Ο «τυφώνας» του Παναθηναϊκού αλλά και του ελληνικού αθλητισμού αναπαύεται στην τελευταία του κατοικία στο Α. Νεκροταφείο Αθηνών αφήνοντας πίσω του μία ολόκληρη αυτοκρατορία.

Αυτός μαζί με τα αδέρφια του , τον Παύλο και τον Κώστα που πριν από λίγους μήνες τον είχαν αφήσει μόνο στη Γη μεγαλούργησαν σε όλα όσα καταπιάνονταν. Από τον αθλητισμό μέχρι την επιχειρηματικότητα.

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος έκανε την τελευταία του βόλτα στους δρόμους της Αθήνας καλυμμένος με την σημαία του Παναθηναϊκού που τόσο αγάπησε, λάτρεψε, δόξασε και με την οποία δοξάστηκε. Αυτή ήταν άλλωστε και μία από τις τελευταίες του επιθυμίες που όπως συνήθιζε θέλησε να την μοιραστεί με όλους.

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν κάτι παραπάνω από ένας απλός παράγοντας. Ήταν ο ίδιος ο Παναθηναϊκός, έχοντας προσφέρει την ζωή του για την ομάδα. Το μόνο που ζήτησε ποτέ ήταν το εξής: Όταν φύγει από την ζωή, να τον θάψουν με την σημαία του Παναθηναϊκού.

Την συγκλονιστική αυτή ατάκα την είχε ξεστομίσει τον Σεπτέμβριο του 2015, στην γιορτή Honouring Our Legacy του Παναθηναϊκού, ανατριχιάζοντας τους πάντες, σε μία από τις πιο δυνατές στιγμές της πορείας του.

Συγκεκριμένα, ο σπουδαίος παράγοντας πήρε κάποια στιγμή το μικρόφωνο και είπε με τρεμάμενη φωνή: «Θέλω να με ακούσετε με λίγη ησυχία. Θέλω να κάνω μία παραίνεση και μία παράκληση: Όταν πεθάνω, να με θάψετε με την σημαία του Παναθηναϊκού».

Η σορός του Θανάση Γιαννακόπουλου, καλυμμένη με τη σημαία του Παναθηναϊκού, έφυγε από τη Μητρόπολη Αθηνών για το Α’ Νεκροταφείο και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος σταμάτησε για να μιλήσεις στους φίλους του Τριφυλλιού που έδωσαν βροντερό «παρών» στην κηδεία.

«Τώρα ο Θανάσης είναι δίπλα στον Παύλο στον ουρανό. Να ξέρετε πως και ο Θανάσης σας αγαπούσε όλους πολύ, όπως και ο Παύλος. Είναι στο χέρι μας να συνεχίσουμε τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού για να χαίρονται και εκείνοι από ψηλά», ανέφερε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ και πρόεδρος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού.

Το λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη

Μεγάλη συγκίνηση στη Μητρόπολη Αθηνών, όπου το φέρετρο του έφθασε καλυμμένο με τη σημαία του Παναθηναϊκού, αφού αυτή ήταν και η επιθυμία του ίδιου του αποθανόντος.

Απίστευτες στιγμές στη Μητρόπολη Αθηνών, με τον Θανάση Γιαννακόπουλο να ενώνει ακόμη και τους οπαδούς του Τριφυλλιού, με τον πρώην παίκτη της ομάδας, αλλά πλέον “αιώνιο” αντίπαλο, Βασίλη Σπανούλη.

Στη Μητρόπολη Αθηνών βρέθηκε και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος ταξίδεψε στην Ελλάδα για να τιμήσει τον Θανάση Γιαννακόπουλο, όπως είχε κάνει και με τον Παύλο. «Είναι μία δύσκολη στιγμή για τον Παναθηναϊκό και το ελληνικό μπάσκετ. Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν μία τεράστια προσωπικότητα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Αυτός και τα αδέλφια του μας έμαθαν να αγαπάμε την ομάδα μας, χωρίς να μισούμε τον αντίπαλο. Ο Παναθηναϊκός είναι μία μεγάλη ομάδα με τεράστια ιστορία και θα συνεχίσει την πορεία του παρά την απώλεια των τριών αδελφών που τον έφεραν στην κορυφή. Μπορεί τα τρία αδέλφια να μην είναι ανάμεσά μας, αλλά θα είναι για πάντα στην καρδιά μας», τόνισε ο Ομπράντοβιτς.

Σε τριφύλλι το στεφάνι των οπαδών του Παναθηναϊκού, γράφει: “Θανάση εσύ είσαι ο Παναθηναϊκός”

Η ζωή του Θανάση Γιαννακόπουλου

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος γεννήθηκε το 1931. Όπως και ο Παύλος, φοίτησε στην ΑΣΟΕΕ και από μικρή ηλικία μαθήτευσε και αυτός στο φαρμακείο του πατέρα τους, του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Η ιστορία της οικογένειας Γιαννακόπουλου ξεκίνησε σε αυτό ακριβώς το φαρμακείο της οδού Πειραιώς το 1924 και έμελλε να γράψει χρυσές σελίδες στην επιχειρηματική -και όχι μόνο- ζωή του τόπου. Αναπόσπαστο μέρος αυτής της ιστορίας είναι και η πορεία του Θανάση Γιαννακόπουλου. Τελευταία, είχε τη θέση του προέδρου της ΒΙΑΝΕΞ, μετά την απώλεια του Παύλου Γιαννακόπουλου.

Μεγάλη του αγάπη ο αθλητισμός. Διετέλεσε πρόεδρος του Παναθηναϊκού σε μπάσκετ, βόλεϊ και ερασιτέχνη, ενώ ήταν και για αρκετά χρόνια σύμβουλος της ΕΠΟ.

Από το 1992 μέχρι το 2012 υπήρξε συνιδιοκτήτης της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού μαζί με τον αδερφό του, Παύλο. Ανέλαβε την προεδρία των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού από το 1999 έως το 2009. Επίσης, υπήρξε πρόεδρος του επαγγελματικού τμήματος βόλεϊ ανδρών του Παναθηναϊκού την περίοδο 2008-09.

Ποιος ήταν ο Θανάσης Γιαννακόπουλος

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών – είχε γεννηθεί στις 27 Φεβρουαρίου 1931 – ύστερα από «μάχη» περίπου δύο μηνών που έδωσε στο νοσοκομείο μετά από οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο.

Στους ουρανούς, πλέον, θα συναντήσει τα δύο αγαπημένα του αδέλφια, τον Παύλο και τον Κώστα, που τα έχασε πέρυσι με διαφορά μικρότερη των δύο μηνών. Στις 29 Απριλίου 2018 «έφυγε» ο Κώστας και στις 10 Ιουνίου ο Παύλος.

Μαζί τα τρία αδέλφια κατάφεραν και μετέτρεψαν το φαρμακείο του πατέρα τους, Δημήτρη, στην οδό Πειραιώς στη μεγαλύτερη ελληνική φαρμακοβιομηχανία, τη ΒΙΑΝΕΞ.

Από τη δεκαετία του ’70 ο Παύλος και ο Θανάσης άρχισαν να ασχολούνται με τον αγαπημένο τους Παναθηναϊκό. Το 1979 την τελευταία στιγμή δεν έγιναν μεγαλομέτοχοι της ΠΑΕ, που δόθηκε στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, αλλά επέστρεψαν στην «ομάδα του τριφυλλιού» το 1987 ως διοικητικοί ηγέτες του Ερασιτέχνη.

Μαζί με τον τρίτο αδελφό Κώστα «απογείωσαν» την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού και την οδήγησαν στην κατάκτηση 6 ευρωπαϊκών τίτλων, ενός Διηπειρωτικού, 13 πρωταθλημάτων Ελλάδας και 7 Κυπέλλων από το 1996 έως το 2012, που αποχώρησαν από το προσκήνιο για να αναλάβει τη διοίκηση ο γιος του Παύλου, Δημήτρης.

Ο Παύλος ήταν ο ηγέτης, ο Κώστας ο τεχνοκράτης, ο Θανάσης ήταν η «ψυχή» και ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας.

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν από τους ελάχιστους παράγοντες που έγιναν γνωστοί με το μικρό τους όνομα στην αθλητική ιστορία του τόπου και ο εκλιπών θα μείνει στη μνήμη όλων ως ο «Θανάσης»!

Εκτός από «μπασκετικός» λάτρεψε το ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 όταν ξεκίνησε ως ένας απλός παράγοντας του ΠΑΟ Ρουφ, έγινε μέλος του Δ.Σ. της ΕΠΟ επί προεδρίας Γιώργου Δέδε ενώ παράλληλα ήταν και μέλος του Παναθηναϊκού.

Υπηρέτησε από όλα τα δυνατά πόστα το «τριφύλλι», στον ερασιτέχνη, στο βόλεϊ, στο μπάσκετ χωρίς να λείπει ποτέ από τα παιχνίδια της ποδοσφαιρικής ομάδας. Ευσυγκίνητος καθώς ήταν δάκρυσε πολλές φορές στις επιτυχίες του «τριφυλλιού». Το γεγονός ότι έτυχε της καθολικής αποδοχής ακόμη και από τους αντιπάλους λέει πολλά.