Οι δύο τους ήταν σύντροφοι και συν-δημιουργοί για περισσότερο από μια δεκαετία πριν από το χωρισμό τους το 1988, περίοδο κατά την οποία επινόησαν μια σειρά έργων.

Πριν από περίπου έναν χρόνο ο Ουλάι κατέθεσε αγωγή σε βάρος της Αμπράμοβιτς υποστηρίζοντας ότι η Σέρβα καλλιτέχνης είχε παραβιάσει ένα συμβόλαιο που είχαν μεταξύ τους από το 1999. Σύμφωνα με αυτό όσα έργα πωλούνταν από αυτά που είχαν δημιουργήσει μαζί το 60% των κερδών θα πήγαινε στην γκαλερί, το 30% στην Αμπράμοβιτς και το 20% στον Ουλάι.

Όπως ισχυρίστηκε ο Ουλάι αυτό δεν συνέβη καθώς η Αμπράμοβιτς δεν τον ενημέρωνε για τις πωλήσεις και μόνο τέσσερις φορές του κατέβαλε το ποσοστό πώλησης κατά τα τελευταία 16 χρόνια.

Το δικαστήριο του Άμστερνταμ που εκδίκασε την αγωγή αποφάνθηκε ότι ο Ουλάι είχε το δικαίωμα του 20% των καθαρών κερδών από τις πωλήσεις των έργων και αποφάσισε ότι η Αμπράμοβιτς θα πρέπει να του καταβάλει περί τις 250.000 ευρώ για δικαιώματα των έργων που έχει πωλήσει καθώς και περίπου 23.000 ευρώ για νομικά έξοδα.

Επιπλέον, η καλλιτέχνις θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι όλα τα έργα από το 1976 έως το 1980 και από το 1981 έως το 1988 είναι συμπαραγωγές με τον Ουλάι, ενώ σε διάστημα 15 ημερών θα πρέπει να παραδώσει γραπτή αναφορά με όλες τις αναπαραγωγές των έργων από το 2007 μέχρι και σήμερα και τις πωλήσεις αυτών.

Σε δηλώσεις του ο Ουλάι είπε ότι η όλη νομική διαδικασία ήταν «δυσάρεστη και στενάχωρη» και την παρομοίωσε σαν να έδινε μάχη με τον καρκίνο.

«Κέρδισα την υπόθεση στα πιο κρίσιμα σημεία. Ήταν σαν να έφυγε ένα βάρος από πάνω μου, σωματικό και ψυχικό», είπε.
«Ήταν μία μάχη με έναν επιθετικό καρκίνο που απειλούσε τη ζωή μου, η νομική μάχη με την Αμπράμοβιτς απειλούσε την ύπαρξή μου. Κατά τη γνώμη μου η δικαστική απόφαση ήταν δίκαιη και απεκατέστησε την αλήθεια».