Όταν ακούς το ξεκίνημα του, νομίζεις ότι είναι ένα κομμάτι για την Αφρική. Η μελωδία και το κάπως γκόσπελ τραγούδι παρασέρνουν. Πολύ γρήγορα το τραγούδι μεταμορφώνεται σε gangster rap. Ο Ντόναλντ Γκλόβερ, ένας βραβευμένος ηθοποιός και σεναριογράφος, ο δημιουργός της σειράς Atlanta, κάνει όλο τον κόσμο να παραμιλά. Γιατί εν τέλει, το This Is America είναι ένα κομμάτι με τρομερό βάθος, πολύπλοκο, συμβολιστικό, ένα μανιφέστο.
Οι Childish Gambino και ο Γκλόβερ αποφασίζουν να μετατρέψουν με τον πιο έκδηλο τρόπο το συλλογικό τραύμα της αμερικανικής κοινωνίας σε τέχνη. Όπως άλλωστε έχει μάθει τόσα χρόνια η Αμερική. Επειδή για κάποιο λόγο φοβάται ή αρνείται να αποδεχτεί την πραγματικότητα, την εξακοντίζει στη σφαίρα του αρτιστίκ. Ότι ειπώνεται με την καλλιέπεια της τέχνης είναι λιγότερο σκληρό.
Ίσως να είναι και πιο αποτελεσματικό έτσι. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά.
Ο Γκλόβερ δείχνει μέσα από τους πυροβολισμούς και την ευπλαστότητα του σώματος του στον χορό, όλα αυτά που έχουν περάσει οι μαύροι. Όλα τα εμπόδια που τους τέθηκαν στο να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Τον ζυγό που βίωσαν όταν κατέφτασαν για πρώτη φορά στις ΗΠΑ και γέμισαν τις φυτείες με πόνο και αίμα. Και μαστιγώματα. Και κρεμάλες. Αυτό το συλλογικό αφήγημα είναι ένας ανεπαίσθητος πομφόλυγας στο δέρμα των ΗΠΑ και δεν εμφανίζεται τυχαία.
Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος και ο Βασίλης Γιαννόπουλος υπογράφουν το νέο τραγούδι του Μιχάλη Μαρίνη!
Ο Γκλόβερ δεν περιορίζει τα μηνύματα στους μαύρους. Μιλάει για τις παθογένειες της αμερικανικής κοινωνίας. Η οπλοκατοχή εμφανίζεται πρώτη πρώτη.
Με τον ομαδικό χορό των μαθητών πίσω του απευθύνεται στον «καταναλωτισμό» των social media και στους μιμητικούς μηχανισμούς των ανθρώπων που αναδύονται σε περιστάσεις όπως αυτή μιας ομαδικής δολοφονίας με πυροβολισμούς.
Φυσικά από το βίντεο κλιπ των Childish Gambino δε λείπει και η αναφορά στην ανεξέλεγκτη αστυνομική βία των Αμερικάνων. Και κάπου στο τέλος έρχεται η μάσκα του αλόγου. Οι 4 Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης. Το τέλος του κόσμου.
Το τέλος των πάντων. Ένα σκοτάδι πάνω στο οποίο τρέχει ο Γκλόβερ. Κι ενώ τρέχει, τον κυνηγούν. Τον κυνηγούν για να τον πιάσουν. Γιατί να αποζητά κανείς αυτόν που προκάλεσε ένα μακελειό; Μα γιατί το σόου πρέπει πάντα να συνεχίζεται. Ο αρλεκίνος δεν πρέπει να σταματήσει να χαμογελά. Δεν έχει δικαίωμα να κλάψει. This Is America.
Το χειροκρότημα ανήκει στον Γκλόβερ. Ανήκει στον Childish Gambino. Ανήκει σε όσους προσπαθούν να αφυπνίσουν τις κοινωνίες που ζουν στην ψευδαίσθηση ότι ο κόσμος τους ανήκει και είναι οι καλύτερες όλων των άλλων.
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]