Παρόλα αυτά, η πυρετοφοβία είναι ένα φαινόμενο που διαπερνά όλες τις κοινωνίες και έτσι, η διαπίστωση πυρετού στο παιδί ενεργοποιεί «πυρετοφοβικά αντανακλαστικά» στους γονείς, οι οποίοι συνήθως παρεμβαίνουν με άμεση χορήγηση αντιπυρετικών, συχνά αδικαιολόγητα και άκαιρα, ακόμη και πριν επικοινωνήσουν με τον παιδίατρό τους.

Είναι επικίνδυνος ο πυρετός βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα;

Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι ο πυρετός μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε θερμοκρασία  άνω των 41,5° C, τιμή ασυνήθη επί πυρετού, αλλά πιθανή επί θερμοπληξίας. Επομένως, ο πυρετός καθαυτός δεν είναι επικίνδυνος και οι όποιοι κίνδυνοι δεν απορρέουν από αυτόν, αλλά ενδεχομένως από το υποκείμενο νόσημα.

Υπάρχουν οφέλη από την επίμονη χορήγηση αντιπυρετικών;

Τα αντιπυρετικά δεν θεραπεύουν, χορηγούνται μόνο ως ανακουφιστική αγωγή. Οι λόγοι που θα δικαιολογούσαν τη χορήγηση αντιπυρετικού είναι η διαπίστωση ότι μαζί με τον πυρετό συνυπάρχουν αλλαγή συμπεριφοράς, κακή διατροφή, ανεπαρκής ενυδάτωση, ανήσυχος ή και διακοπτόμενος ύπνος, δυσκαταποσία, ωταλγία ή/και οδυνοφαγία.

Αξιολογήστε σωστά τον πυρετό

Αυτό το οποίο έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η σωστή αξιολόγηση του πυρετού. Έτσι, σημαντικότερες παράμετροι είναι:

• η γενική κατάσταση του παιδιού
• το χρώμα του δέρματος
• το επίπεδο επικοινωνίας και η δυνατότητα να ξυπνάει εύκολα
• η ενυδάτωση
• η σίτιση
• η ταχυκαρδία.

Ο υψηλός πυρετός, η δυσκαμψία του αυχένα και οι σπασμοί

Εξυπακούεται ότι άκρως απαραίτητη είναι η εκτίμηση του κινδύνου σοβαρής νόσου με βάση τα συμπτώματα και τα κλινικά μας ευρήματα. Παιδί έως 3 μηνών με πυρετό άνω των 38° C είναι εξ ορισμού υψηλού κινδύνου. Επίσης, ανεξαρτήτως ηλικίας, παιδί με πυρετό ή αυχενική δυσκαμψία, ή εστιακούς σπασμούς, ή μη εξαφανιζόμενο με την πίεση εξάνθημα, ή χρώμα δέρματος ωχρό ή κυανωτικό, ή με ταχύπνοια, ή με συνεχές κλάμα, ή παιδί που δεν ξυπνά, ή αν ξυπνήσει ξανακοιμάται αμέσως, είναι σαφώς παιδί υψηλού κινδύνου για σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη.

Τύποι πυρετού

Οι μεταβολές του ύψους του πυρετού στη διάρκεια του 24ώρου καθορίζουν τον τύπο του, που έχει ιδιαίτερη διαγνωστική σημασία πολλές φορές. Γίνεται προς τούτο μία λεπτομερής καταγραφή του πυρετού σε θερμομετρικό διάγραμμα, οπωσδήποτε μία φορά στις 6-8 το πρωί και αντίστοιχα το βράδυ και ανά 2, 4 ή 6 ώρες μέσα στη μέρα.

Συνιστώμενα αντιπυρετικά φάρμακα

Σε ευρεία χρήση παραμένουν η παρακεταμόλη και η ιβουπροφαίνη. Αμφότερα είναι φάρμακα ασφαλή, αποτελεσματικά και αξιόπιστα, με την ιβουπροφαίνη να υπερέχει ελαφρώς ως προς την αντιπυρετική δράση και τη διάρκειά της. Στις ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνονται η γαστρεντερική αιμορραγία και η νεφροτοξικότητα για την ιβουπροφαίνη και η ηπατοτοξικότητα καθώς και το άσθμα στα βρέφη για την παρακεταμόλη.