Αντιθέτως, είναι πολύ συχνά και στους νεαρούς άνδρες, ακόμα και στους εφήβους, ιδίως μετά την ηλικία των 15 ετών. Ας τα δούμε αναλυτικά:

 Καρκίνος των όρχεων

Ο καρκίνος των όρχεων αποτελεί σχεδόν αποκλειστικά νόσο των νεαρών ανδρών. Γι’ αυτό τον λόγο συνιστάται σε όλα τα αγόρια και τους νεαρούς ηλικίας 15-30 ετών να κάνουν κάθε μήνα προσεκτική ψηλάφηση των όρχεών τους.

Η ανίχνευση ενός όγκου ή μιας διόγκωσης σε οποιονδήποτε όρχι ή στο όσχεο, καθώς και η εμφάνιση πόνου, ενόχλησης ή αισθήματος βάρους στην περιοχή, πρέπει να αξιολογούνται από τον ουρολόγο ιατρό.

Τα καλά νέα είναι ότι στο 95% των περιπτώσεων ο καρκίνος των όρχεων είναι ιάσιμος. Αν μάλιστα γίνει αντιληπτός στα αρχικά του στάδια, το ποσοστό ιάσεως υπερβαίνει το 98%.

 Κάταγμα πέους

Παρ’ ότι το πέος δεν διαθέτει οστά, οι ειδικοί αποκαλούν «κάταγμα» το σκίσιμο του ινώδους χιτώνα που περιβάλλει το πέος και την ταυτόχρονη ρήξη των σηραγγωδών σωμάτων (είναι δομές σαν κύλινδροι στο πέος, που γεμίζουν με αίμα για να επέλθει η στύση).

Το κάταγμα πέους κατά κανόνα συμβαίνει από απότομη κίνηση στη διάρκεια του σεξ, συνήθως όταν η γυναίκα κάθεται πάνω στον άντρα και εκείνος έχει σκληρή στύση. Το επακόλουθο είναι ανυπόφορος πόνος και μεγάλο αιμάτωμα του πέους.

Το κάταγμα του πέους είναι επείγον περιστατικό και πρέπει να αντιμετωπίζεται αμέσως. Η καθυστερημένη αντιμετώπιση (πέραν των 6-8 ωρών) ενέχει κίνδυνο μόνιμης στυτικής δυσλειτουργίας.

Το κάταγμα πέους εκδηλώνεται συνήθως σε νεαρούς άνδρες (ηλικίες 20-40 ετών).

 Νεφρολιθίαση

Περισσότεροι από ένας στους 15 άνδρες εκδηλώνουν νεφρολιθίαση (πέτρα στο νεφρό) τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Η μέση ηλικία εμφάνισης της πέτρας για πρώτη φορά είναι τα 30-40 έτη, αλλά τουλάχιστον οι μισοί πάσχοντες έχουν ηλικία κάτω των 30 ετών. Οι μισοί από τους ασθενείς υποτροπιάζουν μέσα σε μία δεκαετία, ενώ το συνολικά 75% μέσα σε μία 20ετία.

Η νεφρολιθίαση συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα, αλλά μπορεί και να εκδηλωθεί με πόνο, αίμα στα ούρα (αιματουρία) ή/και με ουρολοίμωξη.

 Στυτική δυσλειτουργία

Αν και η στυτική δυσλειτουργία θεωρείται από πολλούς πρόβλημα των μεσηλίκων και των ηλικιωμένων ανδρών, η αλήθεια είναι ότι εκδηλώνεται και σε πολλούς νέους. Μια σειρά μελετών καταδεικνύουν ότι ένας στους 20 άνδρες ηλικίας κάτω των 40 ετών έχει στυτική δυσλειτουργία. Στις μικρές ηλικίες η αιτία της συχνά δεν είναι παθολογική ή οργανική (π.χ. ένα αγγειακό πρόβλημα), αλλά ψυχολογική.

Στους ψυχογενείς παράγοντες που μπλοκάρουν τη σεξουαλική λειτουργία των νεαρών ανδρών συμπεριλαμβάνονται μη ρεαλιστικές προσδοκίες και πεποιθήσεις για το σεξ, αρνητικές σκέψεις κατά την ερωτική επαφή, αμφιβολίες για τη σεξουαλικότητά τους, το άγχος απόδοσης, το στρες, η κατάθλιψη κ.λπ. Ρόλο στους νέους μπορεί ακόμα να παίξουν η υπερκατανάλωση αλκοόλ και η χρήση ουσιών.

 Πρόωρη εκσπερμάτιση

Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι πολύ συχνή. Υπολογίζεται ότι την εκδηλώνει ένας στους τρεις άνδρες, πολλοί εκ των οποίων είναι νέοι. Στην πραγματικότητα αποτελεί την συνηθέστερη σεξουαλική δυσλειτουργία στις ηλικίες κάτω των 30 ετών.

Συνήθως αποτελεί μια παροδική κατάσταση στους νεαρούς, άπειρους άνδρες (ή σε άνδρες που αρχίζουν μια νέα σχέση), η οποία προκαλείται από τον ενθουσιασμό και το άγχος. Καθώς, όμως, το αγόρι ή ο νεαρός άνδρας ωριμάζουν, υποχωρεί από μόνη της. Αν επιμείνει στον χρόνο, η κύρια αιτία της είναι το άγχος.

Πότε όμως θεωρείται πρόωρη η εκσπερμάτιση; Σε γενικές γραμμές οι γιατροί αρχίζουν να μιλούν για πρόωρη εκσπερμάτιση όταν η σεξουαλική πράξη ολοκληρώνεται σε λιγότερο από 1-2 λεπτά από την έναρξη της διείσδυσης.

 Κιρσοκήλη

Δύο στους δέκα άνδρες πάσχουν από κιρσοκήλη, μία πάθηση που οφείλεται σε ανεπάρκεια των φλεβών στο όσχεο. Η κιρσοκήλη συνήθως αναπτύσσεται σε νεαρή ηλικία (15-25 ετών), αλλά επειδή κατά κανόνα δεν προκαλεί συμπτώματα, καθυστερεί να γίνει αντιληπτή. Έτσι, οι περισσότεροι άνδρες μαθαίνουν ότι πάσχουν από αυτήν στη διάρκεια εξετάσεων για υπογονιμότητα.

Μερικές φορές οι πάσχοντες άνδρες εκδηλώνουν τοπικό αίσθημα βάρους και πόνο, συνήθως στην περιοχή του αριστερού όρχεως.

Η θεραπεία της συνήθως είναι χειρουργική.

 Φίμωση πέους

Η φίμωση πέους είναι η κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία (είναι το δέρμα που καλύπτει την βάλανο ή κεφαλή του πέους) είναι στενή ή έχει κλείσει, αφήνοντας μόνο ένα μικρό πέρασμα από το οποίο διέρχονται τα ούρα.

Αν και η φίμωση συχνά είναι συγγενής (δηλαδή υπάρχει από τη γέννηση του  παιδιού), μπορεί να αναπτυχθεί και αργότερα στη ζωή (επίκτητη). Η επίκτητη φίμωση σχετίζεται με χρόνιες φλεγμονές στη βάλανο και την ακροποσθία (π.χ. χρόνιες μυκητιάσεις), σακχαρώδη διαβήτη ή τραυματισμό κατά τη σεξουαλική πράξη.

Η θεραπεία της φίμωσης μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Συνήθως τα αγόρια που γεννιούνται με αυτήν, χειρουργούνται στην παιδική ηλικία. Ωστόσο ανευρίσκεται συχνά και σε νεαρούς άνδρες (υπολογίζονται στο περίπου 1% των εφήβων και νεαρών ενηλίκων).