Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» τα επιπλέοντα απορρίμματα, η θολή λασπερή και αποκρουστική όψη των υδάτων ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που οραματίστηκε ο Ρέντσο Πιάνο όταν σχεδίαζε το κανάλι – έμβλημα του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο Φάληρο.

Οι επισκέπτες αντικρίζουν έναν καφε-γκρίζο βάλτο, μια απέραντη μακρόστενη πισίνα που μοιάζει με κολοσσιαίο ενυδρείο γεμάτο άλγες, «σάπια» λιμνάζοντα νερά, μια εστία δυσοσμίας που σύντομα θα είναι και εστία μόλυνσης.

Το εξωτερικό σκηνικό έρχεται σε αντίθεση με τα ολοκαίνουργια κτίρια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Όπως είναι τώρα μάλλον θα ταίριαζε στις παρατημένες ολυμπιακές εγκαταστάσεις της περιοχής παρά στο ΚΠΙΣΝ που κόστισε 600 εκ. ευρώ και παραδόθηκε στο ελληνικό Δημόσιο δίχως κανένα χρέος.

Όπως φαίνεται οι προοπτικές διαχείρισης του συγκροτήματος από το δημόσιο φαντάζουν δυσοίωνες. Οι άνθρωποι πάντως του ΚΠΙΣΝ δεν φαίνεται να ανησυχούν. Αναφέρουν ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, καθώς αυτό τον καιρό βρίσκεται σε εξέλιξη ο προγραμματισμένος καθαρισμός του καναλιού που αναμένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος Μαρτίου.

Μάλιστα αυτός είναι και ο λόγος ου δεν γίνονται δραστηριότητες στο κανάλι (ιστιοπλοΐα, καγιάκ) και οι οποίες θα αρχίσουν τον Απρίλιο. Μάλιστα ενημερώνονται και οι επισκέπτες για το τι ακριβώς συμβαίνει και να μην υπάρχουν αρνητικές εντυπώσεις

Το κανάλι είναι από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα του ΚΠΙΣΝ, έχει μήκος 400μ., πλάτος 30μ. και βάθος από 70 ως 150 εκατοστά. Σύμφωνα με τον Ιταλό, Ρέντσο Πιάνο, που το σχεδίασε, η παρουσία του καναλιού ενισχύει και επαναφέρει συμβολικά τη σύνδεση της πόλης με τη θάλασσα και όχι μόνο. Και αυτό διότι σε περιπτώσεις έντονων βροχοπτώσεων έχει σχεδιαστεί να λειτουργεί ως ταμιευτήρας των όμβριων υδάτων. Σε συνδυασμό μάλιστα με τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις που έχουν σχεδιαστεί γι΄αυτό τον σκοπό, το κανάλι συντελεί στην αντιπλημμυρική προστασία του έργου.

Είναι μια γιγαντιαία πισίνα που τροφοδοτείται με θαλασσινό νερό και επειδή αυτό επιστρέφει εκεί απαγορεύεται η χρήση του χλωρίου. Έτσι αναπτύσσονται φυτικοί μικροοργανισμοί ενώ η στασιμότητα των υδάτων προκαλεί δυσοσμία και συσσώρευση σκουπιδιών.

Και μπορεί να υπάρχουν σε σταθερή βάση δύο ρομποτικοί μηχανισμοί που αφαιρούν την άλγη που δημιουργείται στον πυθμένα, όμως δυο φορές τον χρόνο επιβάλλεται ενδελεχής καθαρισμός.

Η διαδικασία έχει διάρκεια ένα μήνα και περιλαμβάνει το άδειασμα, τον καθαρισμό του υδάτινου όγκου όσο και των σωληνώσεων και των αντλιοστασίων. Το κόστος καθαρισμού είναι 15.000 ευρώ για κάθε φορά.

Κατά την τελετή παράδοσης του ΚΠΙΣΝ ο πρόεδρος Α.Δρακόπουλος του Ιδρύματος είχε αφήσει διάφορες αιχμές τονίζοντας ότι τι κράτος θα πρέπει να διαχειριστεί σωστά την υποδομή, Μένει να δούμε αν θα το κάνει…