Ο πύραυλος είχε θέσει σε μακρινή τροχιά έναν μετεωρολογικό δορυφόρο (Deep Space Climate Observatory), αλλά κάποια στιγμή το δεύτερο τμήμα του πυραύλου, βάρους τεσσάρων μετρικών τόννων, όταν αποσπάστηκε σε μεγάλο ύψος από τον πλανήτη μας, δεν είχε αρκετά καύσιμα για να επιστρέψει στη Γη ούτε αρκετή ενέργεια για να δραπετεύσει από τη βαρύτητα του συστήματος Γης-Σελήνης, όπως εκτίμησε ο μετεωρολόγος Έρικ Μπέργκερ, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν».

Το αποτέλεσμα είναι ότι, αφού ακολούθησε μία πολυετή χαοτική τροχιά, βρίσκεται πλέον σε πορεία πτώσης στη Σελήνη σε μερικές εβδομάδες με ταχύτητα 2,58 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Πιθανώς θα προσκρούσει στη «σκοτεινή» πλευρά του φεγγαριού κοντά στον ισημερινό του στις 4 Μαρτίου, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του αναλυτή Μπιλ Γκρέι, ο οποίος ασχολείται με τα κοντινά στη Γη διαστημικά αντικείμενα. Εφόσον, πράγματι, πέσει στην πίσω πλευρά της Σελήνης, το συμβάν δεν θα γίνει ορατό από τον πλανήτη μας.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ- ΜΠΕ