«Η πρώτη επιτυχής έκδοση ομολόγου το καλοκαίρι ήταν μία καλή ένδειξη», πρόσθεσε ο γενικός διευθυντής του ΕΜΣ σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, ενώ σημείωσε ότι η πρόοδος της Ελλάδας ήταν σημαντική και πέρυσι είχε πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της αντί ελλείμματος μεγαλύτερου από το 15% του ΑΕΠ το 2009.

Ο κ. Ρέγκλινγκ δήλωσε ότι η ευρωζώνη χρειάζεται έναν πρόσθετο προϋπολογισμό για τις περιπτώσεις ασύμμετρων οικονομικών σοκ, που θα μπορούσε να αντιστοιχεί στο 1% έως 2% του ΑΕΠ της, δηλαδή σε 100 έως 200 δις.  ευρώ.

«Για παράδειγμα, μία υποθετική περίπτωση θα μπορούσε να είναι η Ιρλανδία, εφόσον η χώρα χρειασθεί κεφάλαια αν ήταν ιδιαίτερα εκτεθειμένη σε ένα πολύ σκληρό Brexit. Αυτό θα ήταν πολύ διαφορετικό από τη διάσωση με όρους, όπως έχουμε κάνει για την Ελλάδα και άλλες χώρες», είπε.

«Έχουμε ήδη μέσα για να μειώνουμε τις αποκλίσεις εντός της ΕΕ», πρόσθεσε, «για παράδειγμα μεταβιβάσεις προς φτωχότερες χώρες στο πλαίσιο του προϋπολογισμού της ΕΕ και των επενδυτικών προγραμμάτων του σχεδίου Γιούνκερ. Τα μέσα αυτά θα μπορούσαν να ενισχυθούν».

Όσον αφορά τη μετεξέλιξη του ΕΜΣ σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (ΕΝΤ), ο κ. Ρέγκλινγκ είπε ότι σχεδόν όλες οι χώρες στηρίζουν μία τέτοια εξέλιξη, αλλά επί του παρόντος δεν έχει ληφθεί κάποια απόφαση.

Το ΕΝΤ, σημείωσε, θα αναλάβει κατά πάσα πιθανότητα συγκεκριμένα καθήκοντα που επιτελούσε έως τώρα στην Ευρώπη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). «Πιθανότατα, θα «τρέχει» τις αποστολές μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ιδίως αναφορικά με τον σχεδιασμό των όρων των προγραμμάτων διάσωσης και την παρακολούθησή τους.

Ο επικεφαλής του ΕΜΣ σημείωσε επίσης ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται έναν υπουργό Οικονομικών, που θα συντονίζει τις οικονομικές πολιτικές των χωρών και θα την εκπροσωπεί στα διεθνή όργανα, όπως τη G20 και το ΔΝΤ. «Αλλά αυτό θα πάρει σίγουρα κάποια χρόνια», πρόσθεσε.

Πρώτα, είπε για τις αλλαγές στην Ευρωζώνη, θα πρέπει να ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση. «Πρέπει να υπάρξει ένα πρόσθετο δίχτυ ασφαλείας (για περιπτώσεις τραπεζικών κρίσεων) και εργαζόμαστε πάνω σε αυτό. Ένα άλλο βασικό θέμα», είπε, «θα ήταν η ευρωπαϊκή ασφάλιση των καταθέσεων, που θα ήταν χρήσιμη».

Οι μισές χώρες, είπε, ιδιαίτερα η Γερμανία και η Βόρεια Ευρώπη είναι αντίθετες σε αυτό, όσο οι πιο αδύναμες τράπεζες δεν έχουν λύσει τα θέματα που έχουν με προβληματικά στοιχεία του ενεργητικού τους και δεν έχει σημειωθεί περαιτέρω μείωση των κινδύνων. «Αυτή συνεχίζεται. Για παράδειγμα, η Ιταλία έλυσε το πρόβλημα τριών τραπεζών της το καλοκαίρι», πρόσθεσε.