Επικρατεί διχογνωμία σχετικά με το αν η αύξηση αυτή είναι πραγματική ή αν είναι αποτέλεσμα της ταχύτερης και πιο αποτελεσματικής ανίχνευσης μικρότερων σε μέγεθος καρκινωμάτων. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το 2020 όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα διαγνωστούν και θα λάβουν θεραπεία για τον καρκίνο θυρεοειδούς σε σχέση με τα προηγούμενα έτη.

Παρακάτω θα δείτε 5 αλήθειες σχετικά με τον καρκίνο του θυρεοειδούς που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε.

1. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να μην έχει καθόλου συμπτώματα

Αρκετές περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς δεν εμφανίζουν απολύτως κανένα σύμπτωμα. Στην πραγματικότητα, αρκετοί από αυτούς εντοπίζονται τυχαία, όταν απεικονιστικές δοκιμασίες που διενεργούνται για άσχετους λόγους αποτυπώνουν την εικόνα ενός ύποπτου θυρεοειδικού όζου.

Όταν ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι συμπτωματικός, τα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ψηλαφητή διόγκωση ή οζίδιο, αίσθημα πληρότητας στο λαιμό, βράγχος φωνής και δυσκολία στην κατάποση.

2. Τα μικρά θηλώδη καρκινώματα θυρεοειδούς μπορεί να μην απαιτούν επιθετική θεραπεία

Ενώ η τυπική θεραπεία για τον καρκίνο του θυρεοειδούς περιλαμβάνει ολική θυρεοειδεκτομή, ακολουθούμενη από χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου, που καταστρέφει οποιαδήποτε υπολείμματα του θυρεοειδικού ιστού, οι ειδικοί πλέον υποστηρίζουν ότι τα μικρά θηλώδη καρκινώματα μπορεί να μην απαιτούν αυτή την πλήρη σειρά θεραπείας. Συγκεκριμένα, προτείνεται μία στρατηγική «παρακολούθησης και αναμονής» για τα θηλώδη «μικροκαρκινώματα», ενώ παράλληλα, αν χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν με μερική θυρεοειδεκτομή (αφαίρεση ενός λοβού ή του ημίσεως του θυρεοειδούς αδένα).

3. Η βιοψία πολλές φορές δεν μας δίνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες

Όταν υπάρχει ένα ύποπτο οζίδιο θυρεοειδούς, το πρώτο βήμα είναι η διενέργεια βιοψίας με λεπτή βελόνα (FNA), για αναζήτηση καρκινικών κυττάρων. Εάν εντοπιστεί καρκίνος, προγραμματίζεται θυρεοειδεκτομή. Ωστόσο, μία FNA δεν είναι πάντα διαγνωστική και περίπου το 30% των οζιδίων που παρακεντούνται ταξινομείται ως «απροσδιόριστα» ή «ασαφή».

Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ο καρκίνος δεν μπορεί να αποκλειστεί. Μέχρι πρόσφατα, οι γιατροί συνιστούσαν στους ασθενείς αυτούς να προχωρήσουν σε θυρεοειδεκτομή. Σε 70-80% αυτών, το οζίδιο κατέληγε να είναι καλόηθες και ο ασθενής να έχει χάσει τον θυρεοειδή του και να χρειάζεται θεραπεία εφ’ όρου ζωής.

4. Δεν είναι αναγκαία η διακοπή της ορμονικής υποκατάστασης για τη διενέργεια σπινθηρογραφήματος

Μετά τη χειρουργική επέμβαση και τη χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου, οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς πρέπει να λάβουν φάρμακα ορμονικής υποκατάστασης των θυρεοειδικών ορμονών (Τ4, euthyrox, thyrohormone, tιrosint, κ.λπ).

Στο παρελθόν, κατά διαστήματα, αυτοί οι ασθενείς θα έπρεπε να σταματήσουν την αγωγή τους, να περιμένουν η TSH να φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα και να υπομείνουν για εβδομάδες τα συμπτώματα του βαρέως και εξουθενωτικού υποθυρεοειδισμού, προκειμένου να υποβληθούν σε σπινθηρογράφημα για εντοπισμό πιθανής υποτροπής του καρκίνου.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, με τη χορήγηση του φαρμάκου Thyrogen, οι ασθενείς μπορούν να προχωρήσουν στη διενέργεια ενός ακριβέστατου και αποτελεσματικού σπινθηρογραφήματος, αποφεύγοντας αυτή τη δύσκολη περίοδο του υποθυρεοειδισμού.

5. Οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης δεύτερου καρκίνου

Ενώ οι περισσότερες μορφές καρκίνου του θυρεοειδούς εμφανίζουν εξαιρετικά ποσοστά επιβίωσης, πολλοί ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι αντιμετωπίζουν συνολικά 30% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν έναν δεύτερο, πρωτοπαθή καρκίνο, όπως: καρκίνο σιελογόνων αδένων, φάρυγγα, στομάχου, λεπτού εντέρου, παχέος εντέρου, οστών, και αιματολογικές κακοήθειες. Ο κίνδυνος αυτός είναι υψηλότερος τόσο κατά το πρώτο έτος μετά τη θεραπεία όσο και τα επόμενα έτη.

Συνεπώς, οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς θα πρέπει να φροντίζουν και να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στην βελτίωση της υγείας τους και στη λήψη όλων των απαραίτητων προληπτικών μέτρων με την βοήθεια του ειδικού.