Το άρθρο έχει τίτλο «Η νέα χρονιά του ζην επικνδύνως για την Ελλάδα», και τονίζει: «ο Αλέξης Τσίπρας είναι στριμωγμένος ανάμεσα στη Γερμανία και το ΔΝΤ, την Τουρκία και την προσφυγική κρίση, τις λάθος υποσχέσεις και την καταρρέουσα δημοτικότητά του – στο σημείο της πολιτικής εξόντωσης».

Γίνεται αναφορά στα εμπόδια που έβαζαν υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου την ίδια ώρα που παρά τον ανασχηματισμό του Νοεμβρίου, οι διαπραγματεύσεις προχωρούσαν με αργό ρυθμό και αιχμή των διαφωνιών τα εργασιακά.

Στην συνέχεια προσθέτει: «Η 5η Δεκεμβρίου ήρθε και έφυγε χωρίς συμφωνία (staff-level agreement). Ακολούθησε στις 8 Δεκεμβρίου η εξαγγελία Τσίπρα για τη μισή 13η σύνταξη η οποία, εκτροχίασε τη στρατηγική που υποτίθεται ότι ακολουθούσε. Το επόμενο βήμα ήταν το «πάγωμα» των μέτρων για το χρέος το οποίο οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα να υιοθετήσει μια τακτική που θυμίζει δυσοίωνα τις ταραγμένες ημέρες του 2015 – με διαφορετικές εκφράσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό».

«Η προσδοκία είναι τώρα ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα πάρει μήνες να ολοκληρωθεί καθυστερώντας κάθε απόφαση της ΕΚΤ για συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και φέρνοντας σύννεφα πάνω από τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας» σημειώνει η WSJ.

«Είχε ο Αλέξης Τσίπρας στρατηγικό σχέδιο όταν ανακοίνωσε το χριστουγεννιάτικο μποναμά; Έχει αποφασίσει τη διεξαγωγή προώρων εκλογών, προκειμένου να σώσει ό,τι μπορεί και να επανέλθει δριμύτερος σε μερικά χρόνια; Το πρόσφατο δημοψήφισμα αποκάλυψε ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει μακροπρόθεσμη στρατηγική. Όταν όλοι τον πιέζουν, αναζητά να επανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αλλά τώρα είναι πιο πιεσμένος από ποτέ. Ακόμα και αν αυτό δεν ήταν το πλάνο του, οι προώρες εκλογές είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα» καταλήγει το άρθρο.