Επειδή, όμως, ο αρθρικός χόνδρος έχει περιορισμένη ικανότητα αυτοεπούλωσης, όταν τραυματιστεί ή προσβληθεί από κάποια πάθηση (ρευματοειδής αρθρίτιδα, σηπτική αρθρίτιδα, οστεονέκρωση κ.ά.) μπορεί να οδηγηθεί σε προοδευτική καταστροφή. Εάν, μάλιστα, η αρχική βλάβη του χόνδρου δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα, τότε η χονδροπάθεια οδηγεί σε οστεοαρθρίτιδα.

Τα επώδυνα συμπτώματα και η θεραπεία τους

Οι βλάβες που δίνουν συμπτώματα επηρεάζουν τη φυσιολογική λειτουργία της άρθρωσης και προκαλούν άλγος πόνο, ύδραρθρο και δυσκαμψία, ενώ κάποιες μπορεί να μπλοκάρουν την άρθρωση.

Ο ειδικευμένος ορθοπαιδικός που θα αναλάβει τη θεραπευτική αντιμετώπιση, θα πρέπει να λάβει υπόψη του την ηλικία του ασθενούς, τις καθημερινές του απαιτήσεις, τη γενική κατάσταση υγείας του, τη συμμόρφωσή του, την εντόπιση της εμπλεκόμενης άρθρωσης κ.ά.

Η αντιμετώπιση αρχικά περιλαμβάνει συντηρητικά μέσα

• Η πρώτη σύσταση που γίνεται στον ασθενή είναι η μυϊκή ενδυνάμωση της πάσχουσας περιοχής, προκειμένου να διαπιστωθεί αν με τη βοήθειά της τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρήσουν ή και εκλείψουν.
• Αν το παραπάνω μέτρο δεν αποδώσει ακολουθεί η χορήγηση σκευασμάτων που περιέχουν συστατικά του φυσιολογικού αρθρικού χόνδρου, με από του στόματος χορήγηση.
• Έπειτα έρχονται οι απευθείας εγχύσεις υαλουρονικού οξέος, αυξητικών παραγόντων (PRPs), μεσεγχυματικών κυττάρων και βλαστοκυττάρων, εντός της πάσχουσας άρθρωσης.

Σειρά παίρνουν, ακολούθως,  οι χειρουργικές λύσεις

Ραδιοσυχνότητα. H τεχνική αυτή εφαρμόζεται αρθροσκοπικά και είναι αποτελεσματική για την επίτευξη ομοιόμορφης επιφάνειας κατά μήκος μικρών χονδρικών αλλοιώσεων. Ωστόσο, η υψηλή ενδοαρθρική θερμοκρασία που σχετίζεται με αυτή τη μέθοδο μπορεί να καταστρέψει εν μέρει ή πλήρως τον χόνδρο άρθρωσης. Θερμοκρασίες υψηλότερες των 50° C έχουν οριστεί ως ένα κρίσιμο όριο για τον θάνατο των χονδροκυττάρων . Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί συσκευές ραδιοσυχνότητας με δείκτες θερμοκρασίας, έτσι ώστε να μπορούν να παρακολουθούνται οι θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης.

Τριβή. Πρόκειται για μια αρθροσκοπική τεχνική κατά την οποία, στην ουσία, γίνεται μηχανικός καθαρισμός. Θεωρείται ότι η διέγερση του υποχόνδριου οστού μπορεί να απελευθερώσει μεσεγχυματικά κύτταρα από τον μυελό των οστών, προωθώντας έτσι το σχηματισμό νέου ιστού.

Μέθοδος μικροκαταγμάτων. Η παλαιότερη και τεχνικά λιγότερο απαιτητική λύση είναι η αρθροσκοπική τεχνική των μικροκαταγμάτων, δια των οποίων ανοίγονται δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ της τραυματισμένης επιφάνειας του χόνδρου και του υποχόνδριου οστού. Η διαδικασία ευνοεί την παραγωγή ινοχόνδρινου ιστού που «γεμίζει» το έλλειμμα του χόνδρου.

Μεταμόσχευση οστεοχόνδρινων κυλίνδρων. Με την τεχνική αυτή, οστεοχόνδρινα κυλινδρικά τεμάχια που έχουν ληφθεί από περιοχή της πάσχουσας άρθρωσης που δεν φορτίζεται τοποθετούνται στην περιοχή της βλάβης. Η τεχνική της εμφύτευσης οστεοχόνδρινων κυλίνδρων εφαρμόζεται είτε αρθροσκοπικά είτε με ανοικτή επέμβαση.

Μεταμόσχευση αυτόλογων χονδροκυττάρων. Γίνεται σε δύο στάδια. Αρχικά λαμβάνεται υγιής χόνδρος από μη φορτιζόμενη επιφάνεια της άρθρωσης και αποστέλλεται σε ειδικά κέντρα για καλλιέργεια και ανάπτυξη αυτόλογων χονδροκυττάρων. Στη συνέχεια, η/ο ασθενής επανεισάγεται στο χειρουργείο και γίνεται αρθροσκοπικά η εμφύτευση των χονδροκυττάρων στη βλάβη. Το μεγάλο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι αναπτύσσεται υαλοειδής χόνδρος, παρόμοιος του φυσικού.

Μεταμόσχευση μεγάλων χόνδρινων και οστεοχόνδρινων αλλομοσχευμάτων. Σε περιπτώσεις όπου οι βλάβες του αρθρικού χόνδρου καταλαμβάνουν μεγάλη επιφάνεια της άρθρωσης, τότε η επιλογή είναι η μεταμόσχευση μεγάλων χόνδρινων ή οστεοχόνδρινων τεμαχίων από δωρητές (αλλομοσχεύματα).

Αυτόλογη μεταμόσχευση χονδροκυττάρων, καλλιεργημένων σε υπόστρωμα κολλαγόνου ιστού. Οι σύγχρονες τεχνικές αποκατάστασης χόνδρινων βλαβών στηρίζονται στη λήψη υγιούς χόνδρινου ιστού από την άρθρωση της/του ασθενούς, καλλιέργεια των χονδροκυττάρων και επανατοποθέτησή τους στην περιοχή της χόνδρινης βλάβης, όπου θα αναπτύξουν νέο αρθρικό χόνδρο.

Χρήση βλαστοκυττάρων. Ο ιατρός προχωρά σε λήψη είτε μικρής ποσότητας λιπώδους ιστού, συνήθως από την κοιλιακή περιοχή της/του ασθενούς, είτε μυελού των οστών από το λαγόνιο οστό. Κατόπιν, το υλικό αποστέλλεται σε εργαστήρια ειδικά στην αναγεννητική βιοτεχνολογία, όπου τα βλαστοκύτταρα απομονώνονται και στη συνέχεια καλλιεργούνται για 5-6 εβδομάδες. Το τελικό προϊόν τοποθετείται με έγχυση στην άρθρωση, όπου θα αναπτύξει την επουλωτική και αναγεννητική του δράση.

Μεμβράνες – ικριώματα. Πρόκειται για μεμβράνες (ικριώματα) πάνω στις οποίες τοποθετούνται τα καλλιεργημένα κύτταρα και αυτές στη συνέχεια τοποθετούνται στην περιοχή της βλάβης. Οι μεμβράνες προσφέρουν προστασία στα κύτταρα ως σταθερό υπόστρωμα, προσκόλληση στην περιοχή της βλάβης ώστε αυτά να μη χάνονται μέσα στο αρθρικό υγρό και επιπλέον είναι φορτωμένες με αυξητικούς παράγοντες που διεγείρουν τα κύτταρα στο να κατασκευάσουν νέο αρθρικό χόνδρο.

Γονιδιακή θεραπεία. Τελευταία, η γονιδιακή θεραπεία έχει βρει σημαντικό πεδίο στην έρευνα της χονδρογένεσης. Γονιδιακοί φορείς ή γενετικά τροποποιημένα χονδροκύτταρα ή μεσεγχυματικά κύτταρα τοποθετούνται στην περιοχή της βλάβης και είναι ρυθμισμένα ώστε να παράγουν αυξητικούς παράγοντες που οδηγούν στην παραγωγή νέου αρθρικού χόνδρου (χονδρογένεση). Όμως η θεραπεία αυτή βρίσκεται ακόμη σε ερευνητικό και πειραματικό στάδιο και δεν έχει εφαρμοστεί σε κλινικές δοκιμές.