Τα έντερα, η σπονδυλική στήλη, η καρδιά, τα νεύρα και ο εγκέφαλος του ανθρώπου εξελίχτηκαν για να “διαχειριστούν” τη βαρύτητα, αλλά μερικές φορές αποτυγχάνουν, σύμφωνα με τη νέα υπόθεση που παρουσίασε ο δρ Μπρέναν Σπίγκελ του Ιατρικού Κέντρου Cedars-Sinai στο αμερικανικό περιοδικό γαστρεντερολογίας “American Journal of Gastroenterology”.

Όπως δήλωσε ο ίδιος, “όσο υπάρχει ζωή στη Γη, από τους αρχικούς οργανισμούς μέχρι τον Homo sapiens, η βαρύτητα έχει διαμορφώσει ασταμάτητα τα πάντα πάνω στον πλανήτη μας. Τα σώματα μας επηρεάζονται από τη βαρύτητα από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι τη μέρα που πεθαίνουμε. Είναι μια δύναμη τόσο θεμελιώδης που σπάνια προσέχουμε τη συνεχή επιρροή της πάνω στην υγεία μας”.

“Τα συστήματα του σώματος μας συνεχώς έλκονται προς τα κάτω. Αν αυτά δεν καταφέρουν να διαχειριστούν σωστά την έλξη της βαρύτητας, τότε μπορεί να προκληθούν ζητήματα όπως πόνοι, κράμπες, ζαλάδα, εφίδρωση, ταχυπαλμία, προβλήματα στη μέση – όλα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου. Μπορεί ακόμη να δοθεί ώθηση στην υπερανάπτυξη βακτηρίων στον έντερο, ένα πρόβλημα που επίσης συνδέεται με το εν λόγω σύνδρομο”, πρόσθεσε.

Ο υποκείμενος παθολογικός μηχανισμός του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου διαφεύγει των επιστημόνων εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα. Μολονότι από αυτό πάσχει έως το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, οι ειδικοί δεν είναι ακόμη βέβαιοι πώς ή γιατί εμφανίζεται.

Διάφορες θεωρίες έχουν αναπτυχθεί σχετικά με τις πιθανές αιτίες του συνδρόμου. Μεταξύ άλλων, έχει προταθεί ότι αποτελεί μια διαταραχή αλληλεπίδρασης μεταξύ εντέρου-εγκεφάλου ή ότι οφείλεται σε ανωμαλίες στο εντερικό μικροβίωμα ή στην υπερευαισθησία του εντέρου μερικών ανθρώπων ή στα αφύσικα επίπεδα της σεροτονίνης τους ή σε δυσλειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος.

“Υπάρχει μια τέτοια ποικιλία εξηγήσεων που αναρωτιόμουν αν μπορεί όλες να είναι ταυτόχρονα αληθινές. Τελικά συνειδητοποίησα ότι μπορεί όλες να παραπέμπουν στη βαρύτητα ως ενοποιητικό παράγοντα τους. Σε πρώτη φάση φαίνεται μια παράξενη θεωρία, χωρίς αμφιβολία, αλλά τελικά αρχίζει να έχει νόημα”, δήλωσε ο Σπίγκελ.

Η βαρύτητα μπορεί να συμπιέσει τη σπονδυλική στήλη και να μειώσει την ευκαμψία της, καθώς επίσης μπορεί να ωθήσει τα όργανα να κινηθούν προς τα κάτω μέσα στο σώμα, φεύγοντας από την αρχική θέση τους. Κάποια στιγμή είναι πιθανό να εμφανιστούν συμπτώματα του συνδρόμου μαζί με μυοσκελετικά προβλήματα.

Μερικοί άνθρωποι έχουν σώματα πιο ικανά να μεταφέρουν το βαρύ φορτίο από ό,τι άλλοι. Αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί η σωματική άσκηση και η φυσικοθεραπεία επιδρούν θετικά στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, επειδή ενισχύουν τα μυικά και άλλα συστήματα υποστήριξης του σώματος και των οργάνων του.

Ο νευροδιαβιβαστής σεροτονίνη, που εμπλέκεται στη ρύθμιση της ψυχικής διάθεσης, πιθανώς παίζει ρόλο και στη διαχείριση της βαρύτητας από τα συστήματα του σώματος, σύμφωνα με τη νέα θεωρία. Όταν η σεροτονίνη είναι απορρυθμισμένη, είναι πιθανότερη η αρνητική επίπτωση της βαρύτητας στο σώμα.

“Όταν η βιολογία της σεροτονίνης είναι αφύσικη, οι άνθρωποι μπορεί να αναπτύξουν σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, άγχος, κατάθλιψη, ινομυαλγία και χρόνια κόπωση. Όλα αυτά μπορεί να είναι μορφές δυσανεξίας απέναντι στη βαρύτητα”, σύμφωνα με τον δρα Σπίγκελ, ο οποίος είναι διευθυντής του τομέα Health Services Research στο κέντρο Sedars-Sinai.