Παράλληλα, σχολιάζοντας την έκφραση «δικός μας» που χρησιμοποιούν στα σχόλια τους διάφοροι δυτικοί, αλλά και Ρώσοι αναλυτές, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να υπογραμμίσουν ότι ο Τράμπ είναι σχεδόν άνθρωπος του Κρεμλίνου, δήλωνε με έμφαση στο κανάλι «Ρωσία 1», ότι «ο Τραμπ δεν είναι ‘δικός’ μας και όσοι το λένε κάνουν μεγάλο λάθος. Είναι Αμερικανός και πρόεδρος των ΗΠΑ”.

Ωστόσο, παρά τις επισημάνσεις αυτές του εκπροσώπου του Κρεμλίνου, δεν σημαίνει ότι η εκλογή του Τράμπ δεν απασχολεί το Κρεμλίνο, που περιμένει υπομονετικά να διαπιστώσει, ποια θα είναι τα περιθώρια δράσης του και αν πράγματι θα συμβάλει με την πολιτική του στην εξομάλυνση των σχέσεων Ουάσιγκτον -Μόσχας και φυσικά στην κατάργηση των κυρώσεων, τις οποίες ο αμερικανός πρόεδρος έχει χαρακτηρίσει ήδη αναποτελεσματικές. Το Κρεμλίνο, περιμένοντας, να δει ποιες πρωτοβουλίες θα λάβει ο αμερικανός πρόεδρος προς την κατεύθυνση αυτή, μελετάει την κάθε του κίνηση, αλλά και τις αντιδράσεις στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τόσο η εκλογή του Τράμπ, όσο και η ορκωμοσία του δεν προκάλεσαν επίσης κανένα κύμα διαμαρτυρίας, ούτε στη Μόσχα ούτε σε καμία άλλα πόλη της Ρωσίας, όπως έγινε σε άλλες ξένες χώρες, από Ρωσίδες που να διαμαρτύρονται για τα δικαιώματα τους ή από κάποιες ομάδες που βλέπουν με φόβο και δυσπιστία τον νέο αμερικανό πρόεδρο, ακόμη και ως απειλή.

¨Όμως η εκλογή του Ντόναλντ Τράμπ, παρά την ηρεμία με τη οποία έγινε δεκτή στους κόλπους της ρωσικής κοινωνίας, πυροδότησε έντονες συζητήσεις στους κόλπους των ρώσων φιλελευθέρων. Ο άνθρωπος που τις πυροδότησε είναι ο Ανατόλι Τσουμπάις, που υπήρξε εξέχον κυβερνητικό στέλεχος την περίοδο του Γιέλτσιν, ενώ σήμερα θεωρείται στην Ρωσία ένας από τους κυριότερους ιδεολόγους της παγκοσμιοποίησης και του φιλελευθερισμού και ηγείται του κρατικού οργανισμού «Rosnano», που ασχολείται με τον ευαίσθητο τομέα των νανοτεχνολογιών.

«Νοιώθω τρόμο από την οικουμενική πολιτική καταστροφή, όπως και η πλειοψηφία τον παρευρισκομένων στο Νταβός, με την εκλογή του Τράμπ, που δεν θυμάμαι να είχα νοιώσει ούτε μια φορά, όσα χρόνια συμμετέχω στο Νταβός» δήλωνε ο Ανατόλι Τσουμπάις» λίγο πριν από την ορκωμοσία του αμερικανού προέδρου, σε συνέντευξη του στον ρωσικό ραδιοσταθμό οικονομικών θεμάτων Business FM, εκφράζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την σοβαρή του ανησυχία για το τι μέλει γενέσθαι παγκοσμίως μετά την εκλογή του Τράμπ. Ο Τσουμπάις διατύπωσε επίσης την άποψη ότι αυτή την φορά απειλούνται οι θεμελιώδεις αξίες του φιλευθερισμού, η παγκοσμιοποίηση, η δημοκρατία, ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας των σχέσεων, καθώς έρχονται να τις υποκαταστήσουν οι αξίες περί εθνικής ταυτότητας και των εθνικών συμφερόντων.

Η αντίδραση του Κρεμλίνου ήταν άμεση. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ρώσου προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ έσπευσε να δηλώσει ότι η Μόσχα δεν νοιώθει κανέναν τρόμο την ημέρα της ορκομωσίας, ενώ ο πρώτος αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ίγκορ Σουβάλοφ, αντιλαμβανόμενος τον αντίκτυπο που θα έχουν οι δηλώσεις Τσουμπάις, δήλωσε ότι διαφωνεί, χαρακτηρίζοντας τις συζητήσεις περί τρόμου κι φόβου υπερβολικές.

Οι δηλώσεις βέβαια αυτές ένθεν και ένθεν, καταμαρτυρούν, τους έντονους προβληματισμούς, που έχει προκαλέσει η εκλογή του Τράμπ στους κόλπους των ρώσων φιλελευθέρων, πολλοί από τους οποίους βλέπουν με πανικό την εκλογή του. «Οι διαθέσεις όμως πανικού, -όπως γράφει η Νσταλία Μιλτσάκοβα- υποδιευθύντρια του Τμήματος Αναλύσεων του οικονομικού ομίλου Alpari- που δεν κυριεύουν…
μόνο τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ στις ΗΠΑ και άλλες ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης, που είναι υπέρ της παγκοσμιοποίησης ,αλλά και τους φανατικούς θιασώτες των φιλελευθέρων αξιών σε όλο των κόσμο, στους οποίους ανήκει και ο Ανατόλι Τσουμπάις, είναι εντελώς δικαιολογημένες». Γιατί όπως λέει η ίδια, είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο Ντόναλντ Τράμπ, αμφισβήτησε τις ελίτ αυτές, αλλά και τις αξίες τους

Ανεξάρτητα όμως από τη στάση αναμονής και προσμονής που τηρεί το Κρεμλίνο, και τους φόβους ενός τμήματος της ρωσικής φιλελεύθερης ελίτ, φαίνεται πως ο Ντόναλντ Τράμπ κατάφερε να ταράξει τα ήρεμα νερά του κόσμου των φιλελευθέρων, όπως είχε ταράξει τα νερά του κόσμου της αριστεράς πριν από 25 και πλέον χρόνια ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.