Ειδικότερα, για τα ΤΧΣ προβλέπεται να μην εκπονούνται σε επίπεδο δήμου, όπως γίνεται με βάση την ισχύουσα ρύθμιση, αλλά σε επίπεδο δημοτικής ενότητας (μίας ή περισσοτέρων), δηλαδή των πρώην «καποδιστριακών» δήμων (όπως συνέβαινε και στο παρελθόν), κάτι που, όπως σημειώνεται, θα επιτρέψει και τη χωρική εστίαση στις περιοχές προτεραιότητας και την ταχύτερη ολοκλήρωση των σχεδίων. Με αυτόν τον τρόπο επιταχύνεται η διαδικασία καθορισμού χρήσεων γης, καθώς απλοποιείται η διαδικασία εκπόνησης Τοπικών Χωρικών Σχεδίων.

Όπως αναφέρεται στο αιτιολογικό της ρύθμισης, «οι Δήμοι που διαμορφώθηκαν μετά το πρόγραμμα Καλλικράτης (άρθρο 1 ν. 3852/2010) καλύπτουν πολύ μεγάλη και ανομοιογενή έκταση. Για τον λόγο αυτόν καθίστανται ιδιαίτερα δυσχερείς οι λεπτομερειακές ρυθμίσεις που καθορίζονται με τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια, όπως οι χρήσεις γης και οι όροι δόμησης, και υπάρχει κίνδυνος σημαντικών καθυστερήσεων στην ολοκλήρωση και έγκριση των σχεδίων αυτών. Επιπλέον, το πολύ χαμηλό ποσοστό της επικράτειας που καλύπτεται σήμερα από σχέδια ανάλογου τύπου με τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια καθιστά αναγκαία τη σταδιακή προώθηση των σχεδίων αυτών, με προτεραιότητες τις περιοχές που παρουσιάζουν πιο έντονες αναπτυξιακές, περιβαλλοντικές ή κοινωνικές πιέσεις».

Για τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια (ΕΧΣ), με τις ειδικές ρυθμίσεις του Σχεδίου Νόμου, επιταχύνεται η διαδικασία έγκρισής τους, μέσω των οποίων προωθούνται επενδυτικά σχέδια και αναπλάσεις.

Σχετικά με το Πάρκο Τρίτση, στο νομοσχέδιο επικυρώνεται η ανακοίνωση, που είχε κάνει πριν από περίπου έναν μήνα ο υπουργός Περιβάλλοντος, Κωστής Χατζηδάκης, σύμφωνα με την οποία η εποπτεία του Πάρκου μεταφέρεται στην Περιφέρεια Αττικής. Όπως τονίζεται, «με τον τρόπο αυτό, ενισχύεται ο θεσμός της αποκέντρωσης της εποπτείας και των σχετικών αρμοδιοτήτων σε τοπικούς φορείς, οι οποίοι είναι οι πλέον κατάλληλοι για τη διαχείριση του Φορέα και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που ανακύπτουν, λόγω πληρέστερης γνώσης των συνθηκών και των αναγκών. Για τον σκοπό αυτό, πέραν της άνω εποπτείας που μεταφέρεται στην Περιφέρεια, προβλέπεται η συμμετοχή και των Δήμων Ιλίου και Αγίων Αναργύρων στη διαχείριση του Φορέα, διά της συμμετοχής εκπροσώπων τους στη Διοίκησή του».

Σε ό,τι αφορά, τέλος, τους δασικούς συνεταιρισμούς, με το νομοσχέδιο προβλέπονται τα εξής:

– Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που δημοσιεύθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2019 (ΦΕΚ Α 145) δόθηκε παράταση έως τις 31 Μαρτίου 2020 για τις διαδικασίες των Δασικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων: (α) Για την απόκτηση της ιδιότητας δασεργάτη, (β) τη συμπλήρωση του αριθμού των μελών τους έως τουλάχιστον 21, (γ) την προσαρμογή των καταστατικών τους στις διατάξεις του Ν.4423/2016, με έγκριση αυτών από το αρμόδιο Ειρηνοδικείο, (δ) την εκλογή Διοικητικών Συμβουλίων και (ε) την εγγραφή τους στο Μητρώο Δασικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Δασεργατών.

– Με το σχέδιο νόμου δίδεται παράταση για τις προθεσμίες των άρθρων 2 και 3 του ΠΔ 126/1986 σχετικά με τη διαδικασία της παραχώρησης εκμετάλλευσης δασικών εκτάσεων. Ειδικότερα, για το διαχειριστικό έτος 2020, οι προθεσμίες προβλέπονται ως εξής:

α) Έως τις 10 Απριλίου 2020, οι ΔΑ.Σ.Ε. που έχουν προσαρμοστεί σύμφωνα με το άρθρο 47 του ν. 4423/2016 υποβάλλουν αίτηση στην αρμόδια Δασική Υπηρεσία.

β) Έως τις 30 Απριλίου 2020, ο Συντονιστής της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης εκδίδει την απόφαση παραχώρησης.

γ) Έως τις 15 Μαΐου 2020, ο ΔΑ.Σ.Ε. οφείλει να υπογράψει τη δήλωση αποδοχής.

δ) Η αρμόδια Δασική Υπηρεσία οφείλει να εγκαταστήσει τον ΔΑ.Σ.Ε. στο δάσος εντός 15 ημερών από την υποβολή αίτησης εγκατάστασης και σε κάθε περίπτωση έως τις 15 Ιουνίου 2020. Αν ο ΔΑ.Σ.Ε. δεν υπογράψει τη δήλωση αποδοχής εντός αυτής της προθεσμίας ή δεν ζητήσει την εγκατάσταση εντός 30 ημερών από την υπογραφή της, κηρύσσεται έκπτωτος και αποκλείεται για δύο χρόνια από όλους τους τρόπους εκμετάλλευσης.

– Επίσης, η πρόβλεψη ότι δεν μπορεί να είναι μέλος Δασικού Συνεταιρισμού Εργασίας όποιος είναι συγγενής πρώτου βαθμού εμπόρου ξυλείας (άρθρο 6, παρ. 1 του Ν. 4423/2016) απαλείφεται. Με αυτόν τον τρόπο, παύει να ισχύει το κώλυμα των συγγενών πρώτου βαθμού, δεδομένου ότι έχουν ξεχωριστή επαγγελματική και οικονομική δραστηριότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πρέπει να αποκλείονται είτε οι γονείς είτε τα τέκνα -ανάλογα με το ποιος έχει την ιδιότητα του εμπόρου ξυλείας- από τη δυνατότητα συμμετοχής τους σε δασικό συνεταιρισμό. Ωστόσο, διατηρείται το κώλυμα για τους ίδιους τους εμπόρους ξυλείας ή τους συζύγους τους.