Η σούρα στα αραβικά δεν έχει καμία σχέση με εκείνη στα ελληνικά. Σημαίνει φωτογραφία, σαν κι εκείνες που προσπαθούσαν να τραβήξουν τα παιδιά όλα μαζί ή σε ομάδες, ακριβώς όπως επιδιώκει κάθε παιδικό τσούρμο που βρίσκεται για λίγο μακριά από την καθημερινή ρουτίνα, σε μια εκδρομή ή επίσκεψη.

Καθώς ο αποσπερίτης άρχιζε ήδη να φαίνεται στον ουρανό, οι σούρες (στα αραβικά) χάριζαν ήδη τα πρώτα χαμόγελα στην ομάδα των είκοσι παιδιών, ηλικίας 10 έως 17 ετών, που είχαν έρθει για ξενάγηση στον κόσμο των άστρων. Κάρφωσε ένα ακόμη χαμόγελο και στον υπογράφοντα που ήρθε να παρακολουθήσει τη δραστηριότητα αυτή έχοντας τους τελευταίους μήνες γράψει πολλές φορές για ανθρώπους που πνίγονται στη θάλασσα, άλλους παρατημένους στο παγωμένο χιόνι ή στα νύχια της κυβερνητικής ανεπάρκειας.

Τα προσφυγόπουλα που ήρθαν αυτό το απόγευμα είναι η δεύτερη ομάδα που επισκέπτεται το Αστεροσκοπείο. Πρόκειται για μια σειρά δραστηριοτήτων σε συνεργασία με το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής που έχουν προφανή στόχο να προσφέρουν στα παιδιά διεξόδους κανονικότητας.

Η συγκεκριμένη δομή της Ραφήνας όπου φιλοξενούνται είναι από τις μικρότερες σε μέγεθος (118 άτομα) και φιλοξενεί αποκλειστικά μονογονεϊκές οικογένειες άρα η αναλογία είναι συντριπτική υπέρ των παιδιών.
Οι υπεύθυνοι του Αστεροσκοπείου, με τη βοήθεια των μεταφραστών, αρχίζουν να βάζουν την ομάδα στο νόημα πριν καν μπουν στο εμβληματικό κτίριο Σίνα που μοιάζει με εκκλησία και δεσπόζει απέναντι από την Ακρόπολη, όπως, άλλωστε, κάνουν και τις υπόλοιπες μέρες με παιδιά που έρχονται από κανονικά σχολεία. Η Αφροδίτη που ήδη λάμπει στον ουρανό δίνει την πρώτη αφορμή. Μια μικρούλα, με τη χαριτωμένη αφέλεια που χαρακτηρίζει κάθε παιδί, ρωτά: «Μα γιατί παλιά βλέπαμε πιο πολλά αστέρια;».

ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

[email protected]

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου