Απώτερος στόχος είναι ο μελλοντικός εφοδιασμός τέτοιων βιονικών μεδουσών με ηλεκτρονικούς αισθητήρες και μικροκάμερες, προκειμένου να λαμβάνονται πληροφορίες για την κατάσταση των ωκεανών (θερμότητα, αλατότητα, επίπεδα οξυγόνου, παρουσία μικροοργανισμών κ.α.) – αν και για όσους ταλαιπωρούνται από τις μέδουσες κοντά στις ακτές, η ιδέα ότι κάποτε θα είναι ακόμη πιο ικανές, μάλλον δεν θα τους ενθουσιάσει…

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Caltech και Στάνφορντ της Καλιφόρνιας, με επικεφαλής τον καθηγητή του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών Τζον Νταμπίρι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», ανέπτυξαν ένα προσθετικό βοήθημα (controller) διαμέτρου δύο εκατοστών, που αποτελείται βασικά από ένα μικροεπεξεργαστή και μια μπαταρία και το οποίο προσαρτάται στη μέδουσα, επιτρέποντάς της να κολυμπά πιο αποτελεσματικά και χωρίς να κουράζεται.

Οι μέδουσες χρησιμοποιούν μια παλμική κίνηση για να κινούνται στο νερό και η νέα προσθετική συσκευή χρησιμοποιεί ηλεκτρικούς παλμούς για να επιταχύνει αυτή την προώθηση, με ένα τρόπο παρόμοιο με αυτόν που ο βηματοδότης ενεργοποιεί ηλεκτρικά την δυσλειτουργική καρδιά. Οι μέδουσες συνήθως κινούνται με ταχύτητα περίπου δύο εκατοστών το δευτερόλεπτο και, με το βιονικό βοήθημα, φθάνουν έως τα έξι εκατοστά ανά δευτερόλεπτο.

Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι να αναπτύξουν ένα σύστημα που όχι μόνο θα επιταχύνει τη μέδουσα, αλλά και θα την καθοδηγεί σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις (θυμίζει λίγο…ζόμπι). Σημειωτέον πάντως ότι οι μέδουσες, που υπάρχουν στη Γη για περισσότερα από 500 εκατομμύρια χρόνια, δεν διαθέτουν εγκέφαλο, κεντρικό σύστημα ή υποδοχείς πόνου.