της δρος Άννας Κωνσταντινίδου

Αυτό που πρέπει να γραφεί αρχικά και εμφατικά, είναι ότι μία εξαγωγή της πολιτικής Κρίσης της Τουρκίας είναι πολύ πιθανή, προκειμένου ο Ερντογάν να κατευνάσει τα λαϊκά πλήθη. Καθώς ας μην ξεχνάμε, ότι η Κωνσταντινούπολη είναι μιάμιση σχεδόν Ελλάδα σε πληθυσμό, αγγίζοντας τα 16 εκ. κατοίκων.

Οφείλουμε να είμαστε ως Ελλάδα έτοιμη, για να μην ζήσουμε εικόνες Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2020 στον Έβρο. Καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον Σεπτέμβριο του 2019, η Τουρκία του Ερντογάν είχε εξαπολύσει -ανάλογο πογκρόμ με το χθεσινό- εναντίον των δημάρχων μεγάλων δήμων της χώρας και άλλων αξιωματούχων, οι περισσότεροι εκ των οποίων αντιτάχθηκαν στην τότε σχεδιαζόμενη στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στη βορειοανατολική Συρία (η οποία έγινε σε μαζικό στρατιωτικό επίπεδο, ένα μήνα αργότερα από την απομάκρυνση των εκλεγμένων δημάρχων, τον Οκτώβριο του 2019).

Από εκεί και ύστερα, και σε ότι αφορά την σύλληψη Ιμάμογλου, αρχικά, οφείλουμε να σημειώσουμε, ότι όποιος πρόεδρος, όποιου κόμματος και να βρίσκεται στο τιμόνι του τουρκικού Κράτους η πολιτική που υπάρχει απέναντι στον Ελληνισμό θα είναι ίδια και απαράλλαχτη. Και πολύ απλά, η Ελλάδα πόνεσε όποτε ήταν Πρόεδρος της Τουρκίας επικεφαλής του κεμαλικού κόμματος (του Ρεπουμπλικανικού, όπως ονομάζεται CHP). Τα πιο ενδεικτικά παραδείγματα είναι ο Μουσταφά Κεμάλ-Ισμέτ Ινονού και Μπουλέντ Ετσεβίτ (εισβολή στην Κύπρο το 1974).

Στο παρελθόν έχω κάνει σχετικές αναρτήσεις για το κεμαλικό κόμμα, τις σχέσεις με το τουρκικό στράτευμα, όπως και το πώς διαμορφώνει τις σχέσεις του με τον δυτικό παράγοντα. Παραθέτω κάποια άρθρα μου για να αντιληφθούμε το κοινωνικό και πολιτικό σκηνικό της γειτονικής χώρας, καθώς για την οικονομία του χρόνου, δεν θα αναλύσω στην παρούσα ανάρτηση. Αυτό που έγινε χθες, εν ολίγοις, δεν ήταν παρά ένα προαναγγελθέν “έγκλημα” ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας θα ξαναδιεκδικήσει την προεδρία, όπως εν πολλοίς προεικονίσαμε το χθεσινό σκηνικό στην παρατιθέμενη αρθρογραφία: https://eleftherostypos.gr/ellinotourkika/i-tourkia-kai-oi-ellinotourkikes-scheseis-tin-epomeni-mera-apo-tis-ekloges-sti-geitoniki-chora και https://www.huffingtonpost.gr/entry/o-erntoyan-einai-fainomenika-kai-mono-ettemenos_gr_660a42eee4b0c4621eb78852

Και https://activenews.gr/%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%B4-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1/

Προσωπικά θεωρώ ότι είναι λάθος να συσχετίζουμε την (χθεσινή) στάση του Ερντογάν ως προς τη διάσταση Τραμπ ή του τρόπου που ο Τούρκος πρόεδρος αντιλαμβάνεται τη σχέση του με τους Κούρδους και μετά την προσέγγιση με Οτσαλάν. Ο Ερντογάν τη δεδομένη χρονική στιγμή και στη βάση των γεωπολιτικών εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή θέλει να δώσει ένα και μόνο μήνυμα, ότι το τουρκικό Κράτος είναι μία στιβαρή θεοκρατική κοινωνία, μία παραδοσιακή κοινωνία που μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον του Ισλαμ στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή.

Και αρχίζοντας τις “πολιτικές εκτοπίσεις” από το εσωτερικό του εναντίον προσώπων που απηχούν στη Δύση και στην τουρκική κοινωνία τις έννοιες “του εξευρωπαϊσμένου” και “του εκδυτικοποιημένυ”, με την πιο χαρακτηριστική προσωπικότητα τον Εκρεμ Ιμάμογλου (… άλλωστε χθες έστελνε ο ίδιος ο Ιμάμογλου τα δικά του μηνύματα μέσα από ένα δωμάτιο -ντουλάπα, αντικατοπτρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς την δυτική κουλτούρα), ο Ερντογάν θέλει να συσπειρώσει ή έστω επιδιώκει να συσπειρώσει τις μουσουλμανικές (αραβικές) κοινωνίες, εναντίον του Δυτισμού. Και τον βολεύει μία τέτοια προπαγανδιστική ρητορική, γιατί πολύ απλά στον Πούτιν και όπως κινήθηκε με το ουκρανικό (… και καλά την προστασία των μειονοτικών ομάδων) του βγήκε… τώρα, ο Ερντογάν έχει ψηλά το Παλαιστινιακό…

Όχι, ο Ερντογάν δεν είναι σίγουρος ότι θα του βγει όλο αυτό. Ωστόσο προσπαθεί “να του βγει”, καθώς προσπαθεί να επαναφέρει τον σχεδιασμό με την Αραβική Άνοιξη που η Τουρκία επανέφερε την παρουσία της στον αραβικό και μουσουλμανικό Κόσμο, γιατί πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι Κεμαλιστές κάθε άλλο παρά προκρίνουν την πρόσδεση της Τουρκίας με τον Αραβικό Κόσμο.

… και τώρα το show αρχίζει… Το γάντι ο Ερντογάν εμμέσως πλην σαφώς το έριξε σε Δύση και Αραβικό Κόσμο… Και τέλος απαντώντας στην ερώτηση με την οποία άρχισα το κείμενο, ο Μανσούρ Γιαβάς δεν έχει καμία κοινωνική -συμπεριφορική σχέση με τον Ιμάμογλου. Ο Μανσούρ Γιαβάς ήταν ένα φτωχό παιδί, όπως ο Ερντογάν που στερήθηκε ακόμη και ζωτικής σημασίας αγαθά στα παιδικά και νεανικά του χρόνια και κάθε άλλο παρά εκπροσωπεί την τρυφηλή ζωή των Δυτικών.

*Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου& Δικαίου Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Διδάσκουσα στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σχέσεων Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Επιστημονική Συνεργάτιδα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), εξωτερική διαλέκτρια στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ), Συνεργάτιδα του Canadian Hellenic Congress