» ΡΕΑΛ Μ.-ΜΑΝ. ΣΙΤΙ

Θα είναι τελικά αυτή χρονιά της Μάντσεστερ Σίτι; Θα μπορέσει να κερδίσει το πολύτιμο τρόπαιο 15 χρόνια μετά την αγορά του συλλόγου από τον σεΐχη Μανσούρ; Θα καταφέρει τελικά ο Γκουαρδιόλα να γευτεί τη χαρά της επιτυχίας δώδεκα χρόνια μετά το δεύτερο και τελευταίο κατόρθωμά του (2009 και 2011) με την Μπαρτσελόνα; Αν ναι, τότε θα πρέπει να το κάνει με δύσκολο τρόπο. Δηλαδή να εξολοθρεύσει την κάτοχο του τίτλου Ρεάλ, στα ημιτελικά, ούτως ώστε να είναι παρούσα στον τελικό (στον δεύτερο στην ιστορία της μετά τον πρόσφατο χαμένο από την Τσέλσι του 2021), αλλά πιο ανθεκτική, πιο απαιτητική, πιο παραγωγική από τις αντιπάλους της.

Το πρόβλημα του Γκουαρδιόλα εστιάζεται πάντα στις εμμονικές τακτικές που φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που λαχταρά να «αρπάξει». Η υπερβολική απαίτηση για έλεγχο του παιχνιδιού, οι παρανοϊκές επιθυμίες του για αντεπιθέσεις περιπλέκουν το παιχνίδι της ομάδας του και βγάζουν πάντα «λάδι» τον αντίπαλο. Φέτος, βέβαια, έχει το πλεονέκτημα του Αρλινγκ-Μπράουτ Χάαλαντ (50 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και έπεται συνέχεια). Με ένα δυνατό, «φονικό», κεντρικό κυνηγό με ανεπτυγμένο το ένστικτο στο σκοράρισμα αναγκαστικά θα διαφοροποιήσει τις τακτικές του. Ωστόσο η παρουσία του Νορβηγού επιθετικού εγκυμονεί ξανά κινδύνους αποτυχίας. Ο Χάαλαντ απαιτεί γρήγορες πάσες, με αποτέλεσμα να μην περιορίζονται ο έλεγχος του παιχνιδιού ή οι αντεπιθέσεις. Αγωνιστικές συμπεριφορές που φοβάται πλέον και ο ίδιος ο Γκουαρδιόλα, οι οποίες όμως «κλειδώνουν» πάνω στις κινήσεις του Χάαλαντ.

Υποστηριζόμενη από τα πλούτη του Αμπού Ντάμπι και καθοδηγούμενη από τον αναμφισβήτητα καλύτερο προπονητή του κόσμου, η Σίτι έχει ήδη καθιερώσει μια εποχή κυριαρχίας στην Πρέμιερ Λιγκ, που αρχίζει να αντικατοπτρίζει εκείνη της Γερμανίας (Μπάγερν Μ.) και της Γαλλίας (Παρί Σεν Ζερμέν). Μπορεί να μην έχει κερδίσει ακόμη έναν ευρωπαϊκό τίτλο, αλλά είναι θέμα χρόνου να «σπάσει» αυτή η αρνητική παράδοση. Φέτος ειδικά στοχεύει με πάθος στην κατάκτηση τριών τίτλων (εγχώριο νταμπλ, καθώς και το Τσάμπιονς Λιγκ), επίτευγμα που θα ισοφαρίσει το μοναδικό της συμπολίτισσας Μαν. Γιουνάιτεντ.

Πλούτος, εξωφρενικό ταλέντο, νοοτροπία νικητή. Δεν είναι περίεργο που όλες σχεδόν οι ομάδες είναι αδύνατον να τη σταματήσουν από την ανοδική πορεία της. Ηδη αήττητη στους αγώνες της στη διοργάνωση, από τον περσινό ημιτελικό εναντίον της Ρεάλ, στη Μαδρίτη.

Από τον αγώνα αυτό θα συνεχίσει η «βασίλισσα» την προσπάθεια να διατηρήσει στο κεφάλι της το στέμμα της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Είναι ένα τρόπαιο το οποίο επιθυμεί διακαώς ο ευρηματικός προπονητής της, Αντσελότι (από τις κορυφαίες μορφές της διοργάνωσης). Η Ρεάλ γκρίνιαξε για το παιχνίδι της προσεχούς Τρίτης, αφού θα το προτιμούσε Τετάρτη, καθώς το Σάββατο (6 του μηνός), πριν από τον πρώτο ημιτελικό, θα έχει τον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας εναντίον της Οσασούνα, στη Σεβίλλη. Τον ρόλο του Χάαλαντ θα έχει ο Καρίμ Μπενζεμά και αυτόν του ντε Μπρόινε, ο Βινίσιους Ζούνιορ. Από τη μέση και μπροστά δεν υστερεί σε ταλέντο η Ρεάλ, κοιτάζει ίσα μπροστά, όπως η Σίτι, αλλά πίσω (για αμφότερες) υπάρχει χάος. Συνεπώς όποια κρατηθεί αμυντικά (το κλειδί της ιστορίας) θα μπορέσει να προκριθεί στον τελικό.

Η Ρεάλ είναι η μοναδική ομάδα (από το 1992 και μετά, όταν η διοργάνωση άλλαξε όνομα) που υπεράσπισε τον τίτλο της και μάλιστα επί τριετία (2016, 2017 και 2018). Επιθυμεί το αυτό και φέτος για δεύτερη φορά. Θα είναι ίσως το κύκνειο άσμα (στην ομάδα) για τον Αντσελότι και αρκετά άλλα βασικά στελέχη, αφού από την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο αναμένεται να ανανεωθεί αισθητά.

» ΜΙΛΑΝ-ΙΝΤΕΡ

Χέρια ψηλά. Ποιος περίμενε πως η Μίλαν και η Ιντερ θα βρεθούν αντιμέτωπες στον φετινό ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ; Ο καθένας; Στην πραγματικότητα κανένας (λογικός) φίλαθλος (οπαδός) δεν θα μπορούσε να ξοδέψει ούτε ένα λεπτό για να στοιχηματίσει υπέρ της παρουσίας δυο ιταλικών ομάδων στην τετράδα της διοργάνωσης. Ωστόσο, αυτή η εμφάνισή τους λειτουργεί ως διαφήμιση για το ποδόσφαιρο της Σέριε Α, το οποίο βιώνει δείγμα κρίσης απέναντι στην τεράστια κυριαρχία των κορυφαίων αγγλικών και ισπανικών συλλόγων.

Η Μίλαν έπαιξε για τελευταία φορά σε ημιτελικό το 2007, η Ιντερ επανεμφανίζεται στο συγκεκριμένο «επίπεδο» μετά το 2010, ενώ μεταξύ τους θα έχουν την παρθενική αναμέτρηση (στα ημιτελικά) μετά το 2003. Από τεχνικής πλευράς οι ποδοσφαιριστές εκείνης της συνάντησης, προ 20ετίας, ανήκαν σε έναν διαφορετικό κόσμο. Οι Σεβτσένκο, Καφού, Κακά, Μαλντίνι, Πίρλο και Ζέεντορφ απέναντι στους Κρέσπο, Ρεκόμπα, Αντριάνο, Καμπιάσο, Βερόν και Ζανέτι. Τώρα το αρχαιότερο και πιο ιστορικό ντέρμπι, παγκοσμίως, θα κρίνει ποια από τις δύο εκπροσώπους του Μιλάνου (έκαστη με το δείγμα της ευρωπαϊκής επιτυχίας να ρέει στις φλέβες της, υφασμένο στο DNA της) θα επιβιώσει από τον ιταλικό εμφύλιο και θα είναι παρούσα στον τελικό της Κωνσταντινούπολης.

Ομως, είναι αυτό το παιχνίδι νίκη του ιταλικού ποδοσφαίρου ή απλά δοκιμασία που σκάρωσε η τύχη; Πέραν τούτου, η επικράτηση της μίας εκ των δυο θα έχει και το πλεονέκτημα για τη νέα τοποθεσία της ανέγερσης του όμορφου, αλλά υποψήφιου προς κατεδάφιση σταδίου «Σαν Σίρο» ή «Τζουζέπε Μεάτσα», αναλόγως. Χρόνια τώρα μοιράζονται την ίδια έδρα που απλώς αλλάζει ονομασία, ανάλογα με το ποια είναι γηπεδούχος. Το νέο γήπεδο δύναται να το μοιράζονται αμφότερες, ωστόσο η Μίλαν ονειρεύεται το δικό της, η δε Ιντερ να κτιστεί αυτό εκτός πόλης. Οι δύο ομάδες έχουν συναντηθεί φέτος τρεις φορές. Δύο για τη Σέριε Α (από 1 νίκη έκαστη), ενώ στο ιταλικό Σούπερ Καπ επέβαλε την κυριαρχία της η Ιντερ. Οι επερχόμενες (δύο) αστρικές συναντήσεις τους θα υπογραμμίσουν την υπερίσχυση της μίας σε ψηλότερο επίπεδο. Η είδηση της σύγκρουσής τους στον ημιτελικό έφερε στο μυαλό τις σκηνές χάους που είχαν δημιουργηθεί στον μεταξύ τους προημιτελικό το 2005.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΑΓΩΝΩΝ

TΡΙΤΗ 9/5

22.00 ΡΕΑΛ Μ.-ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ Σ.

ΤΕΤΑΡΤΗ 10/5

22.00 ΜΙΛΑΝ-ΙΝΤΕΡ

Ειδήσεις σήμερα