Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού αποτελεί την τρίτη συχνότερη κακοήθεια παγκοσμίως, με περισσότερους από 750.000 ανθρώπους κάθε χρόνο να διαγιγνώσκονται με τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου. Το ευχάριστο είναι πως τα ποσοστά ίασης είναι υψηλά, εφόσον το συγκεκριμένο νεόπλασμα βρεθεί σε αρχικά στάδια. Από την άλλη πλευρά, δυστυχώς, παρατηρείται πως τα τελευταία χρόνια, ο καρκίνος του ορθού εμφανίζεται όλο και περισσότερο σε μικρότερες ηλικίες σε σχέση με το παρελθόν.
Ο έλεγχος της περιοχής του εντέρου πρέπει να αρχίζει στα 45
Με αυτά τα δεδομένα, το Αμερικάνικο Κολλέγιο Γαστρεντερολόγων έχει εκδώσει κατευθυντήρια οδηγία για τον γενικό πληθυσμό, δίχως οικογενειακό ιστορικό ή συμπτώματα, να ξεκινούν τον τακτικό έλεγχο του παχέος εντέρου και του ορθού από την ηλικία των 45 ετών.
Από τι προκαλείται ο καρκίνος του παχέος εντέρου
Αν και δεν είναι πλήρως γνωστά τα αίτια που προκαλούν τον καρκίνο του παχέος εντέρου, διεθνείς μελέτες έχουν δείξει ότι συγκεκριμένοι παράγοντες κινδύνου αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης του, όπως η κακή διατροφή με μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και κόκκινου κρέατος, οι πολύποδες, το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, αλλά και η παχυσαρκία.
Ποιοι είναι οι τρόποι αντιμετώπισης του συγκεκριμένου καρκίνου
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου του ορθού – του τελικού τμήματος του παχέος εντέρου με μήκος 15 εκατοστά – είναι διαφορετική από το υπόλοιπο παχύ έντερο. Αυτό συμβαίνει διότι το ορθό βρίσκεται χαμηλά στην πύελο και έχει εξωπεριτοναϊκή θέση, δηλαδή είναι όργανο εκτός περιτοναϊκής κοιλότητας. Κατά συνέπεια, σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο στάδιο νόσου, προσφέρεται προεγχειρητική χημειοθεραπεία καθώς και ακτινοβολία.
Για την οριστική θεραπεία, η χειρουργική επέμβαση είναι σχεδόν πάντα απαραίτητη, με στόχο την επιμήκυνση του προσδόκιμου επιβίωσης των ασθενών, την προσπάθεια αποφυγής της τοπικής υποτροπής και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών, όπως η αποφυγή της μόνιμης στομίας και η διατήρηση ανέπαφης της ουρολογικής και σεξουαλικής λειτουργίας των ασθενών μετά το χειρουργείο.
Πώς γίνεται η επέμβαση;
Η επέμβαση που γίνεται όταν κριθεί εξαιρέσιμος ο καρκίνος του ορθού είναι η χαμηλή πρόσθια εκτομή, δηλαδή η αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος του ορθού μαζί με ολόκληρο το περιορθικό λίπος με τους λεμφαδένες και μετά η αποκατάσταση της συνέχειας του πεπτικού σωλήνα, η επανένωση του εντέρου και η αναστόμωσή του.
Βασικός στόχος να «σωθεί» ο σφιγκτήρας
Η αντίληψη της εξειδικευμένης Μονάδας Χειρουργικής του Παχέος Εντέρου είναι περισσότερο ανθρωποκεντρική, με γνώμονα και σκοπό τη διατήρηση του βέλτιστου δυνατού επιπέδου ποιότητας ζωής μετά την επέμβαση, διενεργώντας «σφιγκτηροσωστικές» επεμβάσεις. Τέτοιου είδους χειρουργικές επεμβάσεις έχουν ως στόχο την αποκατάσταση της εντερικής συνέχειας και τη διατήρηση του σφιγκτηριακού μηχανισμού, χωρίς ωστόσο να διακυβεύεται το ογκολογικό αποτέλεσμα.
Πώς αποφεύγεται σήμερα η παρά φύση έδρα
Με αυτή την προσέγγιση και αντίληψη, η κοιλιοπερινεϊκή εκτομή, που ήταν η συμβατική τεχνική, που περιλαμβάνει και την πλήρη αφαίρεση του πρωκτικού αυλού με τον περιβάλλοντα σφιγκτήρα και, εν τέλει, τη δημιουργία μόνιμης κολοστομίας (παρά φύση έδρα), διενεργείται όλο και λιγότερο από τους χειρουργούς της Μονάδας του Metropolitan.
Πιο δύσκολες, αλλά πιο «φιλικές» για τον ασθενή οι σύγχρονες επεμβάσεις
Πλέον οι χειρουργοί μας προτιμούν τις δυσκολότερες τεχνικά, αλλά με ικανοποιητικότερο για τους ασθενείς αποτέλεσμα, «πολύ χαμηλές» εκτομές ή ακόμη και τοπικές εκτομές, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής (λαπαροσκοπική, ρομποτική , διορθική χειρουργική).
Οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές έχουν δείξει σημαντικά οφέλη στη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου. Ωστόσο, η χειρουργική του ορθού είναι τεχνικά πιο απαιτητική. Η διορθική προσέγγιση στην εκτομή του μεσοορθού εισήχθη για να συμπληρώσει τη συμβατική χειρουργική, έτσι ώστε να μπορούν να ξεπεραστούν οι όποιες τεχνικές δυσκολίες που σχετίζονται με την ανατομία της περιοχής.
Είναι εφικτή η αντιμετώπιση με τη ρομποτική τεχνολογία;
Η Ρομποτική Χειρουργική, όταν είναι διαθέσιμη, μπορεί ενδεχομένως να ξεπεράσει τη δυσκολία της περιοχής του κάτω τριτημορίου του ορθού σε σύγκριση με τη διορθική προσέγγιση, αλλά με υψηλότερο κόστος. Η εφαρμογή της ρομποτικής τεχνολογίας φαίνεται να είναι το επόμενο λογικό βήμα στην εξέλιξη της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής, επιτρέποντας τα οφέλη της βελτιωμένης ελευθερίας κινήσεων, της σταθερότητας της ρομποτικής πλατφόρμας και της τρισδιάστατης όρασης, με ταυτόχρονη τήρηση των αρχών των «χειρουργείων δια μονής οπής».
Αυτή η χειρουργική τεχνική πραγματοποιείται πλέον στο Metropolitan Hospital, από την έμπειρη και εξειδικευμένη ομάδα του στη Μονάδα Χειρουργικής Παχέος Εντέρου, η οποία παρέχει ολοκληρωμένη και εξατομικευμένη θεραπεία για όλες τις καλοήθεις και κακοήθεις χειρουργικές παθήσεις του πεπτικού συστήματος, με ιδιαίτερη έμφαση στις παθήσεις του παχέος εντέρου.