Πρωταγωνίστριες ήταν δύο αντίπαλες αθλήτριες που αδιαφόρησαν για το κυνήγι του μεταλλίου και προτίμησαν να βοηθήσουν η μία την άλλη κατά τη διάρκεια μιας δυσκολίας στον αγώνα. Κατά την κούρσα των προκριματικών των 5000μ. η νεοζηλανδή Nikki Hamblin και η αμερικανίδα Abbey D’Agostino συγκρούστηκαν.

Η Hamblin έχασε την ισορροπία της, σκόνταψε και έπεσε, αλλά συμπαρέσυρε και την D’Agostino η οποία έτρεχε ακριβώς πίσω της. Η Hamblin παρέμενε πεσμένη στη διαδρομή ενώ η D’Agostino σηκώθηκε γρήγορα και την τράβηξε να σηκωθεί για να συνεχίσουν.

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, και ενώ οι δύο αθλήτριες είχαν αρχίσει να τρέχουν και πάλι, η D’Agostino δείχνει να πονά, πιάνει το πόδι της και καταρρέει καθώς είχε τραυματιστεί από τη σύγκρουση που προηγήθηκε. Τότε, η Hamblin σταματήσει να τρέχει και γύρισε για να αγκαλιάσει την D’Agostino και να τη βοηθήσει να σηκωθεί.

“Σήκω. Πρέπει να το τελειώσουμε.” της είπε και αδιαφορώντας για το χρόνο, οι δύο αθλήτριες τερμάτισαν μαζί τελευταίες τρέχοντας σχεδόν δίπλα- δίπλα. Η στιγμή αυτή θεωρήθηκε ως ένα από τα κορυφαία παραδείγματα Ολυμπιακής άμιλλας και ανάδειξης των αξιών του αθλητικού πνεύματος και τελικά η Ολυμπιακή Επιτροπή αποφάσισε να τιμήσει τις δύο αθλήτριες με ένα βραβείο που δίνεται σπάνια και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις: Στις Nikki Hamblin και Abbey D’Agostino απονεμήθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, το βραβείο Pierre de Coubertin.

Το βραβείο, που ονομάστηκε έτσι από τον “πατέρα” των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, έχει δοθεί μόνο 17 φορές στην ιστορία των αγώνων και αποτελεί ύψιστη διάκριση. Τα βραβεία απονεμήθηκαν από την αντιπρόεδρο της ΔΟΕ Nawal El Moutawakel,η οποία είπε ότι οι αγώνες του Ρίο υπενθύμισαν σε όλους τη δύναμη και τη μαγεία του αθλητισμού και πρόσθεσε πως οι αθλητές που μας χαρίζουν τέτοιες στιγμές είναι εμπνευσμένα πρότυπα.