Από μια άποψη ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ είναι τυχερός που δεν έχει να αντιμετωπίσει τόσο θερμά μέτωπα μέσα στο 2019. Από την άλλη οι γεωπολιτικές προκλήσεις που υψώνονται μπροστά του, ίσως αποδειχθούν πολύ δυσκολότερες κι επικίνδυνες στο χειρισμό τους, δεδομένου ότι η ισορροπία με ισοϋψείς γίγαντες της παγκόσμιας σκηνής (Κίνα-Ρωσία) έχει χαθεί προ πολλού.

Στις 4 Δεκεμβρίου ο πρόεδρος των ΗΠΑ έθεσε στη Μόσχα διορία 60 ημερών για να συμμορφωθεί με τη Συνθήκη Πυρηνικών Oπλων Μέσου Βεληνεκούς (INF), που είχαν υπογράψει το 1987 οι Ρίγκαν-Γκορμπατσόφ. Σε διαφορετική περίπτωση, οι ΗΠΑ, ύστερα από μια περίοδο χάριτος 6 μηνών, θα αποδεσμευθούν μονομερώς από την υποχρέωση να μην κατασκευάζουν βαλλιστικούς πυραύλους βεληνεκούς 500-5.500 χιλιομέτρων.

Το «τελεσίγραφο» προς το Κρεμλίνο λήγει στο τέλος Φεβρουαρίου, αλλά οι Ρώσοι έχουν προαναγγείλει ότι θα το αγνοήσουν, καθώς υποστηρίζουν ότι δεν παραβιάζουν εκείνοι τη συνθήκη.

Στο χειρότερο σενάριο -που μάλλον θα δούμε και να υλοποιείται, κατά το πρακτορείο Bloomberg- οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν και επίσημα από την INF, με συνέπεια οι Ρώσοι να στρέψουν τους πυραύλους τους στις όμορες ανατολικοευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ.

Η τρέλα των εξοπλισμών θα επιστρέψει, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Ευχής έργον θα είναι οι συνθήκες να επιτρέψουν μια κανονική συνάντηση και συζήτηση των προέδρων ΗΠΑ-Ρωσίας στο G20 του Ιουνίου στην Ιαπωνία, πλην όμως, ο Ρώσος πρόεδρος φάνηκε απαισιόδοξος ως προς την πραγματοποίησή της.

Σαν να μην έφτανε αυτό, επίσης στο τέλος Φεβρουαρίου -δηλαδή σε δυο μήνες από σήμερα- λήγει και η 90ήμερη εκεχειρία του σινο-αμερικανικού εμπορικού πολέμου, που συμφώνησαν Τραμπ και Σι Τζινπίνγκ στο G20 του Μπουένος Αϊρες.

Αν στο μεταξύ, Ουάσιγκτον και Πεκίνο δεν καταλήξουν σε συμφωνία θα αυξηθούν κατά 25% οι αμερικανικοί δασμοί σε εισαγόμενα κινεζικά προϊόντα, με τον εμπορικό πόλεμο να εξελίσσεται πλέον σε αγώνα παγκόσμιας στρατηγικής επιρροής, με ό,τι συνέπειες θα έχει αυτό για τη διεθνή ασφάλεια και την οικονομία.

Μέσα στον κολασμένο Φεβρουάριο του 2019 λήγει όμως και η εμπορική ανακωχή ΗΠΑ-Ευρώπης, που συνάφθηκε μεταξύ Τραμπ-Γιούνκερ. Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες περιμένουν με κομμένη την ανάσα την ετυμηγορία του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου για το αν οι εισαγωγές ευρωπαϊκών Ι.Χ. αποτελούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ (!) και πρέπει να υποστούν περισσότερους δασμούς. Αν ως τις 10 Δεκεμβρίου 2019 η διαμάχη δεν επιλυθεί στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, τότε ο τελευταίος θα απειληθεί κυριολεκτικά με διάλυση.

Ταυτόχρονα, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να κλιμακωθεί η αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ιράν ύστερα από την απόσυρση των ΗΠΑ από την πυρηνική συμφωνία του 2015. Η Τεχεράνη γνωρίζει πως ο αποκλεισμός των Στενών του Ορμούζ, απ’ όπου διέρχεται καθημερινά το 30% των παγκόσμιων φορτίων αργού πετρελαίου, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ.

Δεν αποκλείεται όμως να επιχειρήσει αυτό το απονενοημένο διάβημα κατά τη διάρκεια των προγραμματισμένων ναυτικών ασκήσεων τον Αύγουστο ή σε κάποια άλλη στιγμή, αν αισθανθεί πως δεν έχει άλλη άμυνα απέναντι στη θηλιά που σφίγγουν γύρω από το λαιμό του Ιράν τα γεράκια της διοίκησης Τραμπ (Μπόλτον, Πομπέο κ.ά.) με διακηρυγμένο στόχο την αλλαγή καθεστώτος και την άνευ όρων παράδοση της χώρας.

Το μόνο παρήγορο είναι οι προγνώσεις για νηνεμία στο Βορειοκορεατικό ζήτημα. Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι προσδοκά σε δεύτερη συνάντηση με τον Κιμ Γιονγκ Ουν μέσα στον Ιανουάριο ή τοn Φεβρουάριο, κάτι που, αν ευοδωθεί, ίσως οδηγήσει τον Μάρτιο σε ματαίωση τα καθιερωμένα γυμνάσια ΗΠΑ-Ν. Κορέας.

Σημαντικό στοίχημα για τον Αμερικανό πρόεδρο θα είναι η αποχώρηση των στρατευμάτων από τη Συρία, όπου το «σύστημα Τραμπ» φαίνεται πως βρήκε το μοναδικό σημείο επαφής με τον Πούτιν. Η υλοποίηση του σχεδίου είναι στην πράξη αρκετά περίπλοκη, καθώς πέρα από τη Ρωσία αφήνει υπερβολικό χώρο σε Τουρκία-Ιράν αφήνοντας έκθετους τους καλύτερους ως τώρα συμμάχους των ΗΠΑ στη μάχη κατά του ISIS, τους Κούρδους της Συρίας.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ένοικος του Λευκού Οίκου τρίβει από τώρα τα χέρια του για την επικείμενη άνοδο της Ακροδεξιάς στις ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου, που θα αποδυναμώσει περισσότερο την Ε.Ε., αποσταθεροποιώντας τις «ανταγωνιστικές έως εχθρικές» προς την Ουάσιγκτον κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο 29/12

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]