Τα στοιχεία αυτά παρουσίασε ο αναπληρωτής καθηγητής του Ιατρικού Τμήματος του ΑΠΘ, ψυχίατρος-σεξολόγος Λουκάς Αθανασιάδης, στο Συνέδριο Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Αθανασιάδης ανέφερε ότι τα θύματα του trafficking με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση προέρχονται από 127 χώρες και προωθούνται σε 137 χώρες.

«Η Ελλάδα δεν είναι πλέον μια ενδιάμεση χώρα, αλλά χώρα προορισμού. Μιλάμε για τους πρόσφυγες από τον Νότο» ανέφερε χαρακτηριστικά. Μάλιστα παρουσίασε φωτογραφίες από προσφυγόπουλα στην Ειδομένη τα οποία είχε συναντήσει ο ίδιος πριν τρία χρόνια και κανείς δεν ξέρει τι απέγιναν.

«Θα έχετε ακούσει και από ιδρύματα στην Ελλάδα ότι μυστηριωδώς εξαφανίστηκαν παιδιά και έφηβοι και δεν βρέθηκαν. Βεβαίως μπορούμε να υποθέσουμε που κατέληξαν. Το προσφυγικό σήμερα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα γιατί εκτός των άλλων τα παιδιά και οι έφηβοι γίνονται θύματα κακοποίησης. Υπάρχουν πολλά ασυνόδευτα παιδιά και συχνά οι “κηδεμόνες” τους είναι προαγωγοί» πρόσθεσε ο κ. Αθανασιάδης.

Έκανε ακόμη λόγο για το survival sex (το σεξ για την επιβίωση) όπου παιδιά εξωθούνται στην πορνεία ακόμη και από τους ίδιους τους τους γονείς προκειμένου να επιβιώσουν. Πρόσθεσε ακόμη ότι υπάρχουν περιστατικά παιδιών από την Αφρική, κυρίως από τη Νιγηρία, που έχουν δώσει όρκο βουντού να μη μιλήσουν και φοβούνται όταν μιλήσουν η κατάρα θα πέσει στα ίδια και στην οικογένειά τους και ότι θα πεθάνουν. Ο κ.Αθανασιάδης, αναφέρθηκε ακόμη στα lover boys που με διάφορους τρόπους προσεγγίζουν έφηβες τις οποίες είτε εξαπατούν είτε τις παντρεύονται και στη συνέχεια με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής τις προωθούν για σεξουαλική εκμετάλλευση.

Παράλληλα, υπογράμμισε, ότι ότι το trafficking είναι προσοδοφόρο καθώς αυτοί που «πουλούν» παιδιά και εφήβους κερδίζουν πιο πολλά χρήματα από αυτούς που πουλούν όπλα. Είναι επίσης δραστηριότητα χαμηλού κινδύνου, τα στοιχεία είναι ανεπαρκή, οι συλλήψεις λίγες και πιθανώς είναι ανεπαρκείς οι χειρισμοί από τις υπηρεσίες. Οι επιπτώσεις είναι εξαιρετικά σοβαρές για τη σωματική, τη σεξουαλική και την ψυχική υγεία των θυμάτων παιδιών και εφήβων.

Από την άλλη η ενημέρωση του κοινού είναι ανεπαρκής, όπως ανεπαρκής είναι και η εκπαίδευση στις υπηρεσίες, τα θύματα στιγματίζονται και υπάρχει ανάγκη για σταθερή ψυχοκοινωνική στήριξη τους.

Αναγνωρίζοντας τα θύματα

Οι επαγγελματίες υγείας σε ένα νοσοκομείο σε μία κλινική σε ένα ιατρείο, όπως ανέφερε ο κ. Αθανασιάδης, μπορούν να αναγνωρίζουν παιδιά και έφηβους που είναι θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Συνήθως είναι παιδιά και έφηβοι που ζουν και κοιμούνται στον ίδιο χώρο όπου εργάζονται, φέρουν σημάδια τραυματισμού, έχουν ιδιαίτερο άγχος, αποφεύγουν να απαντήσουν σε ερωτήσεις και αποφεύγουν την οπτική επαφή.

Καταφεύγουν συχνά στα επείγοντα για τραυματισμούς, αφροδίσια νοσήματα, αμβλώσεις, βρίσκονται στη χώρα παρά τη θέλησή τους, τα έχουν απαγάγει, ή εξαπατήσει οδηγώντας τα έξω από τη χώρα και τους δικούς του ανθρώπους, με υποσχέσεις για ένα εργασιακό περιβάλλον που θα εξασφαλίζει καλύτερο τρόπο ζωής.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ