«Οι μεγαλύτεροι φαίνεται να βλέπουν τα γεγονότα μέσα από ένα φίλτρο που τους κάνει να ενδιαφέρονται περισσότερο για τα θετικά και λιγότερο για τα αρνητικά γεγονότα|, δήλωσε η Μπραϊάνα Κένεντι, μεταδιδάκτωρ στο Εργαστήριο Συναισθήματος και Νόησης στη σχολή Γεροντολογίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια έδειξαν στους συμμετέχοντες ακολουθίες εικόνων και στη συνέχεια τους ζητούσαν να δηλώσουν την κατεύθυνση μιας περιστραμμένης εικόνας. Λίγο πριν από την εικόνα παρουσιάζονταν άσχετες με αυτήν θετικές (π.χ. ευτυχισμένα ζευγάρια, μωρά) ή αρνητικές εικόνες (π.χ. περιστάσεις απειλής).

Η μέχρι τώρα έρευνα είχε δείξει ότι οι μεγαλύτεροι ενήλικες θυμούνται περισσότερο τα θετικά από τα αρνητικά γεγονότα. Τα νέα δεδομένα προσθέτουν ότι αυτό συμβαίνει και στα πρώιμα στάδια της προσοχής, καθώς στις μελέτες αυτές οι ενήλικες δεν είχαν το χρόνο να σκεφτούν κατά πόσο αυτό που έβλεπαν ήταν θετικό ή αρνητικό. Οι ίδιοι μάλιστα φαίνεται να θέτουν σε προτεραιότητα τα θετικά και όχι τα αρνητικά γεγονότα, σε σύγκριση με τους πιο νέους.

Το εντυπωσιακό στις μελέτες αυτές είναι ότι εξετάζονται τα πολύ πρώιμα στάδια της γνωστικής διεργασίας δεδομένου ότι οι θετικές ή οι αρνητικές εικόνες παρουσιάζονται μόνο για χιλιοστά του δευτερολέπτου.

«Τα συναισθηματικά γεγονότα, επομένως, επηρεάζουν την αντίληψη και την προσοχή των ερεθισμάτων που τα ακολουθούν», καταλήγει η Κένεντι.

Η Κένεντι υποστηρίζει ότι τα νέα αυτά δεδομένα έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς κατανοώντας την προτεραιότητα που δίνεται στα συναισθήματα μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα το πώς ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα η προσοχή αλλάζει με την ηλικία.

Η ίδια προσθέτει ότι αν ταυτοποιηθούν οι στρατηγικές με τις οποίες οι μεγαλύτεροι σε ηλικία βάζουν σε προτεραιότητα τις θετικές από τις αρνητικές εμπειρίες θα ανοίξουν νέοι δρόμοι για την καταπολέμηση της διαταραχής μετατραυματικού στρες και του άγχους.