Η μόνη εξαγγελία που θα γίνει εντός της εβδομάδας είναι η ανακοίνωση του ακριβούς ποσού που προέρχεται από τη φορολόγηση (με 90%) των υπερκερδών των εταιριών ενέργειας και θα «πέσει στην αγορά». Σύμφωνα με πληροφορίες και με βάση τα στοιχεία της ΡΑΕ οι εταιρίες-πάροχοι ενέργειας θα επιστρέψουν ως κοινωνικό μέρισμα 500 εκατ. ευρώ, τα οποία, όπως υπολογίστηκε, είναι το 90% των υπερκερδών τους, έως και τον Ιούνιο. Αρα μισό δισ. θα προστεθεί στις ενισχύσεις που δίδονται μέσω του προϋπολογισμού.
Διαχείριση κρίσεων
Σε έναν «νέο κόσμο» και σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου η μοναδική βεβαιότητα είναι η αβεβαιότητα, ο Κ. Μητσοτάκης έχει πετύχει με «κινήσεις ματ», όπως το γενναίο πακέτο για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας, να διαχειριστεί αποτελεσματικά αλλεπάλληλες μείζονες κρίσεις (Εβρος, πανδημία, κρίση με την Τουρκία στην Αν. Μεσόγειο, φυσικές καταστροφές, πόλεμος στην Ουκρανία, παγκόσμιος πληθωρισμός και ενεργειακή κρίση).
Ο απολογισμός που έκανε ο Μητσοτάκης και στο συνέδριο της Ν.Δ. είναι πλούσιος και μακρύς. Τήρησε τη «Συμφωνία Αλήθειας» που υπέγραψε στις εκλογές του 2019 και παρά το παγκόσμιο δυστοπικό περιβάλλον έχει βελτιώσει σημαντικά τη θέση της χώρας -με «κινήσεις ματ»- σε 4 κρίσιμους τομείς:
1 Δημιούργησε ένα πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα κοινωνικό κράτος το οποίο στήριξε αποτελεσματικά τους εργαζόμενους, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Οχι μόνο στην πανδημία, αλλά και τώρα με τη σημαντική ανακούφιση από τα βάρη της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας. Με τη «βαλβίδα αποσυμπίεσης» που δημιούργησε στην κοινωνία, με τα μέτρα στήριξης.
2 Παρά τις δυσμενείς συνθήκες βελτίωσε σημαντικά την οικονομία της χώρας, βελτιώνοντας όλους τους οικονομικούς δείκτες. Ενώ το καλοκαίρι η χώρα βγαίνει από το καθεστώς της αυξημένης επιτήρησης. Και βγαίνει με σημαντικά μειωμένη την ανεργία, με αυξημένη πιστοληπτική ικανότητα (απέχει μόλις ένα βήμα από την επενδυτική βαθμίδα), με νέες και καλύτερες δουλειές, με μεγάλες προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης, με αυξημένο τον κατώτατο μισθό, με ενισχυμένο τον τουρισμό (που φέτος πάει τελικά να προσεγγίσει το 2019) και κατ’ επέκταση αύξηση των εισοδημάτων.
3 Ενίσχυσε καταλυτικά την αμυντική θωράκιση της χώρας, αναβαθμίζοντας τον γεωπολιτικό ρόλο της και τις διπλωματικές συμμαχίες της. Χαρακτηριστικό απ’ αυτήν την άποψη είναι η επικείμενη συνάντηση του Κ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζ. Μπάιντεν, καθώς και το ότι θα είναι ο πρώτος Ελληνας πρωθυπουργός που θα μιλήσει στο Αμερικανικό Κογκρέσο. Τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα που ήδη «τρέχουν» (Rafale, Bellahra κ.λπ.) με βάση τη στρατηγική συμμαχία με Μακρόν, σε συνδυασμό με τις σημαντικές διμερείς συμφωνίες (με Γαλλία, ΗΠΑ, Αίγυπτο, Ισραήλ, ΗΑΕ κ.λπ.) έχουν αναβαθμίσει την αποτρεπτική ισχύ της χώρας και έχουν ενισχύσει τον γεωπολιτικό ρόλο της.
4 Ο εκσυγχρονισμός του κράτους μέσω της ψηφιοποίησης έχει ως αποτέλεσμα ένα πολύ πιο λειτουργικό και φιλικό κράτος, το οποίο διευκολύνει την καθημερινότητα του πολίτη και απλουστεύει τις διαδικασίες για τις ξένες επενδύσεις.
Το δίλημμα: Πρόοδος ή οπισθοδρόμηση
Οπως δείχνουν και τα πρώτα στοιχεία των ερευνών, μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων, ανακόπτεται η φθορά της κυβέρνησης και δημιουργούνται οι συνθήκες αντιστροφής της τάσης. Σε αυτό συνηγορούν τόσο ο εγκλωβισμός της αντιπολίτευσης στον λαϊκισμό και σε συνταγές του χθες όσο και η ωριμότητα της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και στην κορύφωση της κυβερνητικής φθοράς, λόγω της ακρίβειας, οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι δεν εγκατέλειψαν τη Ν.Δ. για κάποιο άλλο κόμμα. Απομακρύνθηκαν για λίγο, πηγαίνοντας τράνζιτ στους αναποφάσιστους, αλλά κρατώντας εισιτήριο επιστροφής.
Ο Κ. Μητσοτάκης επαναφέροντας τον στόχο της αυτοδυναμίας μέσω της «Αυτοδύναμης Ελλάδας» προσβλέπει σε έναν διπλό στόχο: 1. Να εξασφαλίσει τον αναγκαίο χρόνο, ώστε να έχουν αποδώσει και να φανούν στην «τσέπη» τα αποτελέσματα της πολιτικής του. Γι’ αυτό και η διεξαγωγή των εκλογών θα γίνει, όπως διαμηνύει σε κάθε ευκαιρία, το 2023.
- Να επαναπροσδιορίσει το περιεχόμενο των εννοιών «πρόοδος»-«προοδευτικός» και «συντήρηση»-«συντηρητικός». Προκειμένου να επανασυσφίξει τις σχέσεις του με τη μεσαία τάξη.
Λαϊκίστικες συνταγές
Στο Μ. Μαξίμου θεωρούν ότι σε αυτήν την προσπάθεια διευκολύνει κυρίως ο ίδιος ο Α. Τσίπρας, αλλά εν μέρει και ο Ν. Ανδρουλάκης, με την προσκόλλησή του στις «παλιές» λαϊκίστικες συνταγές για την αντιμετώπιση των νέων και πιο σύνθετων προβλημάτων της νέας εποχής.
Η εκτίμηση αυτή εδράζεται και στα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών, τα οποία δείχνουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας και μεγάλο μέρος του «Κέντρου» θεωρούν τον Α. Τσίπρα «εντελώς αναξιόπιστο» και «γενικόλογες και ξεπερασμένες» τις λύσεις που προτείνει.
Η αναφορά που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην καραμανλική «σιωπηλή πλειοψηφία», η οποία πλέον ξέρει, έχοντας την εμπειρία του 2015-2019, μόνο τυχαία δεν ήταν. Καθώς πιστεύουν ότι πίσω από τον θυμό και τη δυσφορία για τις συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης -οι οποίες ευλόγως έχουν ως πρώτο αποδέκτη την κυβέρνηση- υπάρχουν η γνώση και η εμπειρία. Μιας κοινωνίας που αναζητώντας «το καλύτερο» στα τυφλά, βρέθηκε στο χείλος της εξόδου από την Ε.Ε., με πρόσθετο χρέος 100 δισ., με δεσμευμένη τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια και με τους θεσμούς να απειλούνται ευθέως από καθεστωτικές νοοτροπίες και πρακτικές.
«ΕΠΕΝΔΥΣΗ» ΣΕ 4 ΑΞΟΝΕΣ
Για τους επόμενους 12 μήνες η κυβέρνηση, πιθανώς με ένα πολιτικό λίφτινγκ-ανασχηματισμό, αναμένεται να επενδύσει σε 4 σημαντικούς άξονες, οι οποίοι περιγράφουν και το προγραμματικό πλαίσιό της:
- Την ανάπτυξη και την αξιοποίηση των μεγάλων αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας.
- Τη μείωση των ανισοτήτων, με την ισχυροποίηση του κοινωνικού κράτους (Υγεία, Παιδεία, μεταφορές, έργα υποδομών).
- Τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό του κράτους, ώστε να γίνει ακόμα μεγαλύτερος σύμμαχος και όχι αντίπαλος του πολίτη.
- Την πράσινη ανάπτυξη που θα θωρακίσει ενεργειακά τη χώρα και θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των οξύτατων προβλημάτων που προκαλεί η κλιματική αλλαγή.