Μετά από μία μακρά περίοδο ασάφειας για τη θέση τη δική του και του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο κ. Τσίπρας δεν κατάφερε χθες να δώσει σαφή απάντηση στο μείζον και καίριο ερώτημα πού διαφωνεί με την κυβέρνηση και τι θα έκανε ο ίδιος αν, ως πρωθυπουργός, χειριζόταν και αυτή την κρίση.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης περισσότερο είχε στο μυαλό του ποια είναι η εικόνα που έπρεπε να «σβήσει» έναντι της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης και λιγότερο τι ήθελε πραγματικά να προτάξει και ποιο θα έπρεπε να ήταν το μήνυμά του από τη χθεσινή του παρέμβαση στη Βουλή.

Επέλεξε να απαντήσει με το σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου «η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες», όχι τόσο για να απαντήσει στην πρωθυπουργική ρήση «είμαστε η Δύση», αλλά περισσότερο για να «σβήσει» τις αρνητικές εντυπώσεις που έχει προκαλέσει η ως τώρα στάση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ουκρανικής κρίσης, αρχικά με δηλώσεις του τύπου περί ίσων αποστάσεων που πρέπει να τηρηθούν (Κώστας Αρβανίτης) και στη συνέχεια με τη μη ψήφιση της στήριξης της Ε.Ε. προς την Ουκρανία.

Αναγκάστηκε να πει μέσα στη Βουλή «δεν είμαστε ρωσόφιλοι», «είμαστε η κοιτίδα του Δυτικού πολιτισμού», για να επανακαθορίσει τη στάση του.

Αναδιπλώθηκε στη δευτερολογία του ως προς την αποστολή αμυντικού εξοπλισμού στην Ουκρανία, καθώς αφού αρχικά στην πρωτολογία του είχε κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι αποφάσισε μονομερώς και έξω από τους κανόνες της Ε.Ε., στη δευτερολογία του είπε: «Δεν διαφωνώ, κατανοώ πλήρως τις συμβατικές υποχρεώσεις και σε επίπεδο ΝΑΤΟ» και «η διαφωνία μου δεν έχει να κάνει με την αποστολή αμυντικού υλικού στο πλαίσιο της Ε.Ε». Επέμεινε, ωστόσο, ότι η κυβέρνηση δεν έκανε αυτό, αλλά συντάχθηκε με άλλες χώρες της Ε.Ε. που «προσέτρεξαν να στείλουν στρατιωτικό υλικό σε διμερές επίπεδο» και υποστήριξε ότι η Ελλάδα γίνεται μέλος της εμπλοκής και όχι της λύσης.

Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι ο κ. Τσίπρας καταδίκασε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είπε ότι «η ρωσική εισβολή επαναφέρει την Ευρώπη σε σκοτεινές και επικίνδυνες εποχές», πως «ο πόλεμος ξέσπασε με ευθύνη της Ρωσίας και οι ενέργειες του Πούτιν θα αποβούν και εις βάρος του ρωσικού λαού» και πως «οι κοινοί στόχοι της Ελλάδας πρέπει να είναι η ταχύτερη δυνατή αποκατάσταση της ειρήνης και η αλληλεγγύη μας σε όσους υποφέρουν από τη λαίλαπα του πολέμου».

Καταδίκασε, ως όφειλε, και την παραβίαση της κυριαρχίας της Ουκρανίας και την παράλογη αναθεωρητική λογική στην οποία βασίζεται η Ρωσία, λέγοντας ότι «η διεθνής κοινότητα και η Ε.Ε. οφείλουν να στηρίξουν τον λαό της Ουκρανίας».

Κάπου εκεί, όμως, τελείωσαν για τον κ. Τσίπρα οι «καθαρές κουβέντες» και άρχισαν οι… ντρίμπλες, τα μισόλογα και οι… χειρισμοί.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε ότι «οι κυρώσεις είναι ένα ισχυρό διπλωματικό εργαλείο», είπε όμως ότι «οι κυρώσεις πρέπει να είναι ένα εργαλείο για την ειρήνη και όχι για τη συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα», χωρίς ποτέ να εξηγήσει τι εννοεί.

Είπε ακόμα ότι «δεν πρέπει να παρασυρθούμε σε πράξεις που θα φέρουν απέναντί μας όχι τον Πούτιν, αλλά τον ρωσικό λαό», διαφωνώντας με την απαγόρευση συμμετοχής των ρωσικών ομάδων σε αθλητικές διοργανώσεις. «Οπως δεν απαγορεύτηκε ο Μπετόβεν, έτσι δεν μπορεί να απαγορευτεί ο Τσαϊκόφσκι στην Ελλάδα», σημείωσε κάποια στιγμή, φέρνοντας για άλλη μία φορά τα fake news του Διαδικτύου στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

Οταν είδε τις δεκάδες ακυρώσεις παραστάσεων ρωσικών οργανισμών σε όλη την Ευρώπη, μάλλον θα κατάλαβε τι είπε…

Είπε και άλλα «μισόλογα» ο κ. Τσίπρας. «Πρέπει η χώρα μας να επιμείνει στην πολυδιάστατη πολιτική ή να είναι επισπεύδουσα στην πρώτη γραμμή; Πρέπει να αλλάξει το δόγμα της εξωτερικής της πολιτικής και να είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης;», αναρωτήθηκε κάποια στιγμή και απάντησε: «Ποιος ωφελείται από τον ψυχρό πόλεμο που θα ακολουθήσει μεταξύ Ε.Ε. και Ρωσίας; Η Ε.Ε. δεν ευνοείται. Λάθος να προσποιηθούμε ότι δεν βλέπουμε τα λάθη της Ε.Ε. που οδήγησαν εδώ. Την παθητικότητα σε μια σειρά από παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου στο παρελθόν».

 ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Η αγωνία του Αλ. Τσίπρα να συμφωνήσει από τη μία στην καταδίκη της ρωσικής εισβολής, αλλά από την άλλη να επιτεθεί στην κυβέρνηση για να στείλει και μήνυμα στο κομματικό του ακροατήριο ότι διαφωνεί και παράλληλα να διαφοροποιηθεί από το ΚΙΝ.ΑΛ.-ΠΑΣΟΚ τον οδήγησε σε έξι λάθη.

1. Οταν κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι είναι λάθος του να θέλει να επιβεβαιώσει την επιλογή του για την ενίσχυση της άμυνας της χώρας, σημειώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει την επαρκή άμυνα της χώρας. Η ελληνική κοινή γνώμη έχει καταλάβει και το αμυντικό δόγμα της χώρας και την καθαρή θέση της ελληνικής κυβέρνησης και τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
2. Οταν υιοθέτησε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον πλέον επίσημο τρόπο «φήμες» περί διαφωνιών πρωθυπουργού – υπουργού Εξωτερικών, ζήτησε μάλιστα την παραίτηση Δένδια. Ο κ. Τσίπρας πήρε την απάντησή του από τον υπουργό Εξωτερικών και γι’ αυτό δεν επανήλθε.
3. Οταν προσπάθησε να δώσει ρατσιστικά χαρακτηριστικά στη δήλωση Μηταράκη ότι οι Ουκρανοί είναι πραγματικοί πρόσφυγες κάνοντας αυθαίρετες αναφορές στο χρώμα του δέρματος των προσφύγων κ.λπ. Οταν ο κ. Μηταράκης εξήγησε τι εννοούσε και τι προβλέπουν οι διεθνείς συνθήκες, ότι δηλαδή πρόσφυγας είναι εκείνος που αναγκάζεται να αφήσει τη χώρα του για να πάει στη διπλανή ασφαλή χώρα, όπως κάνουν οι Ουκρανοί, και δεν είναι οι οικονομικοί μετανάστες που περνούν πέντε, έξι, εφτά και οκτώ ασφαλείς χώρες μέχρι να έρθουν στην Ελλάδα, όπου δεν πληρούν τα κριτήρια και δεν δικαιούνται διεθνή προστασία, ο κ. Τσίπρας δεν επανήλθε κατά τη δευτερολογία του.
4. 4. Οταν προσπάθησε να «καλύψει» τη δήλωση του εξαδέλφου Γιώργου Τσίπρα ότι «η άμυνα δεν είναι αυτοσκοπός» με τη φράση «για εμάς αυτοσκοπός είναι η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας».
5. Οταν για άλλη μία φορά προσπάθησε να αποδώσει τις υπέρογκες αυξήσεις στην ενέργεια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και την επιλογή της να σταματήσει σταδιακά την παραγωγή λιγνίτη.
6. Οταν στη συζήτηση στη Βουλή για τον πόλεμο της Ουκρανίας, τις επιπτώσεις του, τη θέση της Ε.Ε. και τη θέση της Ελλάδας, ο κ. Τσίπρας κάλεσε τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί και ζήτησε και πάλι εκλογές.