Ξεκινά η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Πώς την κρίνετε;  

Η ανάγκη για την αναθεώρηση του Συντάγματος δεν προήλθε σήμερα, αλλά υπαγορεύεται έντονα από την έναρξη της κρίσης. Γι’ αυτό και η αλλαγή του καταστατικού μας χάρτη οφείλει, πάνω απ’ όλα, να απαντά σε ό,τι μας οδήγησε σε αυτήν. Να αποτρέπει τα λάθη που έγιναν και να κινητροδοτεί για αυτά που δεν έγιναν. Να προστατεύει από υπερβάσεις του εθνικού προϋπολογισμού, από πολιτικές δημοσίων ελλειμμάτων, από μετάθεση δαπανών στις επόμενες γενεές, από υποθήκευση του μέλλοντός μας. Και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη στρατηγικών επενδύσεων, την τόνωση της επιχειρηματικότητας, την ενίσχυση της ιδιωτικής οικονομίας, τη διασφάλιση της ατομικής περιουσίας.

Προβληματίζομαι βαθύτατα που ένα τόσο σοβαρό ζήτημα η κυβέρνηση δεν το αντιμετωπίζει ως ιστορική ευκαιρία, αλλά ως ευκαιριακό όφελος. Το πρόβλημα στη χώρα δεν το έφερε ο μη διαχωρισμός κράτους και Εκκλησίας. Το έφεραν οι λανθασμένες πολιτικές. Και αν πρέπει να βγει ένα μήνυμα διεθνώς από την όλη διαδικασία, είναι αυτό της Ελλάδας που ξέρει και μπορεί να αναγνωρίζει τα λάθη της και να τα διορθώνει.

Πώς κρίνετε προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως για την απευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και για τα δημοψηφίσματα;

Είναι σαφές ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για δύο από τα κορυφαία πολιτικά του ατοπήματα. Πρώτον, ότι ενέπαιξε με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας για να ρίξει μια κυβέρνηση, με τα γνωστά επακόλουθα. Και, δεύτερον, ότι αλλοίωσε την αποτύπωση της λαϊκής βούλησης, μετατρέποντας στο δημοψήφισμα του 2015 το «Οχι» σε «Ναι». Οφείλει, όμως, να συνειδητοποιήσει δύο σημαντικά πράγματα: Οτι απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό συνιστά και αλλαγή του πολιτεύματός μας. Και, δεύτερον, ότι διεξαγωγή δημοψηφίσματος για «ψύλλου πήδημα», αφενός μεν, υπονομεύει την κορυφαία θεσμική πράξη αποτύπωσης της λαϊκής γνώμης, αφετέρου δε, ενέχει πολλές παγίδες και επικινδυνότητες για τον ίδιο το λαό και για τις αποφάσεις που καλείται να λάβει.

Ποιες αλλαγές πιστεύετε ότι πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθούν στο νέο Σύνταγμα; 

Το σημερινό Σύνταγμα περιέχει αρκετές διατάξεις που δεν συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις των καιρών. Η ίδια η κρίση μάς υπαγορεύει την ιστορική ανάγκη για βαθιές τομές. Μία από αυτές αποτελεί και το άρθρο 86, το λεγόμενο και περί ευθύνης υπουργών. Θεωρώ ότι το εν λόγω άρθρο χρειάζεται τροποποίηση, ώστε η Βουλή να περιορίζεται μόνο στη λήψη απόφασης για την έγκριση της δίωξης. Και, από εκεί και πέρα, να αναλαμβάνουν μόνο οι δικαστές. Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και με την κατάργηση της αποσβεστικής προθεσμίας, του χρόνου, δηλαδή, παραγραφής που προβλέπεται για το εκάστοτε αδίκημα. Η δίωξη στα πολιτικά πρόσωπα θα πρέπει να ασκείται ανά πάσα στιγμή και όχι μόνο εντός των δύο τακτικών συνόδων που ορίζεται σήμερα. Είναι καιρός τα «παραθυράκια» αμνηστίας για τους υπουργούς να κλείσουν μια και καλή.

Παράλληλα, το άρθρο 16, που καθιστά την παροχή Ανώτατης Εκπαίδευσης κρατικό μονοπώλιο, στέρησε διαχρονικά τη δυνατότητα στη χώρα μας να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις στο χώρο της Παιδείας. Εχουμε χρέος απέναντι στη νέα γενιά να εναρμονιστούμε με τη σύγχρονη πραγματικότητα και να δώσουμε τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων. Με απαραίτητη προϋπόθεση την ψήφιση ιδρυτικού νόμου για τη δημιουργία του εκάστοτε ιδρύματος, ώστε να διασφαλίζονται η διαφάνεια, ο σκοπός και ο τρόπος λειτουργίας του.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνω και στην ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 24 για την προστασία των δασών, το οποίο, συνδυαζόμενο με το άρθρο 117, οδηγεί πολλές φορές σε ανελαστικές παραδοχές σε ό,τι αφορά τις δασικές εκτάσεις της χώρας μας.

Χρειάζεται μια διόρθωση στα συγκεκριμένα άρθρα. Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, βασίζοντας τη δασική της απεικόνιση σε αεροφωτογραφίες του έτους 1940, ακυρώνει επενδύσεις στρατηγικής σημασίας, στερώντας από τη νέα γενιά θέσεις εργασίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι περιπτώσεις επενδύσεων Costa Navarino στην Πύλο και στους Λοκρούς Φθιώτιδας, αλλά και το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό. Είναι καιρός να σταματήσουμε να θεωρούμε δάση περιοχές που η βλάστηση τους, σήμερα, περιορίζεται μόνο σε ξερόχορτα και να προστατεύουμε μόνο τις εκτάσεις που αποτελούσαν αναμφισβήτητα δάση κατά τον Ιούνιο 1975, οπότε και τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμα.

Ασκείτε ως Ν.Δ. σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για το προσφυγικό. Ποιες οι διαφορές της Ν.Δ. στη μεταναστευτική πολιτική της χώρας; 

Πρώτον, για εμάς τα σύνορα της πατρίδας δεν είναι ανοιχτά και προσπελάσιμα για τον κάθε παράνομο μετανάστη. Γι’ αυτό και οφείλουν να φυλάσσονται. Δεύτερον, για εμάς, άλλο πρόσφυγας και άλλο παράνομος μετανάστης. Διαφορά που η απερχόμενη κυβέρνηση επιμένει να μην αντιλαμβάνεται. Εμείς θεωρούμε ότι οι μετανάστες που εισέρχονται παράνομα -επειδή, ακριβώς, έχουν παραβιάσει διεθνείς συνθήκες- οφείλουν να κρατούνται και να επιστρέφονται άμεσα στην Τουρκία, όπως προβλέπει η Κοινή Δήλωση της Ευρώπης με τη γείτονα χώρα. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται, τρίτον, να επιταχυνθούν όλες οι διαδικασίες διαχωρισμού μεταξύ τους, ενέργεια στην οποία η κυβέρνηση, παρά τις διαρκείς μας επισημάνσεις, αρνείται να προχωρήσει. Αυτός είναι και ο λόγος. Συνολικά, από την εφαρμογή της Κοινής Δήλωσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης -Τουρκίας μέχρι και σήμερα, έχουν εισέλθει στη χώρα μας 101.488 παράνομοι μετανάστες και έχουν επιστραφεί μόλις 1.755.

Και, βέβαια, τέταρτον, στέκομαι ιδιαίτερα στο ζήτημα της διαφάνειας στην αξιοποίηση των χρημάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι καιρός να μπει ένα τέλος στις επικρίσεις του διεθνούς Τύπου και να σταματήσει η διεθνής «κατρακύλα» της αξιοπιστίας της χώρας μας γύρω από αυτό το ζήτημα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]