Για την Ελένη Δρεττάκη και τη Στέλα Κουζούκα, όμως, είναι μια πραγματικότητα την οποία βιώνουν τα τελευταία τρία χρόνια.

Γράφει η Σοφία Βαλσάμη

Στο νέο τεύχος του EΤ Magazine του Eleftherostypos.gr σας παρουσιάζουμε το… pick and roll μητέρας και κόρης που και φέτος θα είναι μαζί στα παρκέ γράφοντας τη δική τους ιστορία.

Στην ακριτική Κω αρχικά με την ομάδα του Ιπποκράτη και φέτος με τον Ανταγόρα στην Α2 Γυναικών απολαμβάνουν κάτι το μοναδικό. Ζουν το δικό τους όνειρο που, όπως λένε, δεν θα το άλλαζαν με τίποτα.

Την περασμένη Κυριακή αγωνίστηκαν μαζί σε αγώνα για το κύπελλο μπάσκετ και σε λίγες ημέρες ετοιμάζονται για την πρεμιέρα του πρωταθλήματος της Α2 γυναικών. Εκεί όπου για πολλοστή φορά η κόρη ως πλέι μέικερ θα πασάρει στη σέντερ μητέρα της για να βάλει το καλάθι… Στιγμές δουλεμένες στην προπόνηση… Στιγμές σπάνιες και συνάμα μοναδικές. Η πάσα, ωστόσο, δικαιολογημένα πηγαίνει στις πρωταγωνίστριες…

Δρεττάκη: Είμαι περήφανη για την κόρη μου

Τα συναισθήματα είναι πολλά για την Ελένη Δρεττάκη. Εχοντας… φάει με το κουτάλι τα παρκέ ζει μια ανέλπιστή και ταυτόχρονα μοναδική εμπειρία. Η ίδια τονίζει… «Είναι ένα δυνατό και έντονο συναίσθημα. Την περασμένη Κυριακή είχαμε αγώνα για το κύπελλο Ελλάδας, όπου η Στέλλα ξεκίνησε βασική και έβαλε και το πρώτο καλάθι. Δεν περιγράφεται πως ένιωσα. Είμαι περήφανη για εκείνη. Είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα το οποίο στο γήπεδο μετατρέπεται σε σεβασμό προς την συμπαίκτρια – κόρη μου».

Στην ερώτηση αν η Στέλλα μέσα στο παρκέ είναι κόρη της ή συμπαίκτρια ήταν κατηγορηματική. «Μόνο συμπαίκτρια είναι μέσα στο παρκέ, καθώς αυτό που προέχει είναι να βοηθήσουμε όλες, ώστε να πάει καλά η ομάδα μας. Τα πράγματα αλλάζουν μόνο αν – ο μη γένοιτο – χτυπήσει. Τότε σκέφτεσαι σαν μητέρα. Πάντως όσο και αν θες να το ξεχάσεις έστω και στα λίγα λεπτά του αγώνα, ο ρόλος της μητέρας δεν φεύγει ποτέ ακόμα και αν δεν το δείχνω».

Η Ελένη Δρεττάκη πρέπει να διαχειριστεί, ως μητέρα, ένα ιδιαίτερο ρόλο. «Η αλήθεια είναι ότι πλέον η Στέλλα έχει άλλο ρόλο στην ομάδα και οι υποχρεώσεις της είναι αυξημένες. Είχαμε αγωνιστεί και πάλι συμπαίκτριες σε εθνική κατηγορία πριν από τρία χρόνια, αλλά τότε ήταν μικρή. Τωρα δεν είναι όπως παλιά. Πλέον οι συμπαίκτριές της την βλέπουν ισάξια. Αν πρέπει να της κάνω κάποια παρατήρηση, επειδή είμαι η πιο έμπειρη παίκτρια της ομάδας γίνεται, αν και σίγουρα δεν είναι εύκολο για μένα. Η Στέλλα, ως πλέι μέικερ μου μοιράζει την μπάλα και έχει την απαίτηση να την βάλω στον καλάθι. Είναι περίεργη θα έλεγα η σχέση που έχουμε μέσα στο γήπεδο με δεδομένο ότι θα πρέπει να πετύχουμε και μια πολύ καλή συνεργασία. Εχουμε απαιτησεις η μία από την άλλη και όταν αυτό συμβαίνει ανάμεσα σε μητέρα και κόρη είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα».

Στη Στέλλα βλέπω τη συνέχειά μου

Η πρώτη φορά που βρέθηκαν μαζί στο παρκέ ήταν πριν τρία χρόνια με την έμπειρη σέντερ να λέει. «Θυμάμαι πολύ καλά την πρώτη φορά που αγωνιστήκαμε μαζί. Τότε κατάλαβα ότι εκεί δεν είμαστε μητέρα και κόρη. Όταν φορέσαμε τη φανέλα και μπήκαμε στο γήπεδο αντιληφθήκαμε ότι κάλο άλλο γίνεται… Για μένα ήταν τεράστια η χαρά. Βλέπω μέσα από την κόρη μου τη δική μου συνέχεια».

Η ιδιαίτερη σχέση που έχουν στον Ανταγόρα η Ελένη Δρεττάκη με την Στέλλα Κουζούκα δεν έχει περάσει ασχολίαστη στην ομάδα. Η μητέρα της παρέας αποκαλύπτει… «Η αλήθεια είναι ότι πέφτει τρελό πείραγμα μέσα στην ομάδα. Γίνονται οι σχετικές πλάκες και σε αυτό βοηθάει και το καλό κλίμα που υπάρχει μεταξύ όλων των παικτριών. Η ομάδα πάντως προφυλάσσει τη μικρή και για όλα φταίω εγώ…(γελάει)».

Το γεγονός ότι συνυπάρχει με την κόρη της στην ίδια ομάδα ήταν κάτι που η Ελένη Δρεττάκη δεν πίστευε ποτέ ότι θα το ζούσε. «Δεν μπορούσα να το σκεφτώ ούτε γι’ αστείο αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ξεκίνησα το μπάσκετ σε μικρή ηλικία, παντρεύτηκα, έκανα οικογένεια, μένω στην Κω μόνιμα, αλλά ποτέ δεν μου πέρασε αυτό από το μυαλό όταν η Στέλλα ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ. Είναι πάντως ένα συναίσθημα που με χαροποιεί πάρα πολύ και δεν θα το άλλαζα με τίποτα».

Κουζούκα: Το απολαμβάνουμε και οι δύο

Η 15χρονη Στέλλα Κουζούκα τα τελευταία χρόνια ζει μια μοναδική εμπειρία που λίγοι αθλητές και αθλήτριες την έχουν βιώσει. Είναι κάτι το ξεχωριστό και σίγουρα θα το θυμάται σε όλη της τη ζωή. Η ίδια δεν κρύβει, πάντως, σε ποιο ρόλο προτιμά την Ελένη Δρεττάκη. «Μέσα στο γήπεδο είναι και πρέπει να είναι μόνο συμπαίκτρια για μέσα. Φυσικά μου δίνει συμβουλές για το πώς θα πρέπει να λειτουργώ και να κινούμαι μέσα στο παρκέ. Για να πω την αλήθεια την προτιμώ ως μητέρα. Είναι ένας ρόλος που θα έχει πάντα για μένα… Και ως συμπαίκτρια βέβαια περνάμε τέλεια στο γήπεδο. Εννοείται ότι δεν λείπουν οι πλάκες μεταξύ μας και το γεγονός ότι είμαστε συμπαίκτριες το απολαμβάνουμε και οι δύο πάρα πολύ».

Και όταν μια μητέρα είναι συμπαίκτρια με την κόρη της θεωρείται σίγουρο ότι θα αποτελεί και πρότυπο. «Δεν χωράει αμφιβολία γι’ αυτό. Η μητέρα μου είναι το πρότυπό μου και ως παίκτρια και ως άνθρωπος. Είμαι ιδιαίτερα περήφανη για τη μητέρα μου και για όλα όσα μου έχει δώσει στη ζωή μου».

Το «μαμά», βέβαια δεν μπορεί να κοπεί εύκολα κάτι το οποίο παραδέχεται η Στέλλα. «Μέσα στο γήπεδο προσπαθώ να την αποκαλώ Ελένη, αλλά δεν κρύβω ότι πάρα πολλές φορές μου έχει ξεφύγει το μαμά. Μπορεί να φοράμε και οι δύο τις εμφανίσεις ή τα προπονητικά και να είναι συμπαίκτριά μου, αλλά δεν μπορείς να «σβήσεις» ότι βλέπεις τη μητέρα σου απέναντί σου».

Για την ίδια όλα αυτά που ζει είναι μια μοναδική εμπειρία… «Δεν περίμενα ποτέ ότι θα είμαι συμπαίκτρια με την μητέρα μου. Ότι θα της δίνω την μπάλα και θα βάζει καλάθια και ότι εκτός από το σπίτι θα περνάμε και πολλές ώρες μαζί και στο γήπεδο. Εχουμε καλή επικοινωνία, περνάμε τέλεια και πραγματικά είναι κάτι εκπληκτικό για μένα».

Η Στέλλα αποκαλύπτει και τις συμβουλές που τις δίνει η μητέρα της μέσα στο γήπεδο. «Το μπάσκετ μου λέει είναι ένα παιχνίδι και μέσα στο παρκέ θα πρέπει να είμαι ο εαυτός μου και να χαίρομαι την κάθε στιγμή. Να δίνω πάντα τον καλύτερό μου εαυτό κατά τη διάρκεια των αγώνων και των προπονήσεων γιατί μόνο κερδισμένη θα βγω από αυτό ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα».