Από τα μέσα της δεκαετίας του 1920, όταν ο Εντοάρντο ήταν πρόεδρος της Γιουβέντους, έπαιρνε πάντα στο γήπεδο το γιο του, ο οποίος μεγάλωσε στην αγκαλιά της «Vecchia Signora» και από πολύ μικρός έγινε φανατικός «μπιανκονέρο».

Η ζωή του μικρού Τζιοβάνι, που οι περισσότεροι φώναζαν Τζιάνι, δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα, τον Ιούλιο του 1935. Κατευθυνόταν από το Τορίνο προς τη Γένοβα για να συναντήσει την οικογένειά του που βρισκόταν σε διακοπές…

Η Γιουβέντους έμεινε «ακέφαλη», μετά ήλθε ο πόλεμος και το 1947 ο Τζιάνι έγινε, σε ηλικία μόλις 26 ετών, ο νεότερος πρόεδρος του συλλόγου. Επί των ημερών του η «Γιούβε» έζησε μεγάλες στιγμές, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα και ανεβάζοντας τη συνολική συγκομιδή της στα εννέα, αφού επτά είχαν κατακτηθεί επί θητείας Εντοάρντο Ανιέλι. Στην ομάδα έπαιξαν ποδοσφαιριστές όπως ο Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι, ο Κάρλο Παρόλα κι οι δυο Δανοί, Χάνσεν και Πρεστ.

Παράλληλα ο «Avvocato» (δικηγόρος) ασχολείτο και με τη διοίκηση της FIAT, ενώ δεν έχανε ούτε προπόνηση της Γιουβέντους! Η οικογένεια Ανιέλι, παραδοσιακά μια από τις πιο ισχυρές στην Ιταλία, έπρεπε να ανακατανείμει τις αρμοδιότητες των μελών της κι έτσι το 1956 πρόεδρος της «Γιούβε» αναλαμβάνει ο μικρότερος αδελφός του Τζιάνι, Ουμπέρτο.

Ηταν εκείνα τα χρόνια που ο «Avvocato» γνώρισε τον Εντζο Φεράρι, «έναν άνθρωπο απλό, με τον οποίο συζητούσαμε πολύ άνετα» όπως ο ίδιος έλεγε. Η μακροχρόνια φιλία τους εξελίχθηκε σε επαγγελματική συνεργασία και τον Ιούνιο του 1969 δημιουργήθηκε η ομάδα θρύλος στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού, η «Scuderia Ferrari».

Από το Μαρανέλο στο -τότε- Κομουνάλε κι από εκεί στα κεντρικά της FIAT στο Τορίνο. Αυτή ήταν μια συνηθισμένη ημέρα για τον Τζιάνι Ανιέλι που μοίραζε το χρόνο του ανάμεσα στις προπονήσεις της Γιουβέντους, στα δοκιμαστικά της Ferrari και τη λειτουργία της κολοσιαίας αυτοκινητοβιομηχανίας.

Κι ενώ η FIAT προωθούσε την παραγωγή ιστορικών μοντέλων όπως το 850 και το Μιραφιόρι, ο Ανιέλι διαπραγματευόταν με το Νίκι Λάουντα, τον οποίο κατάφερε να φέρει στο Μαρανέλο και να… καμαρώσει πρωταθλητή της φόρμουλα 1 το 1975 και το 1977. Λίγα χρόνια μετά, πάλι ο Ανιέλι ήταν αυτός που αποφάσισε ότι η Γιουβέντους έπρεπε να αποκτήσει ένα Γάλλο από τη Σεντ Ετιέν. Το όνομά του ήταν Μισέλ Πλατινί και μετακόμισε στο Τορίνο το 1982 κατόπιν επιθυμίας-εισήγησης του «Avvocato».

Το πάθος του Τζιάνι Ανιέλι δεν είχε να κάνει τόσο με την προεδρία της Γιουβέντους ή την ιδιοκτησία της Ferrari. Ηταν ένας πραγματικός φίλαθλος, αιώνια ερωτευμένος με τις αγαπημένες του ομάδες, που μέχρι τα 75 του δεν έχανε κανέναν αγώνα της «Γιούβε», κανένα γκραν πρι της Φόρμουλα 1. Ποδοσφαιριστές όπως ο Ομάρ Σίβορι, ο Τζον Τσαρλς, ο Μισέλ Πλατινί, ο Ζμπίγκνιεφ Μπόνιεκ, ο Ζινεντίν Ζιντάν και ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο έτρεφαν απεριόριστο σεβασμό για τον επίτιμο πρόεδρο του συλλόγου, που δυο-τρεις φορές την εβδομάδα έβρισκε το χρόνο να παρακολουθεί ακόμη και τις προπονήσεις.

Πρόλαβε, επίσης, να δει την αναγέννηση της Ferrari στο τέλος του 20ου αιώνα, όταν έπιασε το… τιμόνι ο Μίκαελ Σουμάχερ. Ηταν παντρεμένος με τη Μαρέλα και είχε μία κόρη, τη Μαργκερίτα. Ο Τζιάνι Ανιέλι, μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που έχει αναδείξει η Ιταλία, ένας αληθινός οπαδός, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών, τον Ιανουάριο του 2003 και άφησε ορφανές τις δύο μεγάλες αγάπες του: τη Γιουβέντους και τη Ferrari.

ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ…

Ο Ανιέλι είχε μεγάλη έφεση στα παρατσούκλια. Τού άρεσε να βρίσκει προσωνύμια για τους ποδοσφαιριστές της Γιουβέντους. Ανάμεσα στις πολλές… εμπνεύσεις του, ξεχωρίζει το «Pinturicchio» το οποίο εκείνος είχε «κολλήσει» στον Ντελ Πιέρο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]